28/02/12

André Gorz - Γράμμα στην Ντοριν / Ιστορία ενός έρωτα


«Μόλις συμπλήρωσες τα ογδόντα δυο, όμορφη, χαριτωμένη, ποθητή. Έχεις κοντύνει κατά έξη εκατοστά και δεν ζυγίζεις παρά μονο σαράντα πέντε κιλά. Ζούμε 58 χρόνια μαζί και σ' αγαπώ σήμερα, περισσότερο από ποτέ. Προσφάτως σε ξανα-ερωτεύτηκα άλλη μια φορά, και να γνωρίζεις, ότι φέρω μέσα μου ένα "κενό", το οποίο εντούτοις με κατακλύζει, και που ξεπερνιέται κάθε φορά μόνον όταν σε αγκαλιάζω»

«Τη νύχτα βλέπω μερικές φορές την εικόνα ενός ανθρώπου σε ένα άδειο δρόμο κι ένα έρημο τοπίο να περπατά πίσω από μια νεκροφόρα. Αυτός ο άνθρωπος είμαι εγώ. Κι εσύ εκείνη που η νεκροφόρα μεταφέρει. Δεν θέλω να παρακολουθήσω την καύση σου. Δεν θέλω να παραλάβω ένα βάζο με την στάχτη σου.»

«Ακούω τη φωνή της Kathleen Ferrier να τραγουδά, (Die Welt ist Leer, Ich θα Leben nicht mehr) (ο κόσμος είναι άδειος, δεν έχω καμία επιθυμία να ζήσω) και ξυπνάω. Αφουγκράζομαι την αναπνοή σου, το χέρι μου σε αγγίζει. Και οι δυο θα θέλαμε να μην χρειαστεί να ζήσουμε μετά τον θάνατο του άλλου. Έχουμε πει πολλές φορές ο ένας στον άλλο πως στην απίθανη περίπτωση που θα είχαμε μια δεύτερη ζωή, θα θέλαμε να την περάσουμε μαζί»

Αυτά γράφει στην τελευταία επιστολή του ο γάλλος φιλόσοφος Αντρέ Γκορζ, στη γυναίκα της ζωής του Ντοριν. Που τη βλέπει να γίνεται ογδόντα δυο χρονών, να κατανικιέται απο μια ανίατη ασθένεια να ζυγίζει «όλο κι όλο σαράντα πέντε κιλά», αλλά να παραμένει ακόμα, «όμορφη, γοητευτική και επιθυμητή».

«Σου γράφω για να καταλάβω τι έζησα, τι ζήσαμε μαζί. Χρειάζεται ν’ ανασυνθέσω την ιστορία του έρωτά μας για να κατανοήσω όλο το νόημά της. Αυτή μας έκανε να γίνουμε αυτό που είμαστε, ο ένας με τον άλλον και ο ένας για τον άλλο»
«Κατάλαβα μαζί σου πως η ηδονή δεν είναι κάτι που το παίρνουμε ή το δίνουμε. Είναι τρόπος να δίνεσαι και να ζητάς το δόσιμο του άλλου»

(Τον Σεπτέμβριο του 2007, ο Αντρέ και η Ντορίν ύστερα από μια μακρόχρονη συμβίωση 58 ετών, αποφασίζουν να φύγουν κι οι δυο μαζί. Τους βρίσκουν νεκρούς, ξαπλωμένους και τους δυο πλάι-πλάι. Κοντά τους μερικές επιστολές προς συγγενείς και φίλους. Όμως όσα χρειάζεται να ειπωθούν, έχουν ήδη γραφτεί ένα χρόνο πριν, στο γράμμα που ο ίδιος ο Γκορζ της είχε ήδη απευθύνει).

Αντρέ Γκόρζ – «Γράμμα στην Ντ.» Ιστορία ενός έρωτα
Τα αποσπάσματα προέρχονται απο το βιβλιο που έγραψε ο Γκορτζ πρός την Ντοριν το 2006. Μια ερωτική εξομολόγηση και ταυτόχρονα μια προαναγγελία θανάτου. Ένα χρόνο μετά αυτοκτόνησε μαζί με τη σύζυγό του, που αγάπησε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
(V)

Foto:
André Gorz & Dorin (1947)


10 commenti:

  1. η μεγαλύτερη αξίωση μιας σχέσης. να ζήσεις και να φύγεις μαζί....
    και ποιος δεν θαύμαζε ετούτη την αγάπη;

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Υπαρχει αραγε κατι αλλο
      που να αξίζει περισσότερο σε τουτη στη ζωή
      εκτος απο αυτο...

      Υπαρχει...?

      Elimina
  2. Η αγάπη, το μοίρασμα, η κοινή ζωή, το κοινό τέλος...

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Οι ιστοριες μερικων ανθρωπων
      ειναι τοσο απιστευτες
      σαν να βγαινουν απο παραμυθι
      -

      Elimina
  3. Αληθινή Αγάπη σε όλο της το μεγαλείο, αυτή που δεν μπορεί να νικήσει ούτε ο Θάνατος, αυτή που ξεχωρίζει αλλά δύσκολά υπάρχει πιά!!!
    Μυστικό...θα ήθελα να ζήσω αυτό το Απόλυτο Συναίσθημα που δεν γνωρίζει όρια, απόσταση και εμπόδια.

    την καλησπέρα μου!!!

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Ο αγαπη του ενος για τον αλλον
      μας ανακαλυπτει και το αληθινο νοημα της ζωης

      Το μυστικο:
      Οταν βρεθει και το αλλο σου μισο
      -

      Elimina
  4. το διάβασα το βιβλίο πριν ένα χρόνο-όμορφη και η απλή σε μικρό σχήμα αισθητική του δεσίματός του-

    μεγάλη ευλογία και δώρο η ουσιαστική και αυθεντική ένωση του άντρα και της γυναίκας-δυο διαφορετικοί αλλά αλληλοσυμπληρούμενοι κόσμοι-
    χρειάζεται πολύ δουλειά-ματώνει...-για να επιτευχθεί αλλά δίνει γλυκείς και δυσεύρετους καρπούς

    εύχομαι να το ζήσετε ακόμα και αν δεν το ζήσει όμως κάποιος στην παρούσα φάση είναι θαρρώ πολύ σημαντικό να μην το ¨προδώσει¨...

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Δεν ξερω τι είναι αυτό
      που ενωνει δυο ανθρώπους τοσο πολύ
      ωστε και ο θανατος να μην καταφέρει να τους χωρισει
      Ετσι μπορω να καταλαβω και την επιλογη τους
      να μην κανουν παιδια για να αφοσιωθούν
      ο ένας στο αλλον ψυχη και σωμα
      Εχω την αισθηση ότι αυτή
      η παραξενη ιστορια αγαπης
      μια ιστορια αγαπης χωρις ορια
      θα εχει συνεχεια και στην αλλη ζωη
      αν υπαρχει ζωη...
      Καλο βραδυ
      -

      Elimina
  5. Ο Αντρέ Γκορζ(1923-2007)γεννήθηκε στη Βιένη και έλαβε τη γαλλική υποκοότητα στη διάρκεια του 1954 όπως και το νέο του ληξιαρχικό ονοματεπώνυμο: Ζεράρ Χορστ.
    Διέπρεψε στην πολιτική οικολογική θεωρία ενώ βασικά έργα του θεμελιώνονται στον «αντι-καπιταλισμό». «Οικολογία και Πολιτική»,
    «Οικολογία και Ελευθερία», «Αντίο στο Προλεταριάτο»,
    «Μεταμορφώσεις της Εργασίας» είναι σπουδαία έργα του.

    Ήταν επίσης υποστηρικτής της υπαρξιστικής εκδοχής του μαρξισμού του Ζαν Πολ Σαρτρ μετά τον Πόλεμο.
    Τον Μάη του '68 διαχώρισε τη θέση του και στράφηκε στην πολιτική
    οικολογία, γενόμενος μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της.
    Το κεντρικό θέμα της ενασχόλησής του ήταν η απελευθέρωση από την εργασία, η δίκαιη κατανομή της εργασίας, η εργασία ως κοινωνική αποξένωση, κ.λπ. Ήταν επίσης ένας από τους υποστηρικτές του εγγυημένου ελάχιστου εισοδήματος
    Πληροφοριες απο Βικιπεδια
    -

    RispondiElimina
  6. Όλα αυτά τα χρόνια, ο Γκορζ άλλαξε πολλές ταυτότητες αλλά αγάπησε μία γυναίκα. Ασχολήθηκε με πολλές ιδέες, βέβαιος ότι οι ιδέες μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά από τη φιλοσοφική του παιδεία έμαθε ότι δεν υπάρχουν καλές ιδέες χωρίς έρωτα, ότι η σκέψη είναι ερωτική. «Αφήνω πίσω μου βιβλία και αρχεία», λέει στη «Λιμπερασιόν.»

    «Το έργο μου φέρει την ταυτότητά μου. Όταν όμως πεθάνουμε και οι δύο, τι θα ξέρει ο κόσμος για την D.; Δεν έχω γράψει ποτέ γι' αυτήν, παρά μονάχα στον "Προδότη", κι εκεί πολύ αδέξια. Αισθάνθηκα την ανάγκη να ανασυνθέσω κάτι που υπήρξε. Είναι ένα προσωπικό βιβλίο που δεν θα μπορούσα να γράψω παρά απευθυνόμενος σ' εκείνη, το έγραψα για 'κείνη και για μένα». Ο τίτλος του είναι «Γράμμα στην D. Ιστορία ενός έρωτα», και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Galilee.

    Το πραγματικό της όνομα δεν το γνωρίζουμε. Γεννήθηκε στην Αγγλία, η οικογένειά της διαλύθηκε στον πόλεμο, μεγάλωσε με τον νονό της σε μια μικρή παραλιακή πόλη, γνώρισε τον άνδρα της ζωής της ένα χιονισμένο βράδυ του 1947, όταν της ζήτησε να χορέψουν. «Μαζί σου ήμουν αλλού», της γράφει, «σ' έναν ξένο τόπο, ξένος απέναντι στον ίδιο μου τον εαυτό. Μαζί σου μπορούσα να στείλω την πραγματικότητά μου διακοπές. Ήσουν το συμπλήρωμα τού απραγματοποίητου πραγματικού». Παιδιά δεν έκαναν, δεν ήταν έτοιμος εκείνος, πίστευε πως αφού δεν είχαν οικογένειες οι ίδιοι δεν είχε νόημα να φτιάξουν μια κι εκείνοι.
    Skorpialogia.com

    RispondiElimina