02/09/09

Το μικρό βότσαλο του Σεπτέμβρη



Έσκυψε και μάζεψε ένα μικρό βότσαλο. Του τράβηξε το χέρι και το έσφιξε μέσα στο δικό της. Έβαλε το βότσαλο ανάμεσα κλείνοντας τα δάχτυλα. Κοίταξε το αγόρι στα μάτια και του ψιθύρισε
- Κράτησε το πάντα μαζί σου, να με θυμάσαι
Το αγόρι την κοίταξε λυπημένα
- Θα ξανάρθεις μου το υπόσχεσαι..
Ο ήλιος και το νερό λαμπύριζαν πάνω της. Ένα θλιμμένο χαμόγελο σχημάτιζαν τα χείλη της. Άπλωσε το χέρι της και του χάιδεψε τα βρεγμένα μαλλιά
- Θα ξανάρθω...
Πλησίασε και φίλησε αργά το αγόρι στο μάγουλο. Τα χείλη της έτρεμαν τα μάτια της είχαν βουρκώσει. Ένοιωσε δυο αλμυρές σταγόνες δακρύων 
να κυλούν στα δικά του. Και τότε όλα σώπασαν...
Την κοίταζε καθώς ανέβαινε στα βράχια, να απομακρύνεται αργά και να
χάνεται από το βλέμμα του
Ήταν αρχές Σεπτέμβρη...

Από τότε πέρασαν πολλά καλοκαίρια κι αρκετοί Σεπτέμβρηδες. Το αγόρι μεγάλωσε. Μα εκείνο το μικρό βότσαλο ακόμα το κρατάει μέσα στην χούφτα του

Velvet - Σεπτέμβρης 2009

7 commenti:

  1. Πολύ όμορφη εικόνα ενός εφηβικού έρωτα, όταν όλα ήταν πιθανά, τα πάντα έμοιαζαν μεγάλα, δυνατά, μαγικά στον έρωτα. Όταν μπορούσαμε να πούμε «για πάντα» και πραγματικά να το πιστεύουμε.

    RispondiElimina
  2. @ Anidifranco
    Οταν οι λεξεις μας ηταν αληθινες
    σαν τα αισθηματα μας
    Και οι υποσχεσεις μας,
    μοιαζαν οτι μπορουσαν να αντεξουν στο χρονο, αιωνια
    Ευχαριστω που περασες και το ανακαλυψες
    Εδω που ηταν κρυμμενο, τοσο καιρο
    Γεια σου...

    RispondiElimina
  3. Διαβάζοντας αρκετά από τα κείμενά σου και ιδιαίτερα τα ποίηματά σου, σταμάτησα πιο πολύ εδώ.
    Αν ερωτεύεσαι σαν έφηβος, ενώ έχεις απομακρυνθεί πια πάρα πολύ από αυτή την εποχή, σημαίνει ότι δε μεγάλωσες ποτέ κι ας είχες αρκετές εμπειρίες στη ζωή σου;
    Δείχνει αγνότητα ή ότι είσαι αγαθός;
    Γιατί κάποιοι δυσκολεύονται να πιστέψουν το βάθος και την αλήθεια αυτών των συναισθημάτων, όταν τα εκφράζεις με αυθόρμητο και ειλικρινή τρόπο;
    Όταν δεν μπορείς να σκέφτεσαι κυνικά, όπως "θα έπρεπε για την ηλικία σου";
    Σε γέμισα ερωτήματα, καθώς το κείμενό σου άγγιξε ευαίσθητη χορδή!
    Γλαύκη

    RispondiElimina
  4. Πιστευω ότι αναζητεί ακόμα εκεινο τον πρώτο εφηβικό ερωτα
    που ειχε εξιδανικεύσει στο μυαλο του και δεν συνάντησε ποτε
    Μαλλον δείχνει περισσότερο ψυχική ανάγκη και λιγότερο αγνότητα
    Δυσκολεύονται να πιστέψουν τα συναισθήματα του αλλου
    γιατι γνωρίζουν πολύ καλα τα ανειλικρινή δικα του
    Σκέφτεσαι κυνικα όταν δεν θελεις η δεν μπορεις να δεις
    την αισιόδοξη πλευρα της ζωης
    και εισαι απογοητευμένος από το παρόν αλλα και το μέλλον

    υγ.
    Σκέφτεσαι αρκετά, αλλα σκέφτεσαι καλά, Γλαυκη

    RispondiElimina
  5. Σ' ευχαριστώ.
    "Μάλλον δείχνει περισσότερο ψυχική ανάγκη και λιγότερο αγνότητα". Δεκτό ότι μπορεί να είναι ψυχική ανάγκη, όμως την αγνότητα δεν θα μπορούσα να τη διαχωρίσω εύκολα από την ανάγκη αυτή ή καλύτερα από την προσωπικότητα του ατόμου που έχει αυτή την ανάγκη. Δεν μιλώ γενικά κι αόριστα, φυσικά!
    Μου αρέσει κι εμένα ο τρόπος που σκέφτεσαι και ειδικά στο θέμα του κυνισμού έχεις απόλυτο δίκιο. Γενικά οι απαντήσεις σου μου επιβεβαιώνουν δικές μου σκέψεις και ρίχνουν φως σε άλλες πλευρές που δε θέλουμε να παραδεχθούμε.

    Απολαμβάνω το διάλογο, γιατί οι παρατηρήσεις σου είναι πολύ εύστοχες και ώριμες. Αυτός ήταν και ο λόγος που επισκέφτηκα τη σελίδα σου.

    Καλή σου νύχτα!
    Γλαύκη

    Υ.Γ.
    Μήπως πρέπει να σκέφτομαι λιγότερο;
    Ευτυχώς τώρα πια πράττω πολλά από αυτά που σκέφτομαι.

    RispondiElimina
  6. Να σκέφτεσαι οταν χρειάζεται, εκτος απο εκείνες τις στιγμές που μιλάνε οι αισθήσεις

    Κι εγω απολαμβάνω τον διάλογο μαζι σου και μ΄αρεσει οπως σκέφτεσαι
    Και σε ευχαριστω που με επισκεφτηκες

    RispondiElimina
  7. Δε θα απαντούσα κάτι άλλο, όμως το σχόλιό σου για τις αισθήσεις, είναι το βέλος που βρήκε στόχο σημαντικό.
    Όταν παίρνουν το λόγο οι αισθήσεις, οι σκέψεις σιωπούν. Αυτή είναι μια ανάγκη που είναι απαραίτητο να είναι σεβαστή. Αλλιώς γλιστρούν οι στιγμές από τα χέρια σου!
    Πόσο λυπηρό είναι όταν χάνεις κάποιες από αυτές!
    Δε θα έπρεπε να αφήνουμε καμιά να φεύγει.

    Φαντάσου ότι το ερώτημά μου για το αν πρέπει να σκέφτομαι λιγότερο, το έθεσα αστειευόμενη και αυτοσαρκαζόμενη. Πήρα την κατάλληλη όμως απάντηση!
    Διπλό ευχαριστώ.
    Γλαύκη

    RispondiElimina