28/07/12

Mi Ultimo Tango en Atenas / Το τελευταiο μου ταγκό στην Αθήνα




Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.

Νευρωτική αρμονiα στον μικρόκοσμο της μητρόπολης
ναρκισσιστική κουλτούρα μιας δογματικήs μοναρχίας
ένα πανδαιμόνιο στην ατμόσφαιρα κακόηχης συμφωνίας
συμβολική μελωδiα, μελόδραμα και τραγωδiα

Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria
politico dislexico en parodia onirica
tirania fantasma, dilema megalomano
de un metabolism
ο retorico sin tesis ni antitesis.

Ιδεολογικός οργασμός, από τη βαρβαρότητα στη θεωρία 
πολιτική δυσλεξiα σε μια ονειρική παρωδiα
φάντασμα τυραννiας, δiλημμα μεγαλομανiας
ρητορικού μεταβολισμού χωρίς θέση και αντiθεση

Este mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas

Αυτό είναι το τελευταiο μου tαγκό στην Αθήνα
tαγκό δακρύβρεχτο που τρέχει στις φλέβες μου

Patriota heroicο, tragicο, sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esoteric
ο
teatro ironic
ο, sindicato plasticο
y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.

Ηρωικός πατριώτης, συστηματικά, τραγικός
παρανοϊκή υποκρισία, χωρίς εσωτερικό διάλογο
ειρωνικό θέατρο, πλαστικού συνδικάτου
και το επίκεντρο επιδημίας, μια χίμαιρα, μια ουτοπία

Energia hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima
musica epidermica en un pentagrama masoquista
y la simetria toxica de un epilogo necrologico.

Υπερβολική ενέργεια, δημοκρατικό αντiδοτο
κρiσιμος λαβύρινθος χωρίς ενθουσιασμό και ομοιοκαταληξία
επιδερμική μουσική σε ένα μαζοχιστικό πεντάγραμμο
μιας τοξικής συμμετρiας ενός νεκρολογικού επiλογου

Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico
profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis es el melodico y fantastico antropo.

Υπάρχει μια αρωματική όαση, φυσιολογική, παράλληλη
ενας αινιγματικός προφήτης, φαινόμενο χρόνιο και ορθόδοξο
χωρίς ρατσισμό, εξτρεμισμό και εθνικιστικά ταμπού
μια λυρική έκσταση που γiνεtαι πράξη
κι αυτός εiναι ο μελωδικός και φανταστικός άνθρωπος.
Μουσική-στίχοι: Daniel Armando
Ερμηνεια: Ελλη Πασπαλα / APURIMAC
(Μεταφραση - Velvet)
_____________________
Ενα ταγκό με αργεντίνικους στίχους και ελληνικές λέξεις 
Ενα οδοιπορικό στους μελαγχολικούς δρόμους της Αθηνας
Με τελικό προορισμό τον Άνθρωπο
Un tango con las letras argentinas y las palabras griegas
Una caminata por las calles tristes de Atenas
Con destino final la Hombre

Video by mikrosheros
Παραγωγή: Αγγελος Σφακιανάκης

10 commenti:

  1. ας το χορέψουμε, λοιπόν!
    σε μια Αθήνα, που όσο και ν' άλλαξε την αρχοντιά της δεν την έχασε.
    σε μια χώρα, που όσο και να ξεπουλήθηκε την ομορφιά της δεν μπόρεσε να της την πάρει κανείς!

    καλημέρα!

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Η Αθηνα σημερα ειναι μια ασχημη πολη
      Σκουπιδια τσιμεντο και αγενεια
      Μοιαζει με τους κατοικους της
      Δεν την αγαπησα ποτε
      Δεν ειναι η δικη μου πολη

      Με ξεκουραζει μονο η Ακροπολη
      Καθε φορα που την αντικρυζω
      Ενα αξεπεραστο ανθρωπινο δημιουργημα
      Εδω ο ανθρωπος εφτασε τον Θεο

      Να χορεψουμε βεβαιως
      Ισως ετσι να ξεδιπλωσουμε τα φοβισμενα φτερα μας

      :)))

      Elimina
  2. Απόλαυστικό.
    Το έβαλα στο αμερικάνικο blog μου μαζί με μια από τις ομιλίες του Ζολώτα- θα τις θυμάσαι dear Velvet:

    Kyrie,
    It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.

    It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices.
    Our policies should be based more on economic and less on political criteria.
    Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.

    In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. ¨ Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.
 Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic.
    The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.
    Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies.
    I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology.
    In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers."

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Το γνωριζω το κειμενο Δαφνη
      Κανενας δεν μπορει να αμφισβητησει
      την διαχρονικότητα της ελληνικης γλωσσας
      που επιβιωνει στο διαβα των αιωνων ξαναγεννιέται
      και μιλιεται στα στοματα πολλων λαων

      Μια αποδειξη ότι ολοι ειμαστε αδερφια σε τουτη γη
      Αφου μιλαμε την ιδια γλωσσα
      Αραγε θα το κατανοησουμε ποτέ αυτο...

      Ευχαριστω...

      :)))

      Elimina
  3. Χορεύουμε;

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Χορευουμε σινιοριτα!

      :)))

      Elimina
  4. Το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα.
    Είναι γραμμένο στην ισπανικη γλωσσα
    από ένα αργεντινης καταγωγης τον Daniel Armando
    Που στους στιχους εδω, χρησιμοποιει
    περιπου εκατο λεξεις με ελληνικη προελευση
    απο τις εκατονταδες που περιεχονται και ομιλουνται,
    στην ισπανικη γλωσσα

    Λεξεις που περιγραφουν με ρεαλιστικο τροπο
    τις σκληρες εικονες από την σημερινη ελληνικη πραγματικοτητα

    Κι αυτό το τελευταιο ταγκο μοιαζει
    σαν ναναι ο τελευταιος επιθανατιος χορος μας
    Εκτος κι αν αντιδρασουμε εγκαιρα
    και ξαναβρούμε παλι τα βηματα μας
    ___________________

    Υπαρχουν βεβαια και λεξεις στο τραγουδι
    που δεν εχουν ελληνικη προελευση
    αλλα τις χρησιμοποιούμε κι εμεις οπως
    "κουλτουρα" "μαζοχισμος" "ταμπου" "εξτρεμισμος" κλπ
    που αποδεικνυει οτι η γλωσσα είναι κτημα ολων μας
    ενωνει τους ανθρωπους και δεν τους χωριζει
    ___________

    Οι APURIMAC ειναι ενα συγκροτημα απο λατινοαμερικανους
    και Ελληνες

    -

    RispondiElimina
  5. τανγκο λοιπον μεσα σε αυτη την χωρα που σιγα σιγα αρχιζει να ξυπνα και προσπαθει κατι να πει μα κανεις δεν την ακουει μετα απο χρονια ξεπουληματος της συνειδησης της...
    "στην χωρα των ηρωων..."
    λοιπον, τι λες;
    Χορευουμε;

    RispondiElimina
  6. συγγνωμη, προσπαθω να βρω αν εχω δικιο αλλα παντου βρισκω την ιδια μεταφραση... στο ρεφρεν, στη 2η φορα αντι για "lloron" δε λεει "cabron"?? δε λεει lloron ξανα. ας μου πει καποιος οτι το ακουει επισης!

    RispondiElimina
  7. Εχεις δικιο "anonime" και η απορια σου είναι σωστη
    Και αυτο συμβαινει μια και την ιδια μεταφραση που βρισκεις παντου
    την εχουν κανει copy-paste από εδώ

    Το ακριβες κειμενο και η μεταφραση είναι η ακολουθη
    Απλα στη αναρτηση που εκανα προτιμησα να μην το ανεφερω

    Este mi último tango en Atenas
    tango “lloron”, que corre por mis venas
    Este mi último tango en Atenas
    tango “gavron”, que corre por mis venas.

    Αυτό είναι το τελευταiο μου tαγκό στην Αθήνα
    tαγκό “δακρύβρεχτο” που τρέχει στις φλέβες μου
    Αυτό είναι το τελευταίο μου tαγκο στην Αθηνα
    tαγκο “γαμημενo” που τρεχει στις φλεβες μου

    RispondiElimina