25η ώρα

TOULOUSE LAUTREC - ALONE

Κοιτάζει το ρολόι στο τοίχο απέναντι
Η ώρα δώδεκα παρά τέταρτο
Το στόμα του γλύφει τα γυμνά της κόκκαλα
Το στήθος της καίει από τ΄ αγκομαχητό του
Στα άσπρα λεκιασμένα σεντόνια είκοσι πέντε ώρες
Είκοσι πέντε άντρες διάβηκαν στο κορμί της
Κοιτάζει το ρολόι στο τοίχο απέναντι
Η ώρα ακριβώς δώδεκα
Κλείνει τα μάτια να ξεφύγει της απελπισίας
Όνειρα, νιότη, ελπίδες, όλα κλεισμένα σ’ αυτό το υπόγειο
Πάνω σ’ αυτό το κρεβάτι των ενταφιασμένων
Κοιτάζει το ρολόι στο τοίχο απέναντι
Γυμνή, ολομόναχη και παραδομένη
Η ώρα δώδεκα και είκοσι πέντε
Έξω ακούγονται δυνατά οι καμπάνες
«Συγχώρα με Θεέ μου» ψιθυρίζει
(Velvet, 11.06.14)


Μια συμμετοχή μου για το λογοτεχνικό project: 25th Hour