18/02/14

Το Εγώ μου




Γιατί
Εγώ....
ΦοΒάμαι 
Το Εγώ μου
Που Ερωτεύομαι 
Και όπως ο Νάρκισσος
Με Οδηγεί στον Θάνατο μου
ΦοΒάμαι 
Το Εγώ μου
Όταν μου Σφαλίζει τα Μάτια
Και Αποκλείει Εσένα από τον Κόσμο μου
ΦοΒάμαι 
Το Εγώ μου
Που δεν Συγχωρεί τα Λάθη μου
Όταν Τρέμω όπως τα Φύλλα πάνω στο Χώμα 
ΦοΒάμαι
Το Εγώ μου
Που Κατοικεί στην Αφρονη Σκέψη του Μυαλού μου 
Και Διαφεντεύει την Ζωή μου 
ΦοΒάμαι 
Το Εγώ μου
Που τόσο καιρό Κρατώ Κατάσαρκα στο Πλευρό μου 
Και δεν Αποφασίζω....
Να το Σκοτώσω.
(V) 15-04-09

________________
Painting
Salvador Dali -Metamorphosis of Narcissus (1937)

15 commenti:

  1. Η συμφιλίωση με το "εγώ'
    είναι το παν!!!!


    φιλί

    RispondiElimina
  2. Aπό τότε που το έγραψες μέχρι σήμερα άραγε άλλαξε κάτι;
    Το αισιόδοξο είναι πως ακόμα δεν το έχεις σκοτώσει....
    τουλάχιστον αυτό το Εγώ σταμάτησε να σε βασανίζει;

    :-)

    RispondiElimina
  3. Ενας ανηλεής συνεχής πολεμος
    Ποτε νικαει αυτο ποτε εγω
    Αν δεν καταφέρω να το σκοτώσω (που θα ήθελα)
    ελπιζω τουλαχιστον το κατατροπώσω

    :)

    RispondiElimina
  4. Νικαει η αγαπη σου προς "αυτο"
    κι οχι ο φοβος σου.

    Να εισαι καλα.

    RispondiElimina
  5. Ισως δεν ειναι κατανοητό οτι εγραψα
    Μιλω για το εγωιστικό εγω που όταν εμφανίζεται
    οριζει και καθορίζει την συμπεριφορά μας
    Και δεν μπορούμε φυσικα να του επιβληθούμε συναισθηματικά
    Γιατι είμαστε ήδη χαμένοι
    Η ανυπακοή ειναι μοναδική λυση που έχουμε
    για να απεγκλωβιστούμε απο τα δεσμα του

    Κι εσυ νασαι καλά....

    RispondiElimina
  6. Κατανοητοτατο ειναι,βελουδο μου.
    Σκεψου ακριβως αυτο που σου εγραψα.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. οκ αγριομελη θα προσπαθησω

      :)

      Elimina
  7. Ενίοτε,
    κι εγώ...
    φοβάμαι

    αλλά,
    η συνειδητοποίηση είναι ένα καλό βήμα για αρχή.

    Καλό ξημέρωμα.

    RispondiElimina
  8. Οταν φτάνεις εκει, τοτε ναι
    ειναι πράγματι μεγάλος άθλος
    κι εχεις πετύχει πολλα

    Γεια σου καναρινενια.....

    RispondiElimina
  9. Το εγωιστικό εγώ, όπως το χαρακτήρισες, νικιέται θα έλεγα από την βαθιά αγάπη προς τον άλλο. Νομίζω ότι είναι η μοναδική κατάσταση στη ζωή μας που μπορεί να το παραμερίσει. Τότε δε χρειάζεται πολλή προσπάθεια γίνεται από μόνο του, χωρίς να το καταλάβουμε!
    Αυτό που θα έλεγα είναι πιο δύσκολο πολλές φορές να νικήσουμε είναι το εγώ με τις βαθιές ανάγκες του, τις οποίες θα πρέπει να ικανοποιήσουμε, γιατί δεν ησυχάζουν ποτέ! Ειδικά όταν δεν ικανοποιηθούν τη στιγμή που τους πρέπει.
    Γλαύκη

    Υ.Γ.
    Διαβάζω λίγο ανακατεμένα τα κείμενά σου και στέκομαι, όπου με αγγίζει κάτι.

    RispondiElimina
  10. Ναι πράγματι εχεις δίκιο το «εγωιστικό εγω» νικιέται μονο με την αγάπη
    τη συνυπαρξη με τους αλλους, τον αλτρουισμό
    Ανάμεσα στους ανθρώπους για τους ανθρώπους

    ΥΓ. Καλα κανεις ξανα-επιστρέφω κι εγω

    RispondiElimina
  11. Κι είναι τόσες οι φορές που σκέφτομαι μια ανατροπή ..
    μα με τραβάει το ψέμα (του άλλου) στην άλλη μεριά και μου λέει ''μην μπλέκεσαι με αυτά '' .
    (ίσως όχι το πιο αισιόδοξο σχόλιο που θα μπορούσα να κάνω, μα να είναι ΄΄ωρες ώρες που η πραγματικότητά τους με ορίζει και με τσακίζει .. :/ )

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Μα ποιος ο λογος να ακολουθείς τα ψεματα των αλλων
      και γιατι θα πρέπει να οριζουν τις επιθυμίες σου ?


      Elimina
    2. To καλό είναι οτι δεν τα ακολουθώ . Κ έχω τον δικό μου κόσμο ..αλλά είναι φορές που εισβάλλουν τα γεγονότα στις σκέψεις σ κ στον τρόπο που ζεις ,δυστυχώς ή ευτυχως ζούμε σ'αυτόν τον κόσμο .Σ'αυτόν, π επιβάτες του δημιουργούν όσο μπορούν κ περισσότερα προβλήματα .Αργά ή γρήγορα θα ασχοληθείς κ συ με τα κοινά ,κι άλλωτε με την μιζέρια τους ..dν γίνεται να μπεις στην θάλασσα χωρίς να βραχείς _και πίστεψέ με η ακτή δν είναι πάντα το ασφαλέστερο μέρος !
      Καληνύχτα *

      Elimina