11/02/14

Difficult to Cure


 Difficult to Cure


Εξαιτίας ορισμένων
ασυνείδητων παρορμητικών αναζητήσεων
ο άνθρωπος
όταν παραδίνεται
στην ψευδαίσθηση των παραισθήσεων
διακρίνει την πραγματικότητα
με μικρότερη η μεγαλύτερη ανακρίβεια
και η παραμορφωμένη γνώμη του
για τον κόσμο
εκδηλώνεται ασυνείδητα
με το περιορισμένο
των επιθυμιών και δυνατοτήτων του
Ο ευνουχισμός των αισθήσεων
αντιστρέφει την επιθυμία
η παραίτηση 
παρεμποδίζει τη θέληση για ζωή
γιατι ότι απωθείται 
αναπόφευκτα δημιουργεί
μια σειρά από νευρώσεις και αναστολές
και η αδυναμία απόλαυσης
στο τέλος καταλήγει
μια αυτοκαταστροφική μανία
σε μια κοινωνία 
που παράγει απελπισμένους αυτόχειρες
και σχιζοφρενείς.
(V)

ΥΓ. 
Στη επόμενη συνεδρία, η θεραπεία του ασθενούς

___________

8 commenti:

  1. Αυτό για την θεραπεία δεν το λες σοβαρά!
    Γιατί θεραπεία;
    Το σκέφτεσαι πως αν υπάρξει μετά το άτομο θα είναι
    στην διαφορετικότητά του ξένο σώμα ;
    Οι τρελοί με τους τρελούς μέσα στην ευνουχισμένη τους
    επιθυμία για το τίποτα που το έχουν βαφτίσει σπουδαίο
    και οι γνωστικοί… αλήθεια έχει απομείνει κανένας ;

    Καλησπέρα καλέ μου Velvet :-)

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Εχεις δικιο δεν χρειάζεται θεραπεια ο ασθενης. Γιατι θα ηταν πρακτικά αδυνατο σε μια κοινωνία που παράγει και δημιουργεί το συγκεκριμένο μοντελο «ευνουχισμένου» ασθενή, να τον θεραπεύσουμε με τα φάρμακα που διαθέτει η ιδια.
      Πιστεύω ότι ο καταλληλότερος τροπος σε αυτές τις ιδιάζουσες περιπτώσεις δεν είναι η θεραπεία αλλα η χειρουργική επέμβαση στην κρατική και θρησκευτική εξουσία που είναι υπεύθυνες και η αιτία αυτου του φαινομένου.

      :))

      Elimina
  2. Και ποιός μπορεί να ορίσει την πραγματικότητα του κόσμου με ακρίβεια; Και πότε μια γνώμη είναι παραμορφωμένη; Και εφόσον δεχτούμε το περιορισμένο των δυνατοτήτων (και όχι επιθυμιών) βάση ανθρωπίνων μέτρων και σταθμών γιατί Θεός δεν είμαστε, ο ευνουχισμός ορισμένων αισθήσεων μπορεί να οδηγήσει στην Θέωση και να επιστρέψει την επιθυμία για Πνευματικότητα.

    Με βρίσκει σύμφωνη το γεγονός πως η παραίτηση παρεμποδίζει τη θέληση για ζωή, ωστόσο δεν συνεπάγεται πως ότι απωθείται δημιουργεί μια σειρά από νευρώσεις. Η αδυναμία απόλαυσης σε αρκετές περιπτώσεις επιτρέπει το υγιές να επικρατήσει και δεν παράγει απαραιτήτως αυτόχειρες.

    Υ.Γ. Εάν οι αφηρημένες αναζητήσεις ήταν πιο ξεκάθαρες ως προς την διατύπωσή τους, ενδέχεται να αντιλαμβανόμουν την τοποθέτησή σου.

    υ.γ. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, εάν επιλέξεις να μην αναρτήσεις το σχόλιό μου, δεν είσαι υποχρεωμένος να μου δώσεις εξηγήσεις.

    Καλό ξημέρωμα, V.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Καναρινενια,
      Το κείμενο ειχε γραφτει αρκετό καιρο πριν και δεν θυμαμαι ακριβώς τον λογο. Νομιζω ότι ηταν ένα ειδος σχολιασμού σε κατι που ειχα διαβάσει. Αλλα και σαν κείμενο δεν είναι κατι σπουδαίο. Επειτα όπως βλεπεις το εβαλα στις «αμπελοφιλοσοφίες». Ο σχολιασμός σου μου εδωσε το έναυσμα να ασχοληθώ πιο σοβαρά. Να προσπαθήσω τουλάχιστον, να σου δωσω μια απάντηση οπως θα διαβάσεις και στο παρακάτω κειμενο. Και σε ευχαριστω γι αυτό.

      Elimina
  3. Ο άνθρωπος ζει σε μια κοινωνία που αναγκαστικά ακολουθει, ορισμένους κανόνες και επιταγές (νόμους/θεσμούς). Η συμπεριφορά και οι επιλογές του ρυθμίζονται και επηρεάζονται από την εκαστοτε επιτρέπουσα κοινωνική ηθική και την κρατική διαπαιδαγώγηση. Δυστυχως ζουμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία που τα παντα ανταλλάσσονται και πληρώνονται. Το ατομο λειτουργεί σαν εμπόρευμα. Μαζι μ΄ αυτό και οι αναγκες του, οι επιθυμιες του, ακομα και οι απολαυσεις του.

    Αδυναμια απόλαυσης εννοώ την ανικανότητα του ατομου να ζησει και να γευτεί ότι πραγματικά επιθυμεί. Να αφεθει να οσφρανθεί να νοιωσει τις αληθινες μυρωδιές σε ότι τον περιβάλλει. Μια πουριτανική κοινωνία προκαλει τον ευνουχισμού του ατόμου. Δημιουργεί νευρώσεις και απωθημενα αναγκάζοντας το ατομο να αναζητήσει την «ευτυχία» σε κάθε ειδους υποκατάστατα που προσφέρονται από μια εμπορευματική κοινωνία όπως, (πληρωμένο σεξ, ναρκωτικά, διεγερτικα, ηρεμιστικά, αλκοόλ, μοδα, τουρισμό κλπ)

    Ελάχιστοι άνθρωποι καταφέρνουν να οσφραίνονται τον υγιή και καθαρό αερα δίπλα τους. Οι περισοτεροι ζουν και αναπνέουν διπλα από μολύνσεις και αναθυμιάσεις και ανακουφίζονται από στιγμιαίες εισπνοές και εκπνοές αγορασμένης εκτόνωσης

    Γιατι η πραγματική απόλαυση στη ζωη δεν υπόκειται σε κανένα νομο, ηθική και περιορισμό η ανταλλαγή. Η καταπίεση, οι ενοχές ( που κουβαλούμε από την παιδικη ηλικια), τα κάθε ειδους απαγορεύονται δημιουργούν μια αρρωστημένη νευρωτικη συμπεριφορά. Η ανικανοποίητη επιθυμία να χαϊδέψεις και να χαϊδευτείς μετατρέπετε σε επιθετικότητα και σαδισμό. Η ανικανότητα να αφεθείς σε ψυχρότητα. Η έλλειψη αγαπης σε απελπισία και απομόνωση. Η ενοχή σε αυτοτιμωρία

    Οποιος καταπιέζει, απωθεί και δεν πραγματοποιεί τις επιθυμίες του, δεν καταλήγει βεβαια αυτόχειρας, αλλα οπωσδήποτε σχιζοφρενής.

    RispondiElimina
  4. Επειδή δεν επιθυμώ να κουράσω μήτε εσένα μήτε τους αναγνώστες σου, οι οποίοι τυχόν πέσουν επάνω σε αυτόν τον διάλογο, θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη.

    Μια διευκρίνιση, λέγοντας "πουριτανική κοινωνία" αναφέρεσαι στην Ελλάδα;
    Πέρα από την Κρίση που διέπει την χώρα μας, τα εκάστοτε λάθη πολιτικών και πνευματικών ταγών, το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μας αποτελείται από καθαρά προσωπικές επιλογές.

    Συνεπώς, με ποιόν ακριβώς τρόπο στερεί το Κράτος/η Θρησκεία να ανοίξει αύριο το παραθύρι του ο καθείς και να οσφρηνθεί ή να νιώσει τα αληθή και γνήσια; Όσο για τα θρησκευτικά πρέπει, δεν είναι αναγκασμένος να τα ακολουθεί εκείνος ο οποίος δεν τα σηκώνει η καμπούρα του.

    Αντιλαμβάνομαι την άποψή σου και μάλιστα σε πολλά σημεία συγκλίνω μαζί σου, αλλά στα σημεία που αποκλίνω η διαφορά είναι μεγάλη. Σίγουρα, όμως, δεν ταυτίζομαι με την απολυτότητα του λόγου σου που εγώ διακρίνω.

    Έχω την μικρή υποψία πως ούτε εγώ, μήτε κι εσύ ανήκουμε στους εν δυνάμει αυτόχειρες ή εν συνεχεία σχιζοφρενείς. Και πολλά από τα παραπάνω που "φοβάσαι" -και όντως ισχύουν σε αρκετές περιπτώσεις- αδυνατούν να ισχύσουν στους έχοντες καλιέργεια (ψυχής) ανεξαρτήτου εκπλήρωσης επιθυμιών.

    Άλλωστε το να χαϊδέψεις και να χαϊδευτείς δεν αποτέλεσε ποτέ το πρόβλημα. Η ελευθεριάζουσα ασυδοσία όμως επέφερε στο χάδι τον πόνο και κατ' επέκταση την επιφυλακτικότητα-ανικανότητα στο να αφεθείς, που με την σειρά κατέστησε την αγάπη δυσεύρετη και την απελπισία-απομώνωση μόνιμη κάτοικο εντός.

    υ.γ Σε καμία περίπτωση μη λάβεις το ύφος μου επιθετικό, όπως επίσης διαφωνία δεν σημαίνει διαμάχη. Καλό ξημέρωμα, V.

    RispondiElimina

  5. Πουριτανική εννοώ κάθε κοινωνία που εκφράζει τον συντηρήσιμο και την τυπολατρία. Που ακολουθεί την αυστηρότητα στα ήθη χωρίς να τα τηρεί ουσιαστικά αλλα προσχηματικά και με καθαρά υποκριτική διάθεση.

    Ζουμε σε ένα αλλοτριωμένο κοινωνικό περιβάλλον όπου ο άνθρωπος (λειτουργεί ως εμπόρευμα πλεον αλλα και ταυτίζεται με αυτό). Η ζωη του παυει να είναι αυθεντική και δική του, αλλα δέσμια των τεχνητών αναγκών που του προσφέρει ο μαζικός «πολιτισμός»
    Βομβαρδίζεται καθημερινά μεσα από τις διάφορες οικονομικές εξουσίες (εδώ τα media επιτελούν αυτό τον σκοπό) να ακολουθήσει συγκεκριμένα καταναλωτικά (ο καταναλωτισμός είναι βασικό αιτιο αλλοτρίωσης) και κοινωνικά πρότυπα, (στατους, σκέψη, συμπεριφορά,) αιτιες που δημιουργούν απόλυτα εξαρτημένους, παθητικούς και ανελεύθερους ανθρώπους

    Ναι κάποιοι διαθέτουν «ανεξάρτητη» και βαθιά αντίληψη των πραγμάτων, καταφέρνουν να μην επηρεάζονται αλλα πληρώνουν πανάκριβα το τίμημα. Το σύστημα εχει τον τροπο του να σε εξοντώσει αν δεν συμμορφωθείς με τις επιταγές του (περιθώριο, ναρκωτικά, αλκοόλ, τρέλα)

    Η δική μου έννοια της ελευθερίας σημαίνει κάθε συμπεριφορά που εκδηλώνεται χωρις υπαγορεύσεις και απαγορεύσεις. Οπως ακριβώς πεφτει ελεύθερο το μήλο από την μηλιά και που επηρεάζεται μονο από τους φυσικούς νόμους της βαρύτητας. Ασυδοσία σημαίνει υπέρβαση της ελευθερίας. Η υπαρξη ηθικών κανόνων όμως περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό την ελευθερία του ατόμου αλλα και τις επιθυμίες του. Θα πρέπει να τους αποδεχτεί και να προσαρμοστεί και να γίνει ενας φιλήσυχος πολίτης, (αλλα μισός και ανικανοποίητος) η να τους παραβεί (και να τιμωρηθεί) και να απολαύσει εκείνο που ποθεί.

    Η χριστιανική θρησκεία (όχι των ευαγγελίων) αλλα η δογματική των ρασοφόρων της εκκλησίας δεν επιθυμεί να ελευθερώσει τον ανθρωπο. Αλλα αντίθετα μεσα από τον φοβο της αμαρτίας και τιμωρίας, ο σκοπός της είναι να τον εξουσιάζει γιατι θέλει οπαδούς και άβουλα εξαρτημένα άτομα. Εχει ενοχοποιήσει το πιο όμορφο πραγμα στον κοσμο, τον έρωτα, (το ζευγάρωμα δυο ανθρώπων). Το θεωρεί τεράστιο αμάρτημα αν δεν είναι «ευλογημένο» από την ιδια. Αλλα κι εδώ επιτρέπεται μονο για τον σκοπό της αναπαραγωγής.

    Από τη μια το κράτος σε θελει ένα αριθμημένο εμπόρευμα στο βωμο του κέρδους και της συνδιαλλαγής. Από την άλλη η θρησκεία σε θελει χωρις αντίληψη και ελεύθερη βούληση, αλλα υποχείριο και αιώνιο δούλο της
    Μπορει οι περισσότεροι να κυκλοφορούν εκτος ψυχιατρείων και να θεωρούν τους εαυτούς τους «υγιείς» αλλα μάλλον το αντίθετο συμβαίνει
    Δυστυχώς ο σημερινός αλλοτριωμένος άνθρωπος είναι μισός και διχασμένος, γιατι δεν ανήκει πια στον δικο του εαυτό αλλα σε οτιδήποτε εξω από αυτόν.


    ΥΓ.
    Δεν ξερω αν αυτο φάνηκε απο το υφος της γραφης μου αλλα δεν ειμαι απόλυτος.

    ΥΓ.2
    Δεν βρισκω καθόλου το ύφος σου επιθετικό
    Χαιρομαι να συνομιλω, να μαθαίνω και να ακούω την σκεψη του καθενός
    Και σ' ευχαριστώ θερμά για τον διάλογο που καναμε

    RispondiElimina
  6. «Από τον άνθρωπο δεν πρεπει να αφαιρείται η δυνατότητα να ικανοποιεί το ένστικτο του, για τροφή στέγη και εκπλήρωση της σεξουαλικής του ορμης. Η παρεμπόδιση μπορει να οδηγήσει στην ενίσχυση της ορμής του θανάτου.
    Η αυτοκτονία και ολες οι μορφές του μαζοχισμού εχουν την ρίζα τους στη μορφή του θανάτου. Επίσης οι πόλεμοι οι φόνοι και ολες εκείνες οι επιθετικότητες που γνωρίζουμε με το γενικό όνομα μαζοχισμός
    Η αγάπη και όλα αυτά που δημιουργεί αυτή η σχεση με τις σεξουαλικές μορφές έκφρασης προέρχονται από την ορμή της ζωης. Η υπεροχή μιας από τις δυο αυτές ορμές σημαίνει για το άτομο θάνατο η ζωή» (A.J.LEVINE)

    RispondiElimina