09/03/14

8 Μαρτίου : Ιστορία και μύθος για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας




Πως γεννήθηκε η επέτειος: Ένας θρύλος λέει ότι η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας καθιερώθηκε το 1908 στη μνήμη των εργατριών που έχασαν τη ζωή τους απο πυρκαγιά που προκλήθηκε σε ένα εργοστάσιο βαμβακιού στη Νέα Υόρκη. Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτό είναι μόνο ένας μύθος που δημιουργήθηκε στα επόμενα χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μαζί με τα γεγονότα που ακολούθησαν. Στη συνέχεια η έντονη πολιτικοποίηση της Ημέρα της Γυναίκας, συνέβαλαν στην απώλεια της ιστορικής μνήμης και τη πραγματική προέλευση της εκδήλωσης.  

Έτσι, άρχισαν να κυκλοφορούν ευφάνταστες εκδοχές, σύμφωνα με τις οποίες η 8 Μαρτίου είναι ημέρα μνήμης για τους θανάτους εκατοντάδων εργαζομένων γυναικών από φωτιά που προκλήθηκε σε ένα ανύπαρκτο[1], εργοστάσιο υφαντουργίας και συνέβη το 1908 στη Νέα Υόρκη.  Και που βέβαια δημιουργεί σύγχυση με την πραγματική τραγωδία που συνέβη στην ίδια πόλη αλλά στις 25 Μαρτίου 1911, στο εργοστάσιο (Triangle Shirtwaist Company) στη Νέα Υόρκη. Οπου σε μια πυρκαγιά έχασαν πράγματι τη ζωή τους 146 εργάτριες, κυρίως νέες γυναίκες μετανάστριες (για την ακρίβεια 123 γυναίκες και 23 άνδρες), στην προσπάθεια τους να απεγκλωβιστούν απο το φλεγόμενο κτήριο.

Άλλες μετέπειτα εκδοχές αναφέρουν για τη βίαιη αστυνομική καταστολή μιας υποτιθέμενης συνδικαλιστικής διαδήλωσης των εργαζομένων στην υφαντουργία που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1857.[2]  Ενώ άλλες αναφέρουν απεργίες ή επεισόδια στο Σικάγο, Βοστόνη και Νέα Υόρκη.  Παρά τις ιστορικές έρευνες που έχουν διεξαχθεί από διάφορες φεμινίστριες[3] τα τελευταία χρόνια και έχουν αποδείξει τη πλάνη αυτών των ιστοριών, οι ίδιες εξακολουθούν να διαδίδονται και να αναπαράγονται μεταξύ των μέσων μαζικής ενημέρωσης και την προπαγάνδα των συνδικάτων.

Σε κάθε περίπτωση ο θρύλος, είχε μια ιστορική βάση, διότι η πρώτη «Ημέρα της Γυναίκας» γεννήθηκε και ξεκίνησε την πορεία της στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Σικάγο, στις 3 Μαΐου 1908. Ο εορτασμός πραγματοποιήθηκε στο Garrick Theatre υπο την προεδρία της σοσιαλίστριας Lorine S. Brown με τη συμμετοχή 1500 γυναικών, ως ημέρα αφιερωμένη στις εργαζόμενες γυναίκες, καταγγέλλοντας τις συνθήκες εργασίας, τις διακρίσεις λόγω φύλου, και απαιτώντας το δικαίωμα ψήφου.[4] (Το δικαίωμα ψήφου κατακτήθηκε το 1920 σε ολες τις πολιτείες των ΗΠΑ)

Η πρωτοβουλία αυτή δεν ειχε άμεση ανταπόκριση αλλα στα τέλη του έτους το αμερικανικό σοσιαλιστικό κόμμα κάλεσε ολες τις γυναικείες οργανώσεις να προχωρήσουν την τελευταία Κυριακή του Φλεβάρη σε μια διαδήλωση υπέρ του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες. Γεγονός που πραγματοποιήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1909, και θα είναι η πρώτη επίσημη αγωνιστική κινητοποίηση της «Woman Day». Μερικούς μήνες αργότερα στις 22 Νοεμβρίου στη Νεα Υόρκη περίπου είκοσι χιλιάδες ράφτρες (tailor strikers) κατέβηκαν σε απεργία που κράτησε ως το Φλεβάρη του 1910. Το επόμενο έτος Κυριακή στις 27 Φεβρουαρίου στο Carnegie Hall, τρεις χιλιάδες γυναίκες γιόρτασαν την Ημέρα της Γυναίκας. 

Ενω στις Ηνωμένες Πολιτείες η γιορτή συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια καθε τελευταία Κυριακή του Φλεβάρη. Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Αυστρία,  Δανία, Γαλλία, Σουηδία) πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1911, ενω στη Ρωσία το 1913. Στη συνέχεια ο εορτασμός διακόπηκε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο σε ολες τις εμπόλεμες χώρες, μέχρι ότου στις 8 Μαρτίου 1917, οι γυναίκες στη Πετρούπολη βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν υπέρ της ειρήνης και να απαιτήσουν το τέλος του πολέμου, γνωστή και ως «ρωσική επανάσταση του Φλεβάρη». Γι' αυτο και προκειμένου να οριστεί μια κοινή ημέρα για ολες τις χώρες, στο ΙΙ Συνέδριο της σοσιαλιστικής Διεθνούς (Μόσχα 14 Ιουνίου 1921), καθορίστηκε η 8 Μαρτίου ως «Διεθνής ημέρα της εργάτριας». Απο τον ΟΗΕ θεσμοθετήθηκε και καθιερώθηκε παγκοσμίως το 1977.

Σήμερα η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχει καθιερωθεί στις 8 Μαρτίου κάθε χρόνο ως ημέρα μνήμης και φόρος τιμής για ολες εκείνες τις μεγάλες γυναίκες του παρελθόντος που αγωνίστηκαν για την κατάκτηση των δικαιωμάτων που τους ανήκαν. Γεγονός που θα πρέπει να γιορτάζεται οχι μόνο με λουλούδια και αρώματα, αλλά και με εκδηλώσεις, διαδηλώσεις και συνεχή υπενθύμιση για τις διακρίσεις και τη βία που οι ίδιες εξακολουθούν να υφίστανται και που δυστυχώς εκδηλώνεται ακόμη σε πολλά μέρη της γης.
(Ερευνα και επιμέλεια κειμένου – Velvet)

Πηγές:
[1][2][3]
Από το βιβλίο δύο ιστορικών Ιταλίδων φεμινιστριών: 
Tilde Capomazza και Marisa Ombra,
«8 Marzo: Storie miti e riti della Giornata Internazionale della Donna»
Roma, Utopia, 1987
[4] 8th-march-International-woman's-day
Τεκμηριώνεται απο τη μηνιαία εφημερίδα «The socialist Woman»

13 commenti:

  1. Μια πολύ καλή παρουσίαση!
    Δυστυχώς δεν θεωρώ ότι έχουν λόγο ύπαρξης όλες αυτές οι μέρες, που είναι αφιερωμένες σε κάποιους ή κάτι παρά μόνο να καλύψουν ενοχές, που έχουν προέλθει από εκμετάλλευση του ανθρώπου προς τον άνθρωπο ή τη φύση. Ή καθιερώνονται για εμπορικούς σκοπούς.
    Δεν μπορεί να θυμόμαστε τη γυναίκα, τη μητέρα, τους ερωτευμένους, τα ζώα ... κλπ μόνο μία ημέρα το χρόνο. Σχετικά με τη χθεσινή ημέρα της γυναίκας δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όσα δικαιώματα και ελευθερίες κι αν απέκτησε, εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως κατώτερο ον πολύ συχνά και σήμερα!
    Η υποκρισία είναι αισθητή κι εδώ, όπως και σε πολλά άλλα θέματα στην κοινωνία του ανθρώπου!
    Ξέρεις θα περίμενα να έγραφες κάποια ιστορία ή κάποιο ποίημα για τη γυναίκα, επηρεασμένη ίσως από κάποια κείμενά σου, όσα έχω διαβάσει ως τώρα.
    Αν και την έχεις τιμήσει με τα γραφόμενά σου όσο λίγοι άνδρες. Δεν ντρέπεσαι να το κάνεις κι αυτό δείχνει ότι την αγαπάς και την αποδέχεσαι γι' αυτό που είναι.
    Κάνω λάθος;
    Γλαύκη

    RispondiElimina
  2. Εγω αντίθετα πιστεύω ότι θα πρέπει να υπάρχουν αυτές οι ημερες, καθως και οι γιορτές και οι εκδηλώσεις, για να τιμούμε κάποιους ανθρώπους που αγωνίστηκαν για τη δικη μας ελευθερία. Συμφωνώ ότι γίνονται για να καλύψουν ενοχές η ακόμα και για εμπορικούς σκοπούς, αλλα αυτό δεν είναι λόγος να καταργηθούν. Είναι μια ευκαιρία να ξαναμιλήσουμε να ξαναθυμηθουμε και να παραδειγματιστούμε από μερικά σπουδαία γεγονότα που συνέβησαν στην ανθρώπινη ιστορία.

    Οχι δεν πρέπει να θυμόμαστε τη γυναίκα μια φορα το χρονο. Αλλα γιατι να μην την γιορτάσουμε και να την τιμήσουμε συλλογικά εστω για μια μέρα, που είναι το κακο?. Και τις υπόλοιπες μερες ας το κάνουμε ιδιωτικά κάθε φορα που το αισθανόμαστε.

    Δεν είχα σκοπο να γραψω τίποτα για τη χθεσινή ημέρα ουτε να κάνω νεα ανάρτηση, αλλα διαβάζοντας την σύγχυση που επικρατεί στο νετ με τα αφιερώματα σχετικά με την προέλευση της επετείου να αναπαράγεται παντού λανθασμένα και με την μορφή copy paste έγραψα αυτό το κείμενο

    Ολα τα «ποιηματα» μου τα εχω γράψει για τη γυναίκα. Πέρσι ακριβώς στις 8 Μαρτη έγραψα ένα με τιτλο «Γυναίκα» που περιέχεται στην ετικέτα «ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΙΙΙ» και μπορείς να το διαβάσεις εκει

    Καλό βράδυ Γλαυκη

    RispondiElimina
  3. Το ποίημά σου είναι αληθινός ύμνος για το γυναικείο φύλο!
    Σ' ευχαριστώ, γιατί είμαι γυναίκα!

    Το κείμενό σου καλά έκανες και το έγραψες, για να ενημερώνονται όσοι δε γνωρίζουν, αφού δεν μπαίνουν στον κόπο να ενημερωθούν σωστά.

    Δεν θα είχα αντίρρηση να υπάρχουν αυτές οι επέτειοι, αν ο κόσμος δεν ξεχνούσε τον υπόλοιπο χρόνο όλα αυτά που εορτάζουμε τις ειδικές αυτές μέρες ή όπως πολύ σωστά το είπες να κάνουμε κάτι για όλα αυτά κάθε φορά που το αισθανόμαστε. Με λίγα λόγια η υποκρισία με ενοχλεί και τίποτε άλλο.

    "Όλα τα ποίηματά μου τα έχω γράψει για τη γυναίκα." Αυτό αποδεικνύει ότι την αγαπάς, όπως είπα πιο πριν, αλλά και τη γνωρίζεις πολύ καλά. Είσαι η χαρά των γυναικών, λοιπόν! Χιχιχι! Έτσι, να αστειευτούμε και λίγο!

    Καλό βράδυ και σε σένα!
    Γλαύκη

    Υ.Γ.
    Γίνομαι θαμώνας σου σιγά-σιγά, απ'ό,τι είδες!

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Θενκς για τα καλα σου λογια Γλαυκη

      Καταλαβαίνω τι εννοείς
      Αλλα χρειάζονται και οι γιορτές
      Είναι σαν τις Κυριακές ημέρες ανάπαυσης και περισυλλογής
      Ανεξάρτητα αν εχουν χάσει κι αυτές τη αληθινή σημασία τους σήμερα

      Τη γυναίκα την αγαπώ ναι, και δεν θα μπορούσα να ζησω χωρίς την παρουσία της
      Αλλα δεν νομίζω ότι την γνωρίζω εντελώς

      ΥΓ.
      Θα είσαι πάντα ευπρόσδεκτη

      Elimina
  4. Την γυναίκα την τιμάμε
    κάθε μέρα και δεν την
    υπερτιμούμε μόνο στις 8 του Μάρτη!!!!

    φιλί

    RispondiElimina
    Risposte

    1. Ενταξει ας μην το παρακάνουμε Ελεν
      Ανθρωπος είναι, δεν είναι κανένα λατρευτικό είδωλο
      Εγω θα ελεγα ότι θα ηταν καλύτερα να σεβαστούμε ο ενας τον άλλον ανδρες και γυναίκες
      Δεν υπάρχει λογος να διαιωνίζετε η εχθρότητα μεταξυ μας
      Ας βοηθήσουμε ο καθένας από την πλευρά του να γινει καλύτερος αυτος ο κόσμος

      Καλο σου βράδυ

      Elimina
    2. Συντροφικότητα και παύσατε πυρ...!
      Καλός ο πόλεμος (με την καλή έννοια) κάποιες φορές ανάμεσα στα δύο φύλα, γιατί εξιτάρει και τις δύο πλευρές, αλλά η συντροφικότητα και ο αλληλοσεβασμός είναι εκείνα που δίνουν τη δύναμη και την ώθηση για θαύματα στην καθημερινότητά μας.
      Σοφός ο λόγος σου!
      Γλαύκη

      Elimina
  5. Επειδή η ανατροφή των παιδιών γίνεται περισσότερο από την γυναίκα, δεν πρέπει να χρησιμεύει ως εφαλτήριο της ίδιας στον πόλεμο των φύλων. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι για να υπάρξει αυτή η πολυπόθητη ισότητα θα πρέπει μέσα από τον ρόλο της μητέρας, να παψει να υποθάλπει τον μισογυνισμό στον γιό της και την ενοχή στην κόρη της. Θα πρέπει να του διδάξει ότι πρέπει να σέβεται την γυναίκα και να την θεωρεί ισαξια του. Και στην κόρη σας να μην βλέπει τον αντρα ως εχθρό της και το κορμί της ως μέσον εκμετάλλευσης

    Μάθετε στα παιδιά σας από την παιδική ηλικία ότι αρσενικό και θηλυκό δεν είναι εχθροί, ανταγωνιστές στην ζωή, δεν έχουν αντίθετους ρόλους, με σκοπό τη κυριαρχία τους ενός στον άλλον. Οτι η διαφορά ανάμεσα στα δυο φύλα δεν σημαίνει και διαφορά ισχύος. Σημαίνει μονάχα θηλυκό και αρσενικό

    Επειδή το μέλλον είναι γυναίκα.Εσείς οι ίδιες οι γυναίκες μπορείτε να αλλάξετε τον κόσμο να γίνει καλύτερος. Εσείς οι αυριανές μητέρες αφού γεννήσετε τα αγόρια και τα κορίτσια σας, μην επαναλάβατε τα λάθη των μανάδων σας. Διδάξτε τους πως πρέπει να αγαπάνε οι μεν τους δε και όχι πώς να μισούνε. Μόνο εσείς γυναίκες και μητέρες μπορείτε να αλλάξετε τον κόσμο και την μοίρα σας

    (Απόσπασμα απο ένα κείμενο που είχα γράψει παλιά)

    RispondiElimina
  6. Θα έλεγα καλύτερα πως το ζευγάρι, οι γονείς, με τη στάση τους μπορούν να το δείξουν καλύτερα και στο αγόρι και στο κορίτσι.
    Συμφωνώ, όμως, πως η μητέρα έχει τον πρώτο ρόλο στην ανατροφή των παιδιών, με αποτέλεσμα να είναι σημαντική η συμβολή της στην ανταγωνιστικότητα ή τη συντροφικότητα των δύο φύλων.
    Μου άρεσε και τη θεωρώ πολύ εύστοχη τη φράση σου "Ότι η διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα δεν σημαίνει διαφορά ισχύος. Σημαίνει μονάχα θηλυκό και αρσενικό"! Η φύση έχει σοφία και μόνο αυτή γνωρίζει πώς θα φέρει σε επαφή τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Θα δέσει τόσο αρμονικά αυτό που θα συμπληρώσει και θα ολοκληρώσει το άλλο! Αυτό είναι η ομορφιά!
    Καλό σου βράδυ και πάλι!
    Γλαύκη

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Αν σκεφτούμε ότι ειμαστε ο ενας κομμάτι του άλλου,
      Αποτελούμε μερος τη ίδιας μητέρας φύσης
      Και όχι δυο διαφορετικά ξενικά οντα που συναντήθηκαν τυχαία
      Οτι εχουμε τις ιδιες ανάγκες και νοιώθουμε τα ιδια συναισθηματα
      Τοτε ισως να κατανοήσουμε καλύτερα τους λόγους
      ωστε να επιτύχουμε την μεταξύ μας αρμονική συνυπαρξη
      Καλο βράδυ Γλαύκη

      Elimina
  7. Καλέ μου Velvet τρικυμία εν κρανίω επικρατεί… αλλά μη το κάνουμε θέμα!
    Τα ίδια στοιχεία έχω κι εγώ, αλλά ναι μεν να υπάρχουν μέρες που αντιπροσωπεύουν κάτι σημαντικό , όμως ο τρόπος που γιορτάζονται προσωπικά με αφήνουν με μια πικρή γεύση στο στόμα.
    Θα προτιμούσα μια πορεία αφιερωμένη στην γυναίκα που αγωνίστηκε και στα κεκτημένα της παρά μπουζουκοβραδιές με καταπιεσμένες τσιφτετελούδες επάνω στα τραπέζια…
    Τουλάχιστον αυτά γινόταν κάποτε… για τώρα δεν γνωρίζω και ανάθεμα να μια από αυτές γνώριζε τι ακριβώς σημαίνει η μέρα της γυναίκας και τι υποτίθεται πως έπρεπε να γιορτάσουν.
    Το πολύ πολύ να πίστευαν πως ήταν η ‘’μέρα ανεξαρτησίας από τον Μήτσο και τα ανήλικα’’.
    Ευτυχώς που υπάρχουν και οι εξαιρέσεις στον κανόνα και έτσι μαθαίνουν και οι νεότερες μέσα από σοβαρά κείμενα τι σημαίνει αυτή η μέρα.
    Έγραψα κι εγώ αρκετά για την γυναίκα και δεν θέλω να τα επαναλάβω για να μη γίνομαι κουραστική… πιστεύω και στην γυναίκα και στον άντρα και πως μόνο μέσα από ασίγαστη συνεργασία όλα θα πάνε καλά για όλους στα χρόνια που έρχονται. Όμως χρειάζεται και πολύ δουλειά και να αφήσουμε πίσω εγωισμούς και περηφάνιες… να ξεχάσουμε την φράση ‘ ξέρεις ποιος είμαι εγώ;’ Και όλες τις αντιλήψεις που μας εμφυσήσανε οι προηγούμενες γενιές περί αδύνατου και δυνατού φύλου.
    Ούτε οι άντρες μπορούν να τα κάνουν όλα σωστά, ούτε κι οι γυναίκες… τα δυο φύλα αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοεξαρτώνται κι όταν δεν υπάρχει συνεργασία τότε απλά υπάρχει αναπηρία στην ζωή, στην σκέψη, στην ψυχή.
    Εύχομαι να φτάσει η στιγμή που κάτι θα αλλάξει στα αλήθεια .

    Σου στέλνω την Καληνύχτα μου.
    Να είσαι καλά :-)

    RispondiElimina
  8. Επιβάλλεται να το κανουμε θεμα γιατι ειναι σημαντικό!
    Γιατι η μέρα της γυναίκας δεν γίνεται να τη θυμόμαστε μονο για ένα γεγονός (τη φωτια και τον θανατο των εργαζομένων).
    Γιατι αυτό το γεγονος επισκιάζει ένα άλλο ακομα πιο σημαντικό που δεν πρεπει να μας διαφεύγει. Ότι οι γυναικες κατεβηκαν στους δρομους για να διεκδικήσουν τα δικαιωματα τους. Κατεβηκαν για το δικαίωμα ψηφου, τις συνθήκες εργασίας, εναντια σε κάθε είδους διακρίσεις και αγωνίστηκαν για αυτά. Ενας αγωνας που ξεκίνησε πολύ πριν από το 1909 και συνεχίζεται ακόμα. Ενας λογος παραπάνω να μνημονεύεται με κάθε τρόπο.

    Πρεπει ακόμα να μάθουν ότι αυτό που σήμερα θεωρούν δεδομένο ζουν και απολαμβάνουν: Την οικονομική ανεξαρτησία, τα πολιτικά δικαιώματα, το δικαίωμα της εκπαίδευσης, της μόρφωσης, την δυνατότητα διαζυγίου, το δικαίωμα στην μητρότητα, την άμβλωση, την αντισύλληψη, την κατάργηση του αδικήματος της μοιχείας, την ελεύθερη επιλογή συντρόφου. Όλα αυτά κατακτηθηκαν από τις ομόφυλες τους με σκληρούς αγώνες, αίμα και θάνατο.

    Τωρα αν σημερα το νοημα της Ημέρας εχει αλλοιωθεί και εχει μετατραπεί σε μια ανόητη γιορτή καταναλωτισμού, επίτηδες ώστε να εφησυχαστούν και να πάψουν οι γυναίκες να διεκδικούν, υπεύθυνες θα είναι οι ίδιες για τη μοιρα τους, αλλα και μείς που δεν αντιδρούμε.

    Και φυσικά συμφωνω μαζί σου, ότι η μεταξύ μας συνεργασία και αποδοχή μπορούν να βοηθήσουν και τα δυο φύλα.

    Ευχαριστώ για το σχόλιο και τη συμμετοχή Λεβίνα

    RispondiElimina
  9. Θυμόμουν πως το είχα διαβάσει σε σένα... Απόψε που έτυχε να έχω μία κουβέντα περί του θέματος -με τον συνομιλητή μου επιμέναμε σε διαφορετική ημερομηνία & λόγο έκαστος - και να που σε ξαναδιαβάζω και επιβεβαιώνομαι! Μου φαίνεται πως θα πρέπει να παραπέμψω τον συνομιλήτή μου στο κείμενό σου και τις πηγές σου.

    υ.γ.Δες το μέιλ σου σε παρακαλώ εάν δεν σου κάνει κόπο.
    Ευχαριστώ.
    Καληνύχτα, V.

    RispondiElimina