Ο αέναος πόλεμος

Κάποτε όταν τελειώνει ο χρόνος της ανακωχής 
έρχομαι προς εσένα έρποντας 
και τότε η αγάπη μου τυφλή και μανιασμένη 
σαν μια αλλόκοτη επιθυμία 
πάνω στο γυμνό κορμί σου απεγνωσμένα αναρριχάται 

Κι εσύ σαν ένα κομμάτι της απέραντης γης 
από ηφαίστεια και κοιλάδες καμωμένη 
με προκαλείς σώμα με σώμα στήθος με στήθος 
και ιαχές πολεμικές να με αναχαιτίσεις 

Κι όταν στο τέλος αποκαμωμένος γέρνω πλάι σου
βλέπω την ανθρώπινη ερημιά μου να με καταδιώκει 
όπως εκείνη του δαιμονισμένου που προετοιμάζεται 
σε μια φλεγόμενη λίμνη να ξαναβουτηξει 
εκεί που κάθε φορά σαν μια ρουφήχτρα με καταπίνεις επικίνδυνα 
και με τραβάς από τη ζωή στο θάνατο 
κι ύστερα πάλι στη ζωή.
(V)

_____________
Video:  Whitesnake - Burn