Addio a Marianne Faithfull

Marianne Faithfull. (1946-2025)

La sua voce profonda e graffiante, fatta di alcol, sigarette e sussurri. La sua bellezza segnata, che sa di canzoni e amori, se n'e andata. Ci mancherai Marianne. Buon viaggio dall'altra parte del cielo.

Rest in Peace lovely Marianne, will always remember you!

Bella come l' Africa.

 

Vieni dal remoto fiume del sud

del Rio dos Camaroes,

dall' odore profondo della foresta 

dove il vento polveroso dell' Harmattan

fa dondolare gli alberi nel calare del sole,

foglia selvatica, fiore del deserto

sottile come la sabbia del Sahara,

leggera come una farfalla

forte come una pantera,

nuvole di capelli raccolti sulla testa

sorriso calcinato di pietre preziose,

occhi di fuoco che rapiscono,

spalle di roccia, collo di cigno,

ragazza come una statua arcaica

bellissima, fiera e selvaggia,

tanto bella come l' Africa.

(V)

A Sidonie  (02.09.23 Pd)

Ballare

Per tutta la vita, aspetti qualcosa che non arriverà mai,

e alla fine ti accorgi che il tempo scorre cosi velocemente

e non c'è modo di sfuggire a ciò che ti accadrà.

E poi ti chiedi dove siano finiti, giorni interi, anni interi,

i tuoi sogni che sono volati via come gli anni sprecati.

Ε se potessi ricominciare da capo e rivivere tutto ciò che è andato?

Di certo non sapresti proprio come farlo.

Alla fine tutti i percorsi portano alla stessa destinazione.

Qualcuno ha detto "ballare", ballare senza fermarsi.

Finché la musica suona, tu devi continuare a ballare!

(V)

Chris Rea - Let's Dance

Rockin in the free World

 

Giovani e grandi, donne e uomini 

belli, coraggiosi e audaci.

Continuate a rockeggiare in un mondo libero!

Libero nell'amore e nei colori!

Libero da pregiudizi e stereotipi

Senza divisioni religiose e sociali.

*********

Μικροί και μεγάλοι, γυναίκες και άνδρες 

όμορφοι, τολμηροί και γενναίοι.

Συνεχίστε να ροκάρετε σε ενα ελεύθερο κόσμο!

Ελεύθερο στον έρωτα και στην πολυχρωμία!

Απαλλαγμένο από προκαταλήψεις και στερεότυπα 

Χωρίς θρησκευτικούς και κοινωνικούς διαχωρισμούς.

--------------

Φίλησε με

Σε αυτούς τους δρόμους βρίσκεται το σπίτι μου 

κάτω από τα κόκκινα λαμπιόνια χορεύει η σκιά μου

με τα τακούνια φυτεμένα στο πεζοδρόμιο 

ποτέ δεν υπήρξα ένα αστέρι

έχω το πρόσωπο βαμμένο και χλωμό 

βαθιές πληγές στη σάρκα μου παντού 

για τον καθένα ήμουν εραστής και ερωμένη 

μα εγώ τα χάδια του ανέμου ονειρεύτηκα

κι όχι το δέρμα μου να γδέρνουν άγρια χέρια 

χρόνια περίμενα στη νύχτα, στη βροχή 

ανάμεσα σε προβολείς και αυτοκίνητα 

τώρα αγρίμια και περαστικοί μπροστά μου 

στέκονται με κοιτούν και φεύγουν τρέχοντας

σε παρακαλώ άγνωστε, εσύ τουλάχιστον μείνε μαζί μου 

αγκάλιασε αυτό το κορμί που σαν το φύλλο τρέμει

απόψε να κουρνιάσω θέλω μέσα σου 

στο στόμα σου, στα στήθη, στην πνοή σου

για σένα η αγάπη μου βουβή κι απεγνωσμένη

πάρε τη ψυχή, τον πόνο μου, τη θλίψη μου

μη με φοβάσαι φίλησε με

σκούπισα το κραγιόν από τα χείλη μου.

(V)

Μια συμμετοχή μου στο 32 συμπόσιο ποιησης:  princess-airis.blogspot.com