16/03/13

Léo Ferré - Il tuo stile / Το στύλ σου




Οι κραυγές του δρόμου οι περαστικοί τα καταστήματα
όπου προσβλητικά πηγαίνεις και καθρεφτίζεσαι
ανάμεσα σε φτηνά κοσμήματα κι εσώρουχα ανύπαρκτα
σκιές απο γυναικεία μάτια που σε παρατηρούν να περνάς
όλοι αυτοί οι θόρυβοι, τραγούδια και αρώματα
μεσα εκεί που βυθίζεσαι κι εκεί που σε εξορίζω
για να σ 'αγαπώ από μακριά σ΄ ένα ανεπαίσθητο παιχνίδι
κι ολα αυτά τα παράλογα κόλπα είναι το στυλ σου
το στυλ σου και ο κώλος σου, το στυλ σου και ο κώλος σου

Κι αυτός είναι ο δικός μου νόμος, που προσκυνάς καταραμένη
στη φωτιά που ανάβει το κάθε μου τσιγάρο
κι ο έρωτας γονατιστός που δεν γνωρίζει εμπόδιο
το στυλ σου και ο κώλος σου, το στυλ σου, ο κώλος σου
Τα λιμάνια της νύχτας, το γιο που θελήσαμε
και πια δεν θέλουμε σε κάθε παραμικρό σου γνέψιμο
όταν αναμειγνύουμε κατα βάθος για το καλό σου
αίμα του σταφυλιού μου, κρασί του αμπελιού σου
ολο αυτό επανεμφανίζεται στη μνήμη μας
μέσα στους χαμένους κόσμους του έτους ογδόντα χιλιάδες
όταν δεν θα υπάρχουμε και θα επιστρέψουμε ξαναγεννημένοι
κι ολα αυτά τα παράλογα κόλπα είναι το στυλ σου
το στυλ σου και ο κώλος σου, το στυλ σου και ο κώλος σου

Και το δικαίωμά σου, οταν εχω δικαίωμα στο στυλ σου
είναι το παιχνίδι της κόλασης, που παίζουμε κορώνα -γράμματα
κι η αγάπη που σωπαίνει όταν δεν έχει πλέον φωνή
το στυλ σου και ο κώλος σου, το στύλ σου και ο κώλος σου
Όποιος θέλει πολλά να μάθει δεν μαθαίνει ποτέ τίποτα
σε σένα μ΄αρεσει αυτό που μπορώ να φανταστώ
κυνηγώντας στον αέρα το περίγραμμα μιας χειρονομίας
το επινοημένο σου στόμα πέρα από τη χυδαιότητα
στους δρόμους της νύχτας το παγωμένο πρόσωπό μου
όταν δεν αναγνωρίζεις σε μένα παρά ένα συγκεκριμένο στυλ
όταν εγώ ο ίδιος γίνομαι ακόμη ένας αλλος φανταστικός
κι ολα αυτά τα παράλογα κόλπα είναι το στυλ σου
το στύλ σου και ο κώλος σου, το στυλ και ο κωλος σου

Κι αυτός είναι ο δικός σου νόμος που προσκυνώ καταραμένη 
η χαμένη στάχτη απο κάθε μου τσιγάρο
όταν η νύχτα σβήνει το πάθος και πεθαίνει
το στυλ σου, η καρδιά σου, η καρδιά σου, η καρδιά σου
το στυλ σου και η καρδιά σου

(Μετάφραση - Velvet)

________________
Video
Leo Ferré - Il tuo stile, dal album "Amore e Rivolta"  (versione in italiano )
Video: σκηνές από το φιλμ "Τελευταίο ταγκό στο Παρίσι"

12 commenti:

  1. ευχαριστώ για τη μετάφραση, Velvet.
    το αγαπώ πολύ αυτό το τραγούδι!
    καλό σου ξημέρωμα!

    RispondiElimina
  2. Καλο ξημερωμα Λυχνε

    RispondiElimina
  3. Σαν κραυγή απόγνωσης μοιάζουν τα λόγια των στίχων Velvet,
    μια ζωή σε ασφυξία , ένας ήρωας που σαν τις νυχτοπεταλούδες
    τριγυρνά γύρω από την φωτιά!

    Να είσαι καλά !

    RispondiElimina
  4. Η κραυγη ενός απελπισμένου ανδρα
    που αναβει ο ιδιος την φωτια που τον καιει
    απεναντι στην γυναίκα που αυτος κατασκευάζει
    ως αντικειμενο του ποθου
    κι εκεινη για να είναι αρεστή είναι αναγκασμενη
    να υπακουει στις επιθυμιες του
    και μεταμορφώνεται σε μια ψευτικη κουκλα
    αλλα στο τελος είναι παλι ο ιδιος
    που από εξουσιαστης γίνεται εξουσιαζομενος
    και καιγεται από το δικο του δημιουργημα
    από την φιγουρα της γυναικας που ο ιδιος επινόησε
    Καλημερα Λεβινα

    RispondiElimina
  5. Εξαιρετικό!!!

    πολλά φιλιά

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Σουρεαλισμος και ποιηση
      μελωδια που σε καταβαλει
      τραγουδισμένο από τον ιδιο τον δημιουργο της
      ενα μεγαλο ποιητη και μια ιδιοφυία,
      τον Λεο Φερρε

      Elimina
  6. Θύτης και ταυτόχρονα θύμα των επιθυμιών του ... ναι , πόσες φορές δεν συμβαίνει αυτό!!
    Καλό βράδυ Velvet, καλά να περάσεις :)

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Δεν υπαρχει λογικη συνεχεια
      για οποιον ακολουθει τη τρέλα του ερωτα
      Γεια σου Λεβινα

      Elimina
  7. "σε σένα μου αρέσει αυτό που μπορώ να φανταστώ" ......
    Κάπως έτσι είναι πάντα....
    Καλή σου μέρα, να περάσεις όμορφα σήμερα!

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Γιατι μηπως και ο ιδιος ο ερωτας
      δεν ειναι παρα μια ασθενεια της φαντασιας
      Γεια σου Ερατω

      Elimina
  8. "και το δικαίωμά σου, οταν εχω δικαίωμα στο στυλ σου
    είναι το παιχνίδι της κόλασης, που παίζουμε κορώνα -γράμματα
    είναι η αγάπη που σιωπηλά μενει βουβή όταν δεν έχει πλέον φωνή"...

    Η Αγάπη αν και βουβή έχει τη μεγαλύτερη ηχώ στη σιωπή! Δυνατές αισθήσεις αναμοχλεύει και για πάντα ανακινεί...αιώνια!
    Την όμορφή μου καλησπέρα!

    RispondiElimina
  9. Ποσες επινοησεις και παιχνιδια η ζωη μας,
    ολοκληρος λαβυρινθος...
    Ναι η αγαπη εχει τετοια δυναμη "αν και βουβη"
    αλλα πως αντεχεται η σιωπή

    Και την δικη μου καλησπερα

    RispondiElimina