Το καλοκαίρι έχει το χρώμα από τα χρυσά μαλλιά σου

Το καλοκαίρι έρχεται 

Κι έχει το χρώμα από τα χρυσά μαλλιά σου

Η θάλασσα τα σμαραγδένια μάτια σου
Ίδιος ο ήλιος με τυφλώνεις 
Από τα χρώματα της ίριδας στο βλέμμα σου

Κι εγώ ακροβατώ πάνω στα ίχνη της άμμου που αφήνεις πίσω σου

Ακολουθώντας τις κατάλευκες μαρμάρινες γάμπες σου

Κι ύστερα μέχρι να φτάσει η νύχτα το κορμί μου καίγεται

Μέχρι να παραδοθώ γονατιστός στην ομορφιά σου

Κάποιοι το λένε έρωτα αλλοι μόνο γυναίκα

Εγώ φωνάζω συνήθως... τ΄ όνομα σου.
(Velvet-Giugno, 2008 )

Γιατί εδώ ταιριάζει καλύτερα...