55.Εκείνοι που μας παίδεψαν
Εκείνοι που μας παίδεψαν βαραίνουν μέσα μας πιο πολύ
όμως η δική σου τρυφερότητα πόσον καιρό ακόμα θα βαστάξει;
'Ο,τι μας γλύκανε, το ξέπλυνε ο χρόνος κι η συναλλαγή,
εκείνοι που μας χαμογέλασαν βουλιάξαν σε βαθιά πηγάδια
και μείναν μόνο εκείνοι που μας πλήγωσαν,
εκείνοι που αρνήθηκαν να τους υποταχτούμε.
Εκείνοι που μας παίδεψαν βαραίνουν πιο πολύ…
57.Από κορμί σε κορμί
Είπα να υποχωρήσω σ’ ένα χαμόγελο,
να δω πού φέρνουν δυο χείλη όταν ανοίγουν σαν αγκαλιά,
κι από υποχώρηση σε υποχώρηση
κι από χαμόγελο σε χαμόγελο κι από κορμί σε κορμί
έφτασα εδώ που ο θάνατος γίνεται ένα με το αίμα σου,
παίρνει την όψη σου, σε κουκουλώνει, σε συντρίβει,
σε κάνει πιο ελεεινό, σε φέρνει στο αμήν –
και τότε πια καμιά σιωπή δε σώζει,
καμιά τιμιότητα.
59. Ενός λεπτού σιγή
Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;
67. Έρωτας
Να σου γλείψω τα χέρια, να σου γλείψω τα πόδια –
η αγάπη κερδίζεται με την υποταγή.
Δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεσαι εσύ τον έρωτα.
Δεν είναι μόνο μούσκεμα χειλιών,
φυτέματα αγκαλιασμάτων στις μασχάλες,
συσκότιση παραπόνου,
παρηγοριά σπασμών.
Είναι προπάντων επαλήθευση της μοναξιάς μας,
όταν επιχειρούμε να κουρνιάσουμε σε δυσκολοκατάχτητο κορμί.
82.Τέλος
Τώρα που βρήκα πια μιαν αγκαλιά,
καλύτερη κι απ' ό,τι λαχταρούσα,
τώρα που μου 'ρθαν όλα όπως τα 'θελα
κι αρχίζω να βολεύομαι μες στην κρυφή χαρά μου,
νιώθω πως κάτι μέσα μου σαπίζει.
Με κατάνυξη
Ελα να ανταλλάξουμε κορμί και μοναξιά.
Να σου δώσω απόγνωση, να μην είσαι ζώο,
να μου δώσεις δύναμη, να μην είμαι ράκος.
Να σου δώσω συντριβή, να μην είσαι μούτρο,
να μου δώσεις χόβολη, να μην ξεπαγιάσω.
Κι ύστερα να πέσω με κατάνυξη στα πόδια σου,
για να μάθεις πια να μην κλωτσάς.
Από τη συλλογή: "Ανυπεράσπιστος καημός" (1960)
ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1949-1970) - Εκδόσεις Διαγωνίου - Θεσ/νικη, (1985)
____________
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, ενας απο τους πιο σπουδαίους εν ζωή ποιητές μας, γεννήθηκε σαν σήμερα στις 20 Μαρτίου 1931 και ειναι 87 ετων.
Τα ποιήματα του Χριστιανόπουλου τα χαρακτηρίζει, η μοναξιά, η ερωτική αγωνία, το αίσθημα του ανικανοποίητου αλλα και η κοινωνική κριτική.
Ο ποιητικός του λόγος ειναι αιρετικός και τολμηρά εξομολογητικός, ο ιδιος ο ποιητής μιλα για τον εαυτό του χωρις περιστροφές και δεν κρύβει απολύτως τίποτα. Οι λέξεις που χρησιμοποιεί δεν ειναι περίτεχνες άλλα απλές καθημερινές, που ομως καταφέρνουν να δημιουργήσουν στον αναγνώστη δυνατά συναισθήματα ακριβώς γιατί είναι ειλικρινείς και ανεπιτήδευτες.
Μην σας ξεγελά το φαινομενικά συντηρητικό παρουσιαστικό του γιατι πίσω απο αυτό κρύβεται ενας προκλητικά ευφυής άνθρωπος με ιδιαίτερο χιούμορ, ενας αναρχικός χαρακτήρας, ενας τύπος Rock.
Χρόνια Πολλά κύριε Ντίνο.
Στην γιορτή της ποίησης μερικοί από τους πιο ανθρώπινους στίχους. Το τελευταίο ''Με κατάνυξη'' έμεινε μέσα μου! Ναι χρόνια πολλά και δημιουργικά για τον κ.Χριστιανόπουλο που ποτέ δεν ''μάσησε'' τα λόγια του και δεν έκανε εκπτώσεις στο έργο του και στην ζωή του. Καλό Σαββατοκύριακο Velvet!
RispondiEliminaΣε μια εποχη που κυριαρχουν οι δηθεν
EliminaΟ Χριστιανοπουλος παραμενει ενας ωραιος αυθεντικος
Και μας αρεσει
Γεια σου Λεβινα
"Από κορμί σε κορμί", "Έρωτας", "Με κατάνυξη".
RispondiEliminaΝαι, αυτά ξεχωρίζω πολύ περισσότερο, αν και όσα παρέθεσες έχουν να πουν το καθένα τους μια μοναδική αλήθεια για τον άνθρωπο και τον έρωτα.
Να είσαι καλά και χαίρομαι που το έκανες.
Του το χρωστουσα.
EliminaΟ Χριστιανοπουλος ειναι απο τους λιγους αγαπημενους ποιητες.