17/07/14

NICO - Reich der Träume / Στη χώρα των ονείρων




(Reich der Träume)
Schlaf hol' mich ein trag' mich fort ganz allein
In die Welt meiner endlosen Träume
Schlaf wieg mich ein weh mich weg ganz allein
In das Reich meiner endlosen Träume
Weh' mich hinaus treib' mich fort und geschwind
In die weite Welt milder Nächte

Laß mich siegen, laß mich sterben
Laß mich lieben, laß mich fliegen
Laß mich siegen, laß mich sterben
Laß mich lieben, laß mich fliegen

Original track Reich der Träume on the album Lüül written by Lutz Ulbrich
NICO: vocals (original vocal track)

(Στην χώρα των ονείρων)
Ύπνε πάρε με μαζί σου, πάρε με μαζί σου, μόνο εσύ 
Στον κόσμο των απέραντων ονείρων 
Ύπνε μην αφήνεις να μου κάνουν κακό, πάρε με μαζί σου  
Στη χώρα των απέραντων ονείρων
Βάσανα με περιμένουν εκεί έξω πάρε με μαζί σου, γρήγορα 
Στον κόσμο της γαλήνιας νύχτας

Άσε με να νικήσω, άσε με να πεθάνω
Άσε με αγάπη μου, άσε με να πετάξω
Άσε με να νικήσω, άσε με να πεθάνω
Άσε με αγάπη μου, άσε με να πετάξω

(Μετάφραση – Velvet)

Η Christa Päffgen με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο NICO. Το κορίτσι με την εξωπραγματική ομορφιά και την υπνωτική μονότονη φωνή. Το αντικείμενο πόθου διάσημων ανδρών την δεκαετία 60 και 70, η μούσα του Αντι Γουόρχολ, η ψυχεδελική φωνή των Velvet Underground που η ζωή της σημαδεύτηκε από την ηρωίνη έφυγε σαν σήμερα, 18 Ιουλη 1988.



10 commenti:

  1. NICO (Christa Päffgen, 16 October 1938 – 18 July 1988)

    Τραγουδίστρια, τραγουδοποιός, μοντέλο, ηθοποιός. Ότι κα να ήταν η Christa Päffgen, είναι πασίγνωστη με το ψευδώνυμο Nico και τη συνεργασία της με τους Velvet Underground το 1967.

    Γεννήθηκε στις στις 16 Οκτωβρίου του 1938 στην Κολωνία. Ξεκίνησε σαν πωλήτρια στα 13 της και στα 14 ήταν μοντέλο στο Βερολίνο. Στην Ibiza της Ισπανίας, γνωρίστηκε με τον φωτογράφο Tobias, ο οποίος τη βάφτισε "Nico" λόγω της σχέσης της με τον Έλληνα σκηνοθέτη Νίκο Παπατάκη και στα τέλη της δεκαετίας του 50, μετακόμισε στο Παρίσι όπου δούλεψε για τα περιοδικά Vogue, tempo, Vie Nuove, Mascotte Spettacolo, Camera & Elle.

    Το 1958 έπαιξε στην ταινία La Tempesta του Alberto Lattuada, το 1959 στην Dolce Vita του Federico Fellini και το 1963 στην Strip-Tease του Jacques Poitrenaud. Μέχρι το 1963 πηγαινοέρχεται μεταξύ Παρισιού και Νέας Υόρκης και αυτή την περίοδο αποκτά έναν γιο τον Ari (1962), από τον Γάλλο ηθοποιό Alain Delon.

    Το 1965, η Nico συναντήθηκε με τον Brian Jones των Rolling Stones και ηχογράφησε το πρώτο της single ("I'm Not Sayin'"). Παράλληλα, ο ηθοποιός Ben Carruthers της γνώρισε τον Bob Dylan ο οποίος της έγραψε το "I'll Keep It With Mine" για το πρώτο της album. Άρχισε να συνεργάζεται με τους Andy Warhol & Paul Morrissey στα films, (Chelsea Girls, The Closet, Sunset & Imitation of Christ) και είναι ακριβώς η περίοδος που γνωρίζεται με τους Velvet Underground, γίνεται η……φωνή τους, δημιουργεί μία ρομαντική σχέση με τον Lou Reed και κυκλοφορεί μαζί τους το album The Velvet Underground & Nico. Πολύ σύντομα όμως οι δρόμοι της Nico και των VU χωρίζουν. Η Nico ακολούθησε για τα επόμενα 20 χρόνια, μία σόλο καριέρα. Το ντεμπούτο album, Chelsea Girlκυκλοφόρησε το 1967 και συνέχισε με τα: Marble Index (1969), Desertshore (1970), The End (1973) & June 1 (1974) Σε όλα αυτά, συμμετέχουν οι Lou Reed, John Cale, Brian Eno & Phil Manzanera.

    Μπήκε στη δεκαετία του 80 με το Drama of Exile, (1981) και έκανε το τελευταίο της studio album, Camera Obscura το 1985.

    Τα albums Heroine (1982), Behind the Iron Curtain (1986) & Fata Morgana, (1988) είναι τα τρία πιο σημαντικά live albums που έχει ηχογραφήσει.

    Στις 18 Ιουλίου του 1988, η Nico έκανε διακοπές μαζί με το γιο της Ari στην Ibiza και εκεί, κάνοντας βόλτα με το ποδήλατό της, έπεσε και χτύπησε στο κεφάλι. Την βρήκαν αναίσθητη κάποιοι περαστικοί, την πήγαν στο πλησιέστερο νοσοκομείο, αλλά πέθανε μερικές ώρες αργότερα από εγκεφαλική αιμορραγία.
    Πηγή: www.musicheaven.gr

    RispondiElimina
  2. Πόσα χρόνια είχα να την ακούσω!!
    Με γύρισες στα νεανικά μου χρόνια όταν θεωρούσαμε ότι αυτές οι ψυχεδελικές καταστάσεις ήταν στάση ζωής '' ο κόσμος σου ενάντια στον δικό μου'' και ντυνόμασταν κι ανάλογα, με smoke σκιές στα μάτια και μελανιασμένα χείλη από τα μπλαβιά κραγιόν :-))


    Καλό βράδυ Velvet, να είσαι καλά και να περνάς ακόμα καλύτερα ....
    :-))

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Όπως και ναταν εκεινα τα χρονια, ηταν τα πιο ομορφα
      γιατι ειμαστε ακομη νεοι
      γεματοι με ονειρα και ιδανικα

      Καλο βραδυ Λεβινα

      Elimina
  3. Αν και την γνώριζα, δεν την άκουγα.
    Στέκομαι στους στίχους που παραθέτεις παραπάνω.
    Με θλίβουν, διότι φέρνουν στο φως την αδυναμία του ανθρώπου να δεχτεί τις δυσκολίες, τις απογοητεύσεις, τις ανατροπές της ζωής, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό. Τότε επιλέγει να ζει μέσα σε έναν κόσμο ονείρου… Φυσικά με διάρκεια κι αυτό είναι το αρνητικό, γιατί όλοι λίγο πολύ ερχόμαστε αντιμέτωποι κάποιες φορές με αυτή την όψη του εαυτού μας και μας ανακουφίζει ή μας δίνει δύναμη ένας ονειρικός κόσμος πλασμένος από μας για εμάς, όμως είναι αφύσικο να επιδιώκει κανείς μόνο έναν τέτοιο κόσμο. Δεν ζει, οπότε η λύτρωση επέρχεται σταδιακά με τον αργό θάνατο και οριστικά με τον φυσικό!
    Σταματώ εδώ, καθώς γίνομαι μακάβρια και εκπέμπω αρνητική ενέργεια…

    Velvet, γιατί όταν μεγαλώνουμε δεν μπορούμε να διατηρούμε τα όνειρα και τα ιδανικά μας;
    Είναι κάτι που δεν με βρίσκει σύμφωνη πάνω σε αυτά που λες παραπάνω. Πιστεύω ότι και όνειρα επιβάλλεται να διατηρούμε και ιδανικά, διότι μόνο τότε δεν γερνά το μυαλό του ανθρώπου, κόντρα βέβαια στην σωματική του γήρανση. Το μυαλό χρειάζεται η ανθρωπότητα, και κάθε υγιή νου, για να βελτιωθεί, οπότε αυτό και είναι ανάγκη να παραμείνει σε εγρήγορση και ουσιαστική προσφορά, κάτι που επιτυγχάνεται από εκείνους που ονειρεύονται και έχουν υψηλά ιδανικά.

    Καλημέρα, τώρα πια!

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Καλημερα

      Nico - These days

      Elimina
    2. Γενικά συμφωνω με την αποψη σου. Δεν αντιμετωπίζονται οι οποιες δυσκολιες στη ζωη με την φυγη από την πραγματικοτητα, δεν είναι μια υγιη προσπαθεια. Όμως δεν εχουμε ολοι την ικανοτητα ουτε την δυναμη να αντεξουμε την σκληροτητα της ζωης.

      Καθενας μας φτιαχνει ένα δικο του τροπο για να παρει εστω μια μικρη ανασα που τον βοηθά να σταθει ορθιος και να αντιμετωπσιει τις δυσκολιες της. Αλλοι επιλεγουν να «ζουν» σε ένα φανταστικό κοσμο, αλλοι μεσα στην παραιτηση (απομονωση, ναρκωτικα), αλλοι με τη δημιουργια (τεχνη, εργασια). Καθενας ανακαλύπτει το δικο του αγαπημενο φαρμακο που τον ανακουφιζει προσωρινα η τον εγκλωβίζει ακομα περισσοτερο σε ένα φαυλο κυκλο.

      Πραγματι ο ανθρωπος που δεν εχει ονειρα και ιδανικα είναι ενας νεκρος ανθρωπος. Αλλα οσο μεγαλωνουμε η αρχικη αγνή ορμητικη ματιά που μας χαρακτηριζει μιας και αντικρυζουμε από αποσταση τον κοσμο, σιγα-σιγα αλλαζει την προοπτική μας, γινεται πιο ρεαλιστικη (συνέπεια μερικων αρνητιων γεγονοτων που ακολουθουν). Ετσι γεννιούνται οι πρωτες απογοητευσεις και στη συνεχεια ο κυνισμος και η σκληροτητα που θα πρεπει να αντιμετωπισουμε τον κοσμο για να επιβιώσουμε.

      Elimina
    3. Σίγουρα η αγνή ορμητική ματιά στους περισσότερους χάνεται όσο περνούν τα χρόνια, όμως άλλο ρεαλισμός και άλλο κυνισμός.
      Με τον καιρό υπάρχουν εμπειρίες πλούσιες, ώστε τα όνειρα να μπορούν μέσα από ρεαλιστικούς και πιο εύστοχους τρόπους να υλοποιηθούν. Τον κυνισμό δεν είναι δυνατόν να τον εμποδίσουμε να κάνει την εμφάνισή του, γιατί οι πληγές με τα χρόνια γίνονται περισσότερες. Έχουμε όμως την δύναμη και τη γνώση πια να του επιτρέπουμε ελάχιστες φορές να παίρνει τα ηνία και κυρίως σε στιγμές όπου δεν είναι δυνατή η άμυνά μας με άλλο τρόπο.
      Θυμάμαι μου είχες πει κάποια στιγμή σε παλαιότερο σχόλιο ότι κυνικός γίνεται κάποιος που έχει χάσει την πίστη του στη ζωή και τον άνθρωπο, που έχει απογοητευτεί εντελώς από την πορεία του. Κάπως έτσι ήταν, καθώς έχει περάσει καιρός και δεν θυμάμαι καλά πώς το είχες διατυπώσει.
      Πολεμώ τον κυνισμό όπου τον δω να κάνει κατάληψη… και σε μένα αλλά και στους άλλους. Στον εαυτό μου θεωρώ ότι το κουμαντάρω καλά, διότι δεν είναι κάτι που με εκφράζει συνήθως παρά μόνο σε πολύ σκληρές καταστάσεις. Πολύ συχνά κάνω μπλακ χιούμορ, για να τονίσω τον κλαυσίγελο της ζωής…

      Elimina

    4. nico - "purple lips"

      Elimina
  4. Πολύ δυνατή φωνή για να υπονοεί παραίτηση από την Πραγματικότητα μέσα στο τραγούδι της...
    Κυριαρχικά Ανώτερη του νοήματος των στίχων....

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Συνηθως ενα τραγουδι εκφραζει αυτόν που τον γραφει η απλά είναι ένα τραγουδι και τιποτα περισσότερο. Εδώ η Nico το ερμηνεύει ενώ ο δημιουργος είναι άλλος.

      Η ζωη της βεβαια πολυταραχη και οδυνηρη συνάμα. Η ιδια ειδε τον πατερα της να πεθαίνει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης ως αντιφρονούντας την περιοδο του ναζισμου στη Γερμανια. Λεγεται ακομη ότι βιαστηκε από ένα αμερικανό πεζοναυτη στην ηλικια των δεκαπεντε ετών. Περιπου στην ιδια ηλικια (σαν μοντελο) ξεκινησε την περιπλάνηση της στον κοσμο, μεταξυ Βερολινου, Παρισιου, Ρωμης, οπου στο τελος κατέληξε στη Νεα Υορκη ως η μουσα του Andy Warhol, και τραγουδίστρια των Velvet Underground.

      Περασε μια μεγαλη περιοδο εξαρτημενη από την ηρωινη και γνωρισε κάθε ειδους καταχρηση. Αλλα η καλλιτεχνική και δημιουργική της πορεια στη μουσικη (παρολο που δεν ακουγε από το ένα αφτι) ισως να ηταν ένα μερος από τη προσωπικη της νικη σε ένα κοσμο που επρεπε να αντιμετωπίσει ολομοναχη και να αποδειξει ότι δεν παραιτήθηκε ποτε.

      Elimina