28/05/14

Αρμυρίκια - Φώτης Αγγουλές


Αρμυρίκι στη θάλασσα














Αγάπη, από την έρημο, σου φέρνομε αρμυρίκια
κι είναι φτωχά, μα ωστόσο
σκέψου με πόση τσιγγουνιά
μαζέψανε σταλιά-σταλιά την αυγινή τη δρόσο
και φτιάξανε τ’ ανθάκια τους κατάσπρα και μελιτζανιά.

Αγάπη, από την έρημο σου φέρνομε αρμυρίκια…
Αν δεν ανθούσανε κι αυτά, δε θάρχονταν ο Μάης
στην έρημο. Στην έρημο πού να τα βρούμε τα Εντελβάις;
_____________
Του λαϊκού ποιητή Φώτη Αγγουλέ (1911-1964)
Από την συλλογή του "Εντελβάις", 1944
Βιογραφικό και ποιήματα του ποιητή Φώτη Αγγουλέ
(Αυτη η ανάρτηση συμμετέχει εδω: "η στιγμή σου σ΄ενα ποίημα")
_________________________

Στον ποιητή Φώτη Αγγουλέ
Σαν ένα αρμυρίκι κι η ζωή σου ποιητή Φώτη Αγγουλέ
Κι εσύ ταπεινός και καταφρονεμένος ήσουν
Ένα αγράμματο φτωχόπαιδο στη «πατρίδα του ξενιτεμού»
Με τα λιγνά κλαριά σου, στη μέση της άνυδρης ερήμου
Να διψάς, να πίνεις αρμύρα και να φλέγεσαι
Δέκα χρόνια φυλακές φτιάχνανε για σένα οι φασίστες
Εξορίες, εκτοπίσεις, ξυλοδαρμούς, «σύρματα» να δέσουν το κορμί σου
Μα εσύ κάθε φορά σαν άρνηση βουβή χαμόγελα τους χάριζες
Με τα τραγούδια και του στίχους σου, οράματα ζωγράφιζες
Και σαν γλάρος πάνω στο νερό άνοιγες τα φτερά σου και τους ξέφευγες
Γιατί όποιος λαχταρά τη λευτεριά, ελεύθερος πεθαίνει
(Velvet  30.05.2014)

12 commenti:

  1. Μετά την Αριστέα που ονειρεύεται Χαβάη και πάμε ταξίδια με το μυαλό μας, έρχομαι στα Αρμυρίκια… συνδεδεμένα με τα παιδικά μου χρόνια στις παραλίες της Εύβοιας, να βρίσκουμε απάγκιο κάτω από την ασθενική τους σκιά τα Καλοκαιρινά μεσημέρια και να σε ξεκουφαίνουν τα τζιτζίκια που ήταν κολλημένα επάνω τους… κι έτσι κι ήσουν ξυπόλητος να μπαίνουν τα ξεραμένα κλαράκια στα πόδια και να χοροπηδάς λες και έκανες κανένα τελετουργικό για να δροσίσει η μέρα…
    Aλήθεια, που να τα βρεις τα εντελβάις στην έρημο και τι να τα κάνεις εκεί;
    Η έρημος θέλει άλλες αντοχές....

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Λεβίνα, μου θύμισες και μένα τις καλοκαιρινές διακοπές στην Εύβοια όταν ήμουν παιδί. Στο πιο στενό της σημείο στον Νότο απολαμβάνεις ενα από τα μαγευτικότερα ηλιοβασιλέματα της Ελλάδας. Δεν είναι μόνο η Σαντορίνη...

      Elimina
    2. Ενα μοναχικο αχαρο δεντρο που ερχεται
      Και φυτρωνει από το πουθενα
      Εκει διπλα στην ακρη του κυματος
      Μοναδικη αυγουστιατικη παρεα για τους μοναχικους κολυμβητες

      «Οι αρχαίοι το λέγανε Μυρίκη και ήταν αφιερωμένο στην θεά Αφροδίτη»

      Elimina
  2. Τα αρμυρίκια σου δίνουν πραγματικά την άισθηση της δροσιάς. Είναι λεπτεπίλεπτα και αντέχουν στην "έρημο"...
    Για μένα συμβολίζουν την ζωή του ποιητή! Ένα αρμυρίκι στην έρημο ήταν κι αυτός...
    Μόνος μαζί με λίγους ενάντια στην έρημο του ανθρώπου! Πάλεψε μέχρι το τέλος μένοντας πιστός στα ιδανικά του και τις αξίες του. Στερήθηκε πολλά στην προσωπική του ζωή, όμως κέρδισε τον εαυτό του πράττοντας με βάση την συνείδησή του και την ελεύθερη βούληση.
    Είδες, V, πώς επανερχόμαστε σε αυτά που συζητούσαμε τις προηγούμενες μέρες;
    Κάτι πρέπει να θυσιάσεις, για να κερδίσεις κάτι άλλο...
    Σε ποιο βαθμό μπορούμε να γίνουμε έστω μικροί ήρωες, επιφέροντας και κάποιο αποτέλεσμα στην μικρή μας κοινωνία;
    Σήμερα, μόνο μικρούς καθημερινούς ήρωες θα χαρακτηρίζαμε εκείνους που μάχονται για την επιβίωσή τους και την αξιοπρέπεια χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο.

    RispondiElimina
    Risposte

    1. Πραγματικα σαν ένα αρμυρικι κι η ζωη του ποιητη Φωτη Αγγουλε
      Κι αυτος ταπεινος και καταφρονεμενος
      Ενας αγωνιστης της ζωης και της ελευθεριας
      Από το συνεχες κυνηγι, στις εξοριες και τις φυλακες
      Δρόσισε με τη φλογα της ψυχης ολους εμας
      στη μεση της ανυδρης ερημου

      υγ.
      τετοιους ποιητες θαυμαζω

      Elimina
  3. Στον ποιητή Φώτη Αγγουλέ

    Σαν ένα αρμυρίκι κι η ζωή σου ποιητή Φώτη Αγγουλέ
    Κι εσύ ταπεινός και καταφρονεμένος ήσουν
    Ένα αγράμματο φτωχόπαιδο στη «πατρίδα του ξενιτεμού»
    Με τα λιγνά κλαριά σου, στη μέση της άνυδρης ερήμου
    Να διψάς, να πίνεις αρμύρα και να φλέγεσαι
    Δέκα χρόνια φυλακές φτιάχνανε για σένα οι φασίστες
    Εξορίες, εκτοπίσεις, ξυλοδαρμούς, «σύρματα» να δέσουν το κορμί σου
    Μα εσύ κάθε φορά σαν άρνηση βουβή χαμόγελα τους χάριζες
    Με τα τραγούδια και του στίχους σου, οράματα έφτιαχνες
    Και σαν γλάρος πάνω στο νερό άνοιγες τα φτερά σου και τους ξέφευγες
    Γιατί όποιος λαχταρά τη λευτεριά, ελεύθερος πεθαίνει

    (Velvet) 30.05.2014

    RispondiElimina
    Risposte
    1. "Γιατί όποιος λαχταρά την λευτεριά, ελέυθερος πεθαίνει"
      Αυτό είναι ευλογία!
      Εκπληκτικό αυτό που έγραψες, V, είναι συγκινητικό με όμορφες αλήθειες.
      Τρυφερό άγγιγμα και αφύπνιση ένας προς έναν ο κάθε στίχος.
      Σ' ευχαριστώ.

      Elimina
    2. Εγω σ΄ευχαριστω

      Elimina
  4. Ταπεινοί και καταφρονεμένοι ήταν εκείνοι που αγωνίστηκαν κάποτε για να επιζήσουν μέσα σε δύσκολους καιρούς και για να μπορούν τα παιδιά τους να βρουν ένα καλύτερο αύριο. Αυτό το αύριο που καταφέραμε να το κάνουμε μπάχαλο και να κλείσουμε τις πόρτες της ζωής μας.
    Κι η δική μου η γενιά αγωνιστές έβγαλε, ταπεινούς ανθρώπους που πίστευαν στην ανθρωπιά … αν θα ‘χεις χρόνο διάβασε αυτό …
    http://levina-imagination.blogspot.gr/2012/05/blog-post.html
    Όλα τα γεγονότα είναι κατά γράμμα αληθινά και παρέλειψα και αρκετά που δεν υπήρχε λόγος να τα βάλω… έτσι κι αλλιώς κανένας δεν ενδιαφέρεται για παλιές ιστορίες … κράτησα μόνο τ’ όνομα της μάνας μου… Μαρία, που αγωνιζόταν μέχρι την στερνή της ανάσα.
    Και ο πατέρας μου, μια άλλη ιστορία κι αυτός… με σακατεμένη ράχη από το ξύλο και όμως δεν φοβόταν τίποτα και κανέναν.
    Σήμερα ποιος αγωνίζεται; Όλοι ζητούν μια καρέκλα να βολέψουν τα πλούσια όνειρά τους , μια καρέκλα να εξαργυρώσουν τον συνδικαλισμό τους, το απόλυτο τίποτα που έχουν στην ψυχή και στο μυαλό.
    Τουλάχιστον ευτυχώς που υπήρξαν και ποιητές, μουσικοί, στιχουργοί μέσα στους αγωνιστές και έμεινε κάτι να μας θυμίζει πως κάποτε υπήρχαν ιδανικά.
    Μόνο λόγια , λόγια, λόγια …. Κατηγόριες ο ένας προς τον άλλον και τίποτα περισσότερο… έργο μηδέν. Αυτή είναι η ζωή του σήμερα.

    Καλό ξημέρωμα Velvet.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Σ΄ευχαριστω για την παραπομπή
      Και για οτι διάβασα εκεί

      Elimina
  5. εξαιρετικη η συμμετοχη σου , αχ αυτα τα αρμυρικια , ποσες χαρες και λυπες χειμωνες κα καλοκαιρια κεντρισαν καλως σε βρηκα !!!!!!

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Ηρθε ο καιρος που θα τα ξανασυναντησουμε
      Κι εγω ευχαριστω για την επισκεψη

      Elimina