αφήνοντας πίσω του τις «αγορές και τα παζάρια»
έχοντας χορτάσει κατραπακιές και πίκρα από τους ανθρώπους
Ισως επειδή «βαρέθηκε την μίζερη του φύση»
τραγουδώντας τον «μπαγάσα» του
Άνοιξε την πόρτα όπως έλεγε μια άλλη ψυχή
Και "έφυγε"...
Έφυγε για να τρέξει «ελεύθερος στις καλαμιές και τα λιβάδια»
Είχε προσπαθήσει αλλες δυο φορές να "φύγει" αλλά δεν τα κατάφερνε
Κι όταν την τρίτη φορά τα κατάφερε
Ενα σημείωμα που άφησε στον ιδιοκτήτη του μαγαζιού
στην οδό Καλλιδρομίου, εκεί όπου ζούσε, έγραφε:
«Συγγνώμη βρε Νίκο που δεν σου άδειασα νωρίς την γωνιά
αλλά κι ο θάνατος δεν με ήθελε»
Ήσουν ένας ευαίσθητος άνθρωπος Νικολα
Ενας αληθινός Ποιητής της ζωής και της τέχνης, ένας ασυμβίβαστος,
Μα ο κόσμος δεν αγαπά τους αληθινούς και τους ελεύθερους
Μιλούσες και μια άλλη γλώσσα, διαφορετική
εκείνη των Κροκανθρώπων, που αναζητούσες
Αραγε να τους βρήκες?
Ομως στο τέλος δεν άντεξες
Εβαλες τέρμα στην μοναξιά και στην ζωή σου
Ακολουθώντας τον κοινό δρόμο των καταραμένων ποιητών,
των «ιδανικών αυτοχείρων»
Νικόλας Ασιμος (1949-1988)
Ήταν ποιητής, πλη-νθέτης και τραγουδιστής
Είχε μια κόρη την Λιλιαν
________________________
"Αποκομμένος απ' όλους κι απ' όλα
RispondiEliminaσε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ' ακουμπά
στον παράξενο μου χρόνο"
Δίχως καβάντζα καμιά έζησε , ήταν δύσκολο...
...........
RispondiEliminaΚι όμως, όλοι τους
ζουν μέσα μας...
Εφυγαν νωρίς!
Μάγκες!
Φιλιά πολλά Velvet
καταραμένος της ζωής ποιητής…
RispondiEliminaΤι να πω...
RispondiEliminaΥπάρχει στις καρδιές μας, στις αναμνήσεις μας,υπάρχει δίπλα μας...φίλε μου!
Καλημέρα!
@ΕΡΑΤΩ
RispondiEliminaΔύσκολο γιατί…
Αν θες ν αγγίξεις την αλήθεια
πρέπει να βγεις απ εξω από τη συνήθεια
Κι είναι δύσκολο χωρις φτερά
Αμα σου περιφραξαν την καρδιά
Ευχαριστώ για το σχόλιο
και το τραγούδι
-
@ΑΝΤΖΕΛ
RispondiEliminaΜου αρεσε αυτό που είπες
Μάγκες!
Με μοναδικό τους όπλο
μια γραφομηχανή
και μια κιθάρα αγκαλιά
Να ακροβατούν πάνω σε ενα τεντωμένο
σχοινί, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν
τους εσωτερικούς τους δαίμονες
Χωρίς να πάψουν να αντιστέκονται
στο φαλημεντο του κόσμου αυτού
Ευχαριστώ πολύ Αντζελ
-
@ΛΥΧΝΕ
RispondiEliminaΓια μενα ήταν ενας μεγάλος ποιητής
Ηταν αυθεντικός κι ανθρώπινος
Αρκεί να ακούσεις το παπάκι ας πούμε
που έγραψε για νανούρισμα στην κόρη του
να νοιώσεις την θλίψη μαζί την τρυφερότητα
Η άποψη μου ότι αν δεν ζήσεις
δεν υποφέρεις, δεν είσαι τίποτα
Και είναι δύσκολο να αντέξεις
και να σταθείς όρθιος
ανάμεσα σε κυνηγητό
πείνα, ξύλο, ηλεκτροσόκ και φυλακές
Πώς να κρατηθείς
Περιφέρεσαι πια με τα σημάδια
της ψυχής, χαραγμένα βαθιά
Ευχαριστω Λυχνε
-
53FM
RispondiEliminaΧαίρομαι ότι «υπάρχει» και για σενα
Είμαι βέβαιος ότι νοιώθεις
Και κρατάς κατι όμορφο
στις αναμνησεις σου
Ευχαριστώ πολύ Ολγα
-
Velvet, υπάρχουν κάποιες φορές,
RispondiEliminaπου όλο αυτό που εισπράττω, όλο αυτό που νιώθω, όλο αυτό που αναμοχλεύω μέσα μου,
με ξεπερνάει..
Και τότε, τα λόγια, όποια και αν μου έρχονται, δεν είναι απλώς φτώχεια, είναι σχεδόν...βλασφημία..
Έχω πολλά συνδέσει μαζί του..
Σ’ ευχαριστώ που τον έφερες,
με τον δικό σου τρόπο και λόγο,
για λίγο ξανά κοντά μας...
Υπάρχουν κι άνθρωποι που τον "έφτυσαν".
RispondiEliminaΚυκλοφορούν ανάμεσά μας. Ένας από αυτούς ο κ. Παπακωνσταντίνου - όχι ο υπουργός, ο άλλος, ο τραγουδοποιός.
Άνθρωποι και σκ...
Γειά σου, Velvet.
@ΝΑΜΕΛΙ
RispondiEliminaΕγω ευχαριστώ εσένα!
Και επειδή τα πολλά λόγια
είναι αληθινή φτώχεια και βλασφημία...
Ας "ακούσουμε" τα λόγια
που έλεγε ο "τρελός" Ασιμος
σ΄εμας τους γνωστικούς
Ας έρθουν οι ψυχίατροι μαζι μου
να πάμε μια βόλτα
να τους δειξω
Γιατι εγω δεν είμαι τρελός
ξέρω να θεραπεύω
τους πάντες και τα πάντα
με ενα τραγούδι
με μια καραμούζα
με ενα κουτί σπίρτα
και με αγάπη
-
@CLOUDS
RispondiEliminaΑρκετοί σαν τον Παπατετοιο
κυκλοφορούν
σαν βρυκόλακες
και τους πίνουν το αίμα
Κι εχει ακόμα πολύ αίμα
να τους δώσει ο ισχνός Ασιμος
ανεξάντλητο...
Περίμενε να δεις τώρα
το φαγοπότι
που θ’ ακολουθήσουν
και με τον Ρασουλη
Και δεν ντρέπονται
Γεια σου clound
-
Γεια σου Velvet, χαίρομαι πολύ που έκανες αυτή την ανάρτηση και δεν γινόταν να λείπω από τη παρέα :)
RispondiEliminaΠρέπει να ήταν τρομερή ιδιοσυγκρασία, ασυμβίβαστος, ο μόνος πραγματικά γιατί οι άλλοι φαίνονται μαριονέτες μπροστά του, και πραγματικός καλλιτέχνης. "κροκ χωρίς καμία ελπίδα".
@ΜΑΡΙΑΝΑ
RispondiEliminaΕγω χαίρομαι πολυ που σε ξαναβλέπω
Φιλαρακι κροκανθρωπε
Καλημερα και καλη κυριακη
-