Diamonds and rust / Διαμάντια και σκουριά

(Διαμάντια και σκουριά)
Είμαι καταδικασμένη
Να το φάντασμα σου έρχεται πάλι
αλλά δεν είναι κάτι ασυνήθιστο
Είναι που έχει πανσέληνο
Κι έτυχε να τηλεφωνήσεις
Κι εγώ να κάθομαι
Κρεμασμένη στο τηλέφωνο
Ν’ ακούω μια φωνή που γνώριζα
Κάποια έτη φωτός πριν
Πηγαίνοντας κατευθείαν για μια πτώση

Θυμάμαι τα μάτια σου
Πιο μπλε κι από του κοκκινολαίμη τα αυγά
Η ποίηση μου χάλια είπες
Από πού τηλεφωνείς;
Από έναν θάλαμο στα Μεσοδυτικά
Δέκα χρόνια πριν
σου αγόρασα μανικετόκουμπα
μου έφερες κάτι
Ξέρουμε κι οι δυο
οι μνήμες τι μπορούν να φέρουν
φέρνουν διαμάντια και σκουριά

Λοιπόν ξεσπάς στη σκηνή
Ήδη θρύλος
Το άπλυτο φαινόμενο
Ο αυθεντικός αλήτης
περιπλανήθηκες στην αγκαλιά μου
Κι εκεί έμεινες
για λίγο χαμένος στη θάλασσα
Η Madonna ήταν δική σου δωρεάν
Ναι το κορίτσι πάνω στο μισό κοχύλι
Θα σε κρατούσε απείραχτο

Τώρα σε βλέπω να στέκεσαι
Με τα καφετιά φύλλα να πέφτουν τριγύρω
και χιόνι στα μαλλιά σου
Τώρα χαμογελάς στο παράθυρο
αυτού του φτηνού ξενοδοχείου
πέρα στην Πλατεία Ουάσιγκτον
Οι ανάσες μας είναι λευκά σύννεφα
που ανακατεύονται και κρέμονται στον αέρα
μιλώντας μόνο για μένα
Και οι δύο θα μπορούσαμε να έχουμε πεθάνει αμέσως

Τώρα μου λες
Δεν νιώθεις νοσταλγία
τότε πες μου μια άλλη λέξη
Είσαι τόσο καλός με τα λόγια
και στο να διατηρείς την κατάσταση ασαφή
γιατί χρειάζομαι λίγη ασάφεια τώρα
Γιατί όλα τώρα γίνονται ξεκάθαρα
ναι σ’ αγάπησα πολύ
Κι αν μου προσφέρεις διαμάντια και σκουριά
Έχω ήδη πληρώσει
(Words and Music by Joan Baez -1975)
(Μετάφραση-Βάσσια)

(Η μετάφραση από τα αγγλικά έγινε από την αγαπημένη φίλη και μπλογκερ, Βασσια που ευχαριστώ πολύ)