ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ

Τα περιστέρια ένα πρωί δεν είχανε χαρά
ήταν στην στέγη ενός σπιτιού και κλαίγανε
και στο διαβάτη λέγανε:

Αλίμονο που χάσαμε δύο ανήσυχα φτερά!
Να μην τα πήρε ο άνεμος; Μην ξαποσταίνουν κάπου;
Μην έπεσαν στη γης;

Τ' αδέρφι μας δεν φαίνεται και τώρα πως θα πάμε;
Άσπρο καράβι , όλα μαζί , στον αέρα της αυγής;
Κι ένας μικρός κορυδαλλός τραγούδησε απ' το ύψος.
Να μην το περιμένετε , δεν θα ξαναρθή .
Πολύν καιρό εχάρηκεν αξένοιαστο μαζί σας,
μα ήρθεν η ώρα της οργής, η ώρα να υψωθή.
Περιστεράκι μια βραδυά κοιμήθηκ' αυτού κάτου,
και την αυγή εξύπνησε αητός.
Έχετε γειά ! Πήγε ψηλά κι ευφραίνει
τα ματωμένα του φτερά στη βρύση του φωτός

Ένα ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου για τη μαρτυρική θυσία του Τέλλου Άγρα που έχασε τη ζωή του για την απελευθέρωση της Μακεδονίας.  

ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ: (1880-1907) ψευδώνυμο με το οποίο έγινε γνωστός ο Σαράντος Αγαπηνός, Έλληνας αντάρτης που έλαβε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα.  Η ιστορία του αποθανατίστηκε σε τραγούδια, αλλά και στο μυθιστόρημα «Στα μυστικά του Βάλτου» της Πηνελόπης Δέλτα.

Περισσότερα εδω: Τέλλος Αγρας