(John Cage - 4'33'' - The Sounds of Silence)
Το έργο είναι...σιωπηλό
Τέσσερα λεπτά και τριάντα τρία δευτερόλεπτα σιωπής
Τέσσερα λεπτά και τριάντα τρία δευτερόλεπτα σιωπής
Ο μοναδικός ήχος που ακούγεται είναι ο ήχος του περιβάλλοντος.
Ο κάθε ακροατής όμως μπορεί να αφουγκραστεί τους δικούς του ήχους
απο το κορμί του, τον ήχο της αναπνοής η τους χτύπους της καρδιάς του
Για τον Κέιτζ όλοι οι θόρυβοι και οι ήχοι μπορούσαν να είναι μουσική.
Πίστευε ότι η μουσική:
«είναι τέλεια, αν κάποιος παραβλέψει το μυαλό και τις επιθυμίες του
απο το κορμί του, τον ήχο της αναπνοής η τους χτύπους της καρδιάς του
Για τον Κέιτζ όλοι οι θόρυβοι και οι ήχοι μπορούσαν να είναι μουσική.
Πίστευε ότι η μουσική:
«είναι τέλεια, αν κάποιος παραβλέψει το μυαλό και τις επιθυμίες του
και την αφήσει να δράσει μόνη της».
Σε μια διάλεξή του γύρω από την έννοια του τίποτα, δήλωνε:
«Δεν έχω τίποτα να πω. Και το λέω».
(V)
____________________
Κι εγώ πιστεύω ότι μερικές φορές χρειάζεται να πάψουμε να φλυαρούμε____________________
οταν δεν έχουμε τίποτα ουσιαστικό να πούμε
Ας σταματήσουμε για λίγο ν΄αφουγκραστούμε
τους χτύπους της καρδιάς μας ή τους χτύπους απο την καρδιά του διπλανού μας
τους χτύπους της καρδιάς μας ή τους χτύπους απο την καρδιά του διπλανού μας
John Cage – 4’33" Το σιωπηλό έργο
RispondiEliminaΗ πρώτη εκτέλεση του κομματιού 4’33" του John Cage δημιούργησε σκάνδαλο. Γραμμένο το 1952, είναι η πιο φημισμένη σύνθεση του Cage, το αποκαλούμενο και σιωπηλό έργο. Το έργο αποτελείται από 4 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα στα οποία ο πιανίστας δεν παίζει τίποτα. Η πρώτη εκτέλεση δόθηκε από τον David Tudor, στις 29 Αυγούστου του 1952, στο Woodstock της Νέας Υόρκης για ένα κοινό που υποστήριζε τη μοντέρνα τέχνη...
Ο Tudor τοποθέτησε τη χειρόγραφη παρτιτούρα, λευκές σελίδες ενός τυπικού πενταγράμμου, στο πιάνο και στάθηκε ανέκφραστος χρησιμοποιώντας ένα ρολόι για να μετρά τη διάρκεια κάθε μέρους. Η παρτιτούρα καθόριζε τρία μέρη, κάθε ένα με διαφορετική διάρκεια που όμως προστιθέμενα ήταν 4 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα. Ο Tudor σήμαινε την λήξη κάθε μέρους κατεβάζοντας το καπάκι των πλήκτρων του πιάνου. Ο αέρας στα δέντρα εισέβαλλε στο πρώτο μέρος που διήρκεσε 30 δευτερόλεπτα. Σταγόνες βροχής άρχισαν να πέφτουν στην οροφή κατά την διάρκεια του δεύτερου. Ο καλλιτέχνης κάθε τόσο γύριζε τις σελίδες της παρτιτούρας, πάντα χωρίς να παίζει τίποτα. Το ακροατήριο άρχισε να μουρμουρίζει. Με το τέλος του έργου ο Tudor σηκώθηκε και υποκλίθηκε και στην αίθουσα επικράτησε έντονη δυσαρέσκεια και αγανάκτηση. Όλοι συμφώνησαν πως ο Cage αυτή τη φορά το είχε παρακάνει.
Πηγή: Online-Mag.gr
...