Quale estate / Πιο καλοκαίρι

Dimmi 
quale estate
canteremo di nuovo
sotto lo stesso cielo di Venezia
Dimmi 
quale estate
guarderemo insieme
la linea dell' orizzonte dall' isola di Lido
Dimmi 
quale estate
balleremo abbracciati
la danza dell'onda sul Canal Grande
Dimmi 
quale estate
diventerai ancora il mio mare
ed io sarò il tuo viaggiatore.

Πες μου
πιο καλοκαίρι
θα τραγουδήσουμε ξανα
κάτω από τον ίδιο ουρανό της Βενετίας
Πες μου
πιο καλοκαίρι
θα αγναντέψουμε μαζι
την ακρη του ορίζοντα απο το Lido
Πες μου
πιο καλοκαίρι
θα χορέψουμε αγκαλιασμένοι
το χορό του κύματος στο Κανάλ Γκράντε
Πες μου
πιο καλοκαίρι
θα γίνεις παλι η θάλασσα μου
κι εγώ ταξιδευτής σου.
(V)

______________
Video
Dal Film: Summertime in Venice (1955)
Con Katherine Hepburn e Rossano Brazzi
Composer: Alessandro Cicognini

Ci sono momenti / Υπάρχουν στιγμές

Ci sono momenti che non basta soltanto 
una giornata di sole e un mare blu
per cancellare le tue ansie e le tue paure.

Υπάρχουν στιγμές που δεν φτάνει μονάχα
μια ηλιόλουστη μέρα και μια θάλασσα μπλε 
να διώξει τους φόβους και τις αγωνίες σου.

Ci sono momenti che non basta soltanto
un sorriso e un abbraccio per tenerti
lontano dal mondo che ti spaventa.

Υπάρχουν στιγμές που δεν φτάνει μονάχα
ενα χαμόγελο και μια αγκαλιά να σε κρατήσουν 
μακρυά απο τον κόσμο που σε τρομάζει.

Ci sono momenti in cui la vita continua
il suo percorso senza di te sulla strada parallela
e tu spettatore la segui dal lato opposto.

Υπάρχουν στιγμές που η ζωή συνεχίζει 
την πορεία της δίχως εσένα στον παράλληλο δρόμο 
κι εσυ θεατής παρακολουθεις απο την απέναντι πλευρά.

Ci sono momenti che anche una canzone
non basta a dissolvere il buio
che inonda la tua mente.
Ci sono momenti in cui tutto questo non è sufficiente.

Υπάρχουν στιγμές που ακόμα κι ενα τραγούδι
δεν φτάνει να διαλύσει την σκοτεινιά
που κατακλύζει το μυαλό σου.
Υπάρχουν στιγμές που ολα αυτά δεν αρκούν.
(V)

_____________

Video: Chris Rea - E

A Song For V.

Sarò io a portarti a casa,
per alleggerire la tua mente e sanguinare per te
Quando sei giù e fuori e navighi nel mare in tempesta,
Sarò lì, sarò il tuo uomo.

Θα είμαι εγω που θα σε πάω σπιτι 
να γαληνέψω το μυαλό σου και να ματώσω για σένα
Όταν άσχημα νιώθεις και θαλασσοδαρμένη ταξιδεύεις 
Θα είμαι εκεί, θα είμαι ο άνθρωπος σου.

Sarò l'unico che puoi lasciare,
e non guardare mai indietro per vedere se piango,
Sarò lì per te - quando tutti gli altri se ne andranno
Sarò l'unico, sarò il tuo uomo.

Θα είμαι ο μοναδικός που μπορείς να εγκαταλείψεις
και δεν θα κοιτάξεις πίσω να δεις αν κλαίω
Θα είμαι εκεί για σένα - όταν οι άλλοι θα φεύγουν
Θα είμαι ο ένας ο μοναδικός, θα είμαι ο άνθρωπος σου.

E sarò il tuo Cristo, e prenderò tutto il tuo dolore,
tutte le tue paure, pagherò tutti i tuoi debiti,
E dalla croce - pregherò per te
Sarò l'unico, sarò il tuo uomo.

Και θα είμαι ο Χριστός σου και τον πόνο σου θα κουβαλήσω 
όλους τους φόβους σου, κι όλα τα χρέη σου θα εξοφλήσω,
και από το σταυρό - θα προσευχηθώ για σένα
Θα είμαι ο ένας, ο μοναδικός, θα είμαι ο άνθρωπος σου.

Sarò i tuoi occhi quando il sole tramonta,
quando il chiaro di luna si affievolisce e la notte torna a casa
il mio cuore brucerà per illuminarti la strada,
Sarò lì, sarò il tuo uomo.

Θα είμαι τα μάτια σου όταν ο ήλιος βασιλεύει,
όταν το φως του φεγγαριού εξασθενίζει και σκοτεινιάζει στο σπίτι,
η καρδιά μου θ΄ ανάβει για να φωτίσει το δρόμο σου,
Θα είμαι εκεί, θα είμαι ο άνθρωπος σου.

Sarò io a farti attraversare
da fiamme ardenti e campi di pietre
Sarò il tuo ponte dalla culla al carro funebre

il tuo santo personale, sarò il tuo uomo.

Θα είμαι εγω αυτός που θα σε οδηγήσει
πάνω απο τις φλεγόμενες πυρκαϊές και τα πετρώδη τοπία 
Θα είμαι η γέφυρά σου από τη γέννηση στο θάνατο
ο προσωπικός σου άγιος, εγώ θα είμαι ο άνθρωπος σου.
(Mεταφραση-Velvet)


______________________

Dragoljub Crncevic
Dr. Project Point Blank ~ A Song For V.
http://www.pointblank.rs/

Cesare Pavese - The night you slept / Τη νύχτα εσύ κοιμόσουν

The night you slept
Anche la notte ti somiglia,
la notte remota che piange 
muta, dentro il cuore profondo,
e le stelle passano stanche.
Una guancia tocca una guancia
è un brivido freddo, qualcuno
si dibatte e t’implora, solo,
sperduto in te, nella tua febbre.

La notte soffre e anela l’alba,
povero cuore che sussulti.
O viso chiuso, buia angoscia,
febbre che rattristi le stelle,
c'è chi come te attende l'alba
scrutando il tuo viso in silenzio.
Sei distesa sotto la notte
come un chiuso orizzonte morto.
Povero cuore che sussulti,
un giorno lontano eri l’alba.

Τη νύχτα εσύ κοιμόσουν
Ακόμη κι η νύχτα σου μοιάζει, 
η μακρινή νύχτα που κλαίει 
σιωπηλά, στα βάθη της καρδιάς
και τ’ άστρα περνούν κουρασμένα
Ένα μάγουλο ακουμπά ενα μάγουλο 
όπως μια ψυχρή ανατριχίλα, κάποιος
σ΄εκλιπαρεί και βασανίζεται, μόνος,
χαμένος μέσα σου, στο πυρετό σου.

Η νύχτα υποφέρει και λαχταρά την αυγή,
φτωχή καρδιά που αγκομαχάς.
Ω, πρόσωπο σφαλιστό, σκοτεινή αγωνία,
πυρετέ που θλίβεις τ΄αστέρια,
όπως κι εσύ υπάρχει κάποιος που περιμένει την αυγή
σιωπηρά γυρεύοντας τη μορφή σου 
Κάτω από τη νύχτα είσαι ξαπλωμένη 
σαν ένας κλειστός νεκρός ορίζοντας.
Φτωχή καρδιά που σπαράζεις
κάποτε ήσουν η αυγή.
(Μετάφραση-Velvet)

______________________
Cesare Pavese - (1908-1950)
Poesie scritte tra 11 Marzo fino 11 Aprile 1950
Pubblicate nella raccolta "Verra la morte e avra i tuoi occhi" 1951

Τσεζαρε Παβεζε - (1908-1950)
Ποιήματα γραμμένα μεταξύ 11 Μαρτίου και 11 Απριλίου 1950
Δημοσιευμένα στη συλλογή "Ο θάνατος θαρθει και θάχει τα μάτια σου" 1951

Paul Verlaine - Il mio sogno familiare / Tο οικείο μου όνειρο

Il mio sogno familiare
Io faccio spesso il sogno strano e penetrante
d'una donna sconosciuta, che amo, e che m'ama,
ed ogni volta non è mai davvero la stessa
né mai davvero un'altra, e m'ama e mi comprende.

Poiché ella mi comprende, il mio cuore limpido
per lei sola, ahimè!, non è più un problema,
per lei sola, e la mia umida fronte impallidita
lei sola sa rinfrescarla, quando piange.

È lei bruna, bionda o rossa? Lo ignoro.
Il suo nome? Ricordo che è dolce e sonoro,
come quelli dei cari che la vita ha esiliato.

Il suo sguardo è come quello delle statue,
e la sua voce, lontana, calma e grave,
ha l'inflessione delle care voci ormai mute
Paul Verlaine, (Poesie saturnine 1866)
Trad: Andrea Giampietro

______________________

Tο οικείο μου όνειρο
Συχνά έχω τούτο το παράξενο και διεισδυτικό όνειρο
μιας άγνωστης γυναίκας, που αγαπώ και μ΄αγαπά,
και που δεν είναι κάθε φορά ακριβώς η ίδια
μα ούτε κάποια άλλη, που μ' αγαπά και με καταλαβαίνει 

Επειδή εκείνη με καταλαβαίνει, η καρδιά μου είναι ξάστερη
και γι' αυτή μονάχα, αλίμονο! δεν υπάρχει πρόβλημα,
μόνο γι' αυτή και το ωχρό ιδρωμένο μέτωπο μου
μονάχα αυτή με τα δάκρυα της ξέρει να δροσίζει.

Είναι μελαχρινή, ξανθιά ή κοκκινομάλλα; Δεν γνωρίζω.
Το όνομά της; Θυμάμαι ότι είναι γλυκό και μελωδικό,
σαν των αγαπημένων που απέκλεισε η ζωή.

Το βλέμμα της ιδιο με εκείνο των αγαλμάτων,
και η φωνή της, απόμακρη, ήρεμη και αυστηρή,
εχει την έκφραση αγαπημένων φωνών που έχουν πια σιωπήσει. 
Πωλ Βερλαιν - (Σατούρνια ποιήματα, 1866)
Μετάφραση: Velvet

___________
Video
Léo Ferré - chante, Paul Verlaine