(Léo Ferré – La solitude / La solitudine - 1969)
Είμαι από μια άλλη χώρα διαφορετική από την δική σας, μια άλλη γειτονιά, μια άλλη μοναξιά. Προς το παρόν, έχω δημιουργήσει τα δικά μου μονοπάτια. Εγώ δεν είμαι πια ένας από εσάς. Περιμένω τις μεταλλάξεις. Βιολογικά τα καταφέρνω με την γνώμη που έχω για την βιολογία: κατουρώ, εκσπερματώνω, κλαίω. Πάνω από όλα εμείς πρέπει να φτιάξουμε τις ιδέες μας σαν να ήταν βιομηχανικά προϊόντα. Εγώ είμαι έτοιμος να σας προμηθεύσω τα εκμαγεία. Αλλά…
Η μοναξιά…
Τα εκμαγεία είναι από ένα νέο υλικό, σας προειδοποιώ. Κατασκευάστηκαν αύριο το πρωί. Αν εσείς δεν έχετε αυτή την μέρα, το σχετικό με την διάρκεια δικό σας συναίσθημα, είναι ανώφελο να σας το μεταβιβάσω, είναι ανώφελο να κοιτάξετε μπροστά, γιατί το μπροστά είναι πίσω, η νύχτα είναι μέρα. Και..
Η μοναξιά…
Είναι απόλυτη ανάγκη τ’ αυτόματα πλυντήρια στις γωνίες των δρόμων, να λειτουργούν ανενόχλητα όπως οι σηματοδότες (το κόκκινο και το πράσινο). Οι μπάτσοι των απορρυπαντικών θα σας υποδείξουν το μέρος όπου θα σας επιτρέπεται να πλένεται αυτό που νομίζετε ότι είναι συνείδηση σας και που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εξαρτημένη δέσμη από νεύρα που χρησιμοποιείτε για εγκέφαλο. Κι όμως...
Η μοναξιά…
Η απελπισία είναι μια ανώτερη μορφή από την κριτική. Για την ώρα, εμείς θα την ονομάζουμε «ευτυχία», επειδή οι λέξεις που εσείς χρησιμοποιείτε, δεν είναι πια οι «λέξεις» αλλά ένα είδος αγωγού μέσα από τον οποίο αποκτούν καθαρή συνείδηση οι αναλφάβητοι. Αλλά…
Η μοναξιά...
Για τον Αστικό Κώδικα θα μιλήσουμε αργότερα. Γιατί τώρα, θα ήθελα να κωδικοποιήσω το ακωδικοποίητο. Θαθελα να μετρήσω τις Δαναΐδες δημοκρατίες σας. Θα ήθελα να βυθιστώ στο απόλυτο κενό και να γίνω αυτό που δεν ειπώθηκε, αυτό που δεν πραγματοποιήθηκε, ότι δεν είναι παρθένο, γιατί μου λείπει η διαύγεια. Η διαύγεια που βρίσκεται μέσα στο παντελόνι μου.
( Απόδοση στα Ελληνικά - Velvet )
Léo Ferré (1916-1993) - La solitudine / Η μοναξιά
Γάλλος ποιητής του έρωτα και της αναρχίας.
_______________________________________
Versione in Italiano
Léo Ferré (24-08-1916) – (14-07-1993)
RispondiEliminaΠοιητής, συνθέτης, τραγουδιστής, μουσικός
Γεννημένος στο Μονακό, από Γάλλο πατέρα και ιταλίδα μητέρα.
Σπούδασε νομικά στο Παρίσι
Εγραψε τραγούδια για την Edith Piaf, Juliette Gréco, Dalida, τον Aznavour
Συνεργάστηκε με τον Brassens και τον Jacques Brel
Μελοποίησε αρκετά ποιήματα των «καταραμένων» γαλλων ποιητών, Villon, Rimbaud, Verlaine, Baudelaire, ακόμη του Aragon, Apollinaire
Στην δική του ποίηση συνδύαζε τον λυρισμό, την μελαγχολία με την γλώσσα του δρόμου και τον έρωτα με τον Αναρχισμό.
Έζησε και πέθανε ασυμβίβαστος μέχρι το τέλος της ζωής του
"Η απελπισία είναι μια ανώτερη μορφή από την κριτική. Για την ώρα, εμείς
RispondiEliminaθα την ονομάζουμε «ευτυχία», επειδή οι λέξεις που εσείς χρησιμοποιείτε, δεν είναι πια οι «λέξεις» αλλά ένα είδος αγωγού μέσα από τον οποίο αποκτούν καθαρή συνείδηση οι αναλφάβητοι. Αλλά…"
Καταπληκτικό πραγματικά.
Και το απόσπασμα που μετέφερα εδώ.... με κάλυψε.
Καλή εβδομάδα σου εύχομαι φίλε μου.
:-)
Η μοναξια.....οτι ονομα κι αν της δωσεις, οποιος κι αν την περιγραψει, μοναξια ειναι......
RispondiElimina@Βασσια
RispondiEliminaΌτι ακριβώς περίμενα να διαβάσω
από σένα
Η μοναξιά δεν είναι μόνο απελπισία
είναι ταυτόχρονα, αυτογνωσία
ελπίδα, δύναμη
Όπου καμιά φορά μπορείς να ανακαλύψεις
μια ορισμένη αίσθηση ευτυχίας
Όταν η απελπισία γίνεται δράση,
και αντίδραση
Ευχαριστώ Βάσσια
.....
@Ρικη
RispondiEliminaΜόνο που η μοναξιά του Φερρε
δεν είναι παθητική
δεν γεννιέται από ένα υπαρξιακό κενό
Δεν μοιάζει με την μοναξιά του
παραιτημένου σε ένα σκοτεινό δωμάτιο
να παρατηρεί τον κόσμο πίσω από ένα παράθυρο
Έχει δημιουργήσει τα δικά του μονοπάτια
τα δικά του εκμαγεία
Δεν είμαι ένας από σας λέει
Περιμένω την μετάλλαξη
Μπορώ να σας μιλήσω για τον αστικό κώδικα
Να σας μετρήσω το απύθμενο πιθάρι
των Δαναΐδων της δημοκρατίας σας
Να σας δείξω τον τρόπο να ξεπλένεται την συνείδηση σας
Η δική μου διαύγεια λεει
δεν βρίσκεται στον εγκέφαλο
αλλά στην γενετήσια φύση μου
Η απελπισία του είναι η μοναξιά
του ανθρώπου που ζει μακρυα από τις
κοινωνικές δεσμεύσεις και καθωσπρεπισμούς.
Νοιώθει μόνος αλλά ελεύθερος και πολεμάει για τον έρωτα, την ζωή.
Η αναρχία για τον Φερρε δεν έχει να κάνει
με το χάος την καταστροφή η τον θάνατο
Είναι η αγάπη του για τους ανθρώπους
Αρχίζει με το γραμμα Α όπως η Αγάπη
Και όπως σε καποιο άλλο τραγούδι λεει
«πρέπει να κάνουν έρωτα
στο μυαλό τους οι λαοι»
Ευχαριστω Ρικη…
....
Eίμαι από μια άλλη χώρα διαφορετική από την δική σας, μια άλλη γειτονιά, μια άλλη μοναξιά.
RispondiEliminaΠρος το παρόν, έχω δημιουργήσει τα δικά μου μονοπάτια. Εγώ δεν είμαι πια ένας από εσάς
Μόνο αυτό... δε χρειάζομαι τίποτε άλλο...
@ μικρη ανασα
RispondiEliminaΠότε θα ενώσουμε αυτές τις μοναξιές μας άραγε
Να μην περπατάς εσύ εκεί κι εγώ εδώ
Να μην πολεμάμε χώρια
......
Μοναξιά...ενέπνευσε-και θα συνεχίζει να το κάνει- πολλούς καλλιτέχνες και δημιουργούς να άδουν στη σκιά της...είναι ένα μαγνητικό πεδίο που φέρει εντός της πολλή μεγάλη δύναμη!
RispondiEliminaΚαλησπέρα Βέλβετ...
"Μοναξιά χιλιάδες φύλλα"
Τον περισσότερο καιρό σωπάινεις
στο τζάμι το θαμπό της οικουμένης
κοιτάς αυτά που δεν καταλαβαίνεις
κι ούτε που ξέρεις τι και πώς
Βλέπεις θεάματα πληρώνεις φόρους
επιθυμώντας μ' όλους τους πόρους
να ζεις μονάχα με δικούς σου όρους
και να 'σαι ο ίδιος σου πομπός
Άκου κοινό !
Λάθος προφίλ του ανθρώπου ο νους
δεν αντέχει κόσμους αληθινούς
κόλαση υπάρχει μονάχα για τους ζωντανούς
Τα μανιφέστα του καιρού σου μίλα
κίτρινα λόγια με σινέ ξεφτίλα
πουλάει η μοναξιά χιλιάδες φύλλα
όταν ποζάρει στο φακό
Γλυκιά ακίνητη θολή νιρβάνα
δεν έχεις έρωτες μα έχεις πλάνα
έχεις οθόνη μα δεν έχεις μάνα
ούτε ένα χέρι φιλικό
Άκου κοινό !
Λάθος προφίλ του ανθρώπου ο νους
δεν αντέχει κόσμους αληθινούς
κόλαση υπάρχει μονάχα για τους ζωντανούς
Τον περισσότερο καιρό σωπάινεις
στο τζάμι το θαμπό της οικουμένης
κοιτάς αυτά που δεν καταλαβαίνεις
κι ούτε που ξέρεις τι και πώς
Γλυκιά ακίνητη θολή νιρβάνα
δεν έχεις έρωτες μα έχεις πλάνα
έχεις οθόνη μα δεν έχεις μάνα
ούτε ένα χέρι φιλικό
Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
http://www.youtube.com/watch?v=nDPfKGE0mPM&feature=related
πάνω που τέλειωσα ένα κείμενο περί Leo Ferre/ Charles Baudelaire για την επόμενη Οδό Πανός...
RispondiElimina@Νατασα
RispondiEliminaΜαγνητικό πεδίο…
Φυσική έλξη δηλαδή
Δεν μπορούμε να την αποφύγουμε?
Ίσως με την ανθρώπινη έλξη
Να ενωθούμε και να ξεκολλήσουμε
"Μοναξιά χιλιάδες φύλλα
Ποίηση Κώστα Τριπολιτη
Δεν το είχα ακούσει
Πολύ καλό…
Καλο βραδυ Νατασα…
....
@Bosko
RispondiEliminaΘενκς για την πληροφορία
Δεν θα το χάσω φυσικά
Να βάζατε και κανένα σιντακι
Καλό βράδυ…
...
Συγκλονιστικό,όπως η μορφή του,η φωνή του,η ιερή τρέλα του!
RispondiEliminaΚαλό βράδυ!
@50FM
RispondiEliminaΟπως η ιερή τρέλα του..
Πολυ σωστά
Καλο βραδυ
......
Πόση μοναξιά νιώθει κανείς και σήμερα...
RispondiEliminaΝα έχεις μέσα σου έτοιμα τα εκμαγεία του αύριο και να μην γνωρίζεις τι να τα κάνεις.
Σε ποιον να τα δώσεις;
Θα τα αναγνωρίσουν;
Κάθε προσπάθεια θα βρει το κενό;
Ίσως στο δρόμο σου να συναντήσεις κάποιους που θα βρουν νόημα, θα ταυτιστούν.
Επαρκούν;
Η μοναξιά σε κατακλύζει συχνά και σε πνίγει...
Θα ήθελες να ήταν πολλοί. Θα ήθελες...
Αν σκεφτείς ότι μόνοι ερχόμαστε εδώ και μόνοι εγκαταλείπουμε, τότε χαίρεσαι με κάθε πηγαίο συναπάντημα! Είναι μια ελπίδα...
Η μόνη δύναμη απέναντι στην μοναξιά.
Μελαγχολικά φιλιά V.
Γι αυτό και καποιοι στο τελος καταληγουν «τρελοι» η αυτοχειρες
EliminaΘα ηθελα βεβαια αυτή η μοναξια που σε κατακλυζει και σε πνιγει
Ν΄ αναγκαζε τους ανθρώπους να ενωθουν
Οχι για να κρατησουν παθητικα τις μοναξιες τους
Αλλα να περπατησουν μαζι και να ανακαλυψουν το νοημα της υπαρξης
ΥΓ.
Ακριβως η μονη ελπιδα «το κάθε τυχαιο συναπαντημα»