11/08/12

Abebe Bikila - Όταν τα ξυπόλητα πόδια πετούν




Ένας άντρας αδύνατος και ξυπόλητος τρέχει στην αρχαία ρωμαϊκή οδό Via Appia. Φοράει μια πράσινη φανέλα με το νούμερο 11. Μοιάζει να πετάει. Τερματίζει με τα χέρια ψηλά περνώντας κάτω από την πύλη του Κων/νου, κάνοντας παγκόσμιο ρεκόρ στο μαραθώνιο της Ρώμης τον Σεπτέμβριο του 1960. Είχε τρέξει 42,195 μέτρα, ξυπόλητος και τρώγοντας μονάχα ένα πορτοκάλι. Είναι ο 28 χρόνος, Αιθίοπας Abebe Bikila ο πρώτος Αφρικανός αθλητής που κέρδισε χρυσό μετάλλιο σε ολυμπιακούς αγώνες. 

Όταν ρωτήθηκε γιατί έτρεξε ξυπόλητος, ο Bikila απάντησε: «Ήθελα ο κόσμος να μάθει ότι η χώρα μου, η Αιθιοπία κερδίζει πάντα με αποφασιστικότητα και ηρωισμό» Στην εκκίνηση του αγώνα είχε παρουσιαστεί ξυπόλητος, γιατί τα παπούτσια τον ενοχλούσαν όπως είπε.

Τέσσερα χρόνια αργότερα το 1964, ο Abebe Bikila συμμετέχει σ' εναν άλλο μαραθώνιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο. Έξι εβδομάδες πριν τον αγώνα είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για σκωληκοειδίτιδα. Στην εκκίνηση εμφανίστηκε σε άσχημη κατάσταση και κουτσαίνοντας. Παρόλα αυτά κατάφερε να νικήσει για δεύτερη φορά κάνοντας παγκόσμιο ρεκόρ. Αυτή την φορά φορώντας παπούτσια.

Το 1969, οδηγώντας ένα VW σκαραβαίο κοντά στην Αντίς Αμπέμπα, είχε ένα ατύχημα. Παρά τις θεραπείες που ακολούθησε δεν κατάφερε να ξαναπερπατησει. Έμεινε παράλυτος στα κάτω άκρα.

Αυτό δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει να αγωνίζεται: στην τοξοβολία, πινγκ-πονγκ, ακόμη και σε κούρσα στο πάγο (στη Νορβηγία). Να συμμετάσχει και στους παρα-ολυμπιακούς αγώνες το 1972 στη Χαϊδελβέργη στη τοξοβολία. Πέθανε το επόμενο έτος, από εγκεφαλική αιμορραγία σε ηλικία 41 ετών.

Ο Abebe Bikila (1932-1973) ("Abebe" σημαίνει «ανθισμένο λουλούδι») μπορεί να θεωρηθεί ως ο μεγαλύτερος μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών και ίσως από τους μεγαλύτερους αθλητές στην ιστορία. Δυο φορές ολυμπιονίκης το 1960 και 1964. Κέρδισε 14 από τους 15 μαραθώνιους που έτρεξε στην καριέρα του. (Ένας απο αυτούς ήταν και στην Αθήνα)
(V)

Foto: 
Ο Abebe Bikila στους ολυμπιακούς αγώνες στη Ρώμη, 10-09-1960
-Ξυπόλητος φόρεσε τα παπούτσια σε όλους-
(Ο αγώνας στην Ρώμη τελείωσε αργά το βράδυ λόγω του καλοκαιρινού καύσωνα.  Για τον φωτισμό κατά μήκος του δρόμου, χρησιμοποιήθηκαν αναμμένοι πυρσοί για να βλέπουν δρομείς και θεατές).
 _____________________

Ο Ευκλής (ο ταχύς στους πόδας) ήταν Αθηναίος οπλίτης και μαραθωνομάχος.  Φορώντας τον οπλισμό του, έτρεξε από τον Μαραθώνα στην Αθήνα (42,195 μέτρα)  μεταφέροντας  το μήνυμα της νίκης των Ελλήνων κατά των Περσών το 490πχ.  Μπροστά στους Αθηναίους που τον περίμεναν στο Ναό του Ολυμπίου Διός, ανήγγειλε την ιστορική φράση «Νενικήκαμεν» και εξαντλημένος εξέπνευσε. Στους πρώτους ολυμπιακούς αγώνες στην Αθήνα το 1896 και προς τιμή του, καθιερώθηκε ως αγώνισμα δρόμου ο μαραθώνιος μια απόσταση ακριβώς 42,195 μέτρων.
Ο πρώτος ολυμπιονίκης μαραθωνοδρόμος το 1896 στην Αθήνα, ήταν ο νερουλάς, Σπύρος Λούης  που τερμάτισε πρώτος μεταξύ 18 αθλητών.
_____________________

Ένας άλλος μεγάλος μαραθωνοδρόμος ήταν ο Έλληνας αθλητής από την Κύπρο Στέλιος Κυριακίδης (1910-1987) Έμεινε γνωστός για την μεγάλη νίκη του στο Μαραθώνιο της Βοστώνης το 1946. Για τον μεγάλο αυτό αθλητή και Ελληνα αξίζει να διαβάσετε περισσότερα εδω: Στέλιος Κυριακίδης  


11 commenti:

  1. Ετρεχε με την ΨΥΧΗ...

    και η ΨΥΧΗ, υπεροχε φίλε μου, ΔΕΝ χρειάζεται παπούτσια....

    Συγκινητικό, ειλικρινά!.....

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Πολύ σωστα Κακια, γιατι χωρις ψυχή
      Δεν μπορείς να πετάξεις

      Με τα παπούτσια απλως περπατάς
      Και με την ντοπα κοροϊδεύεις τον εαυτο σου

      Σ΄ευχαριστω...

      Elimina
  2. αυτό για τον Κύπριο δεν το ήξερα.
    αλλά τί ζωή απίστευτη αυτή του Abebe!!
    όλο ανατροπές και σύντομη.
    παράξενα τα καπρίτσια της μοίρας.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Ο Κυριακίδης ενας ακομα ξεχασμένος Έλληνας
      Από την χώρα που τρώει τα παιδιά της

      Αξίζει περισσότερο πιστεύω
      μια ζωη σύντομη, αλλα τοσο γεμάτη
      σαν αυτή του Abebe

      Γεια σου Μπλουζ....

      Elimina
  3. Εμπνέεουν αυτά.
    Θα θελα να προσθέσω (επειδή πρόσφατα το έμαθα) ότι στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου ο Λούης, φουστανελοφόρος πλάι στη σημαία ήταν ο μόνος της ελληνικής αποστολής που αρνήθηκε να χαιρετίσει ναζιστικά το Φύρερ. 1η Αυγούστου ήταν και τρεις μέρες μετά ήρθε και στην Ελλάδα η δικτατορία.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Μετά την νικη του τον ρώτησε ο Βασ. Γεωργιος
      τι δώρο θα ήθελε να του προσφέρει,
      κι εκείνος του απάντησε:
      «Ενα γαϊδουράκι να με βοηθάει να κουβαλάω το νερό»

      Τι όμορφος άνθρωπος!

      Γεια σου ΔΑΦΝΗ....

      Elimina
  4. Για τον Στέλιο Κυριακίδη έγραψε ένα εξαιρετικό κείμενο(-ερευνα) η blogger Καριάτιδα! Αξιζει να το δεις.

    http://kariatida62.blogspot.gr/2012/08/blog-post.html

    Η αγωνιστικοτητα και η τόλμη δεν εχουν όρια.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Το διάβασα συγκλονιστικό πράγματι
      Ένας αληθινος Ελληνας
      Πρόσφερε τοσα για την πατρίδα του
      Δεν έλαβε την αναγνώριση που του έπρεπε

      Λάθος ήρωες εχει αυτή η χωρα
      Λυπάμαι για την κατάντια μας

      Γεια σου Κουλα....

      Elimina
  5. Μου άνοιξες την όρεξη κι ανακάλυψα στο youtube trailer ταινίας της ζωής του Abebe Bikila. Εάν καταφέρω και την βρω, θα ήθελα να την δω και θα επιστρέψω με εντυπώσεις.

    Καλό βραδάκι!

    υ.γ. Τρέχω... θα επιστρέψω κάποια στιγμή να πάρω τα σανδάλια μου.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Θαυμάζω αυτούς τους ανθρώπους
      Που μεσα από την φτωχεια και την ανεχεια
      Χωρις καμιά υποστήριξη
      Μονο με την δύναμη της ψυχη τους
      Γίνονται οι πρώτοι των πρώτων
      Και δινουν μαθήματα σε ολους μας
      Αυτοι είναι ο Ανθρωποι που θαυμάζω και τιμώ

      Τα σανδαλια σου σε περιμενουν
      Σκεφτηκα να τα χρησιμοποιήσω
      μα δεν μου κανει το νουμερο...

      Καλο απογευμα.....

      Elimina
  6. ____
    Την ημέρα διεξαγωγής του Μαραθωνίου στην Αιώνια Πόλη, τα πράγματα δεν ξεκίνησαν καλά για τον Μπικίλα. Η «Αντίντας», που ήταν η αποκλειστική χορηγός των αθλητικών υποδημάτων, δεν είχε το κατάλληλο ζευγάρι για τον αιθίοπα αθλητή. Δύο ώρες πριν από την έναρξη του αγώνα «επιστρατεύτηκε» και το τελευταίο διαθέσιμο ζευγάρι, που, όμως, τον στένευε. Έτσι αποφάσισε με τον προπονητή του Νισκάνεν να τρέξει ξυπόλητος, όπως το συνήθιζε στις προπονήσεις.

    Όταν παρατάχθηκε το απόγευμα της 10ης Σεπτεμβρίου 1960 μπροστά στην Αψίδα του Κωνσταντίνου για την εκκίνηση του αγώνα, οι συναθλητές του δεν έκρυβαν την έκπληξή τους για την εμφάνιση του Μπικίλα, ενώ δεν έλειψαν τα ειρωνικά σχόλια. Αποφασιστικός ο Αιθίοπας άκουσε τις τελευταίες οδηγίες του προπονητή του, που του επεσήμανε τους κυριότερους αντιπάλους του, ένας από τους οποίους ήταν ο μαροκινός Ραντί με το νούμερο 26.

    Η κούρσα ξεκίνησε και ο Μπικίλα «κατάπινε» τον ένα μετά τον άλλο τους αντιπάλους του σε αναζήτηση του αθλητή με το Νο 26. Μετά το 20ο χιλιόμετρο, αυτός και ένας αθλητής με το Νο 185 είχαν δημιουργήσει σημαντική διαφορά από τους υπόλοιπους. Ήταν ο Ραντί, που από λάθος πληροφόρηση έφερε τον αριθμό 185. Ο Μπικίλα δεν το γνώριζε και επιτάχυνε προς αναζήτηση του ανθρώπου με το Νο 26. Από κοντά και ο Μαροκινός, που τον ακολούθησε για μεγάλο διάστημα. 500 μέτρα πριν από τον τερματισμό και αφού ο Μπικίλα είχε ενημερωθεί ότι δεν υπήρχε προπορευόμενος αθλητής, «ξεκόλλησε» από τον Ραντί και τερμάτισε πρώτος με χρόνο 2:15:16 και 2 δέκατα, έχοντας μια διαφορά 26 δευτερολέπτων από τον μεγάλο του αντίπαλο.
    Πηγη: www.sansimera.gr

    RispondiElimina