23/08/14

The ballad of Sacco and Vanzetti / Η μπαλάντα του Σάκκο και Βαντσέττι




Πατέρα, ναι, είμαι ένας φυλακισμένος
Δεν φοβάμαι να αποκαλύψω το έγκλημα μου
Εγκλημα είναι να εγκαταλείπεις οποιον αγαπάς 
Μόνο η σιωπή είναι ντροπή!

Και τώρα θα σου πω τι είναι εναντίον μας
Μια σκευωρία που έζησε για αιώνες
Αν πας πίσω στα χρόνια θα βρεις
Τι έχει αμαυρώσει όλη την ιστορία
Ενάντια μας είναι ο νόμος
Με την τεράστια δύναμη και ισχύ του  
Ενάντια μας είναι ο νόμος!

Η αστυνομία ξέρει πώς να κάνει έναν άνθρωπο  
Ένοχο ή αθώο
Ενάντια μας είναι όλη η δύναμη της αστυνομίας
Ψεύδονται αναίσχυντα μαζί με τους ψευδομάρτυρες
Που ολοένα θα τους χρυσοπληρώνουν
Ενάντια μας είναι η δύναμη του χρήματος
Ενάντια μας είναι το φυλετικό μίσος
Για το απλό γεγονός ότι είμαστε φτωχοί!

Αγαπητέ μου πατέρα, είμαι ένας φυλακισμένος
Μην ντρέπεσαι να μιλήσεις για το έγκλημα μου
Είναι το έγκλημα της αγάπης και της αδελφοσύνης
Μόνο η σιωπή είναι ντροπή!

Μαζί μου έχω την αγάπη και την αθωότητά
Τους εργάτες και τους φτωχούς
Για όλα αυτά αισθάνομαι δυνατός και σίγουρος
Είναι η ελπίδα μου
Η εξέγερση και η επανάσταση δεν χρειάζονται λεφτά
Χρειάζονται μονο, κόπους, φαντασία, φως και αγάπη
Και νιάξιμο (φροντίδα) για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη

Ποτέ να μην κλέψεις, ποτέ μην σκοτώσεις
Είμαστε μέρος από την ελπίδα της ζωής
Η επανάσταση περνά από άνθρωπο σε άνθρωπο
Κι από καρδιά σε καρδιά
Την αισθάνομαι όταν κοιτάζω τ’ αστέρια
Εμείς είμαστε τα παιδιά της ζωής
Ο θάνατος δεν είναι, παρά ενα τίποτα!

(Μετάφραση-Velvet)

Το τραγούδι γράφτηκε από την Joan Baez, (για το φιλμ Sacco e Vanzetti) εμπνευσμένο απο το γράμμα του Vanzetti που έστειλε μέσα απο τη φυλακή στον πατέρα του. Η μουσική είναι του Ennio Morricone.

VANZETTI - SACCO 

Στις 23-08-1927 δυο αναρχικοί Ιταλοί μετανάστες ο Nicola Sacco και Bartolomeo Vanzetti εκτελούνται στην πολιτεία της Μασαχουσέτης (ΗΠΑ) σε θάνατο. Είχαν κριθεί ως ένοχοι (σε μια στημένη δίκη) για την δολοφονία ενός ταμία και ενός φύλακα κατά τη διάρκεια μιας ληστείας σε ένα εργοστάσιο. Ακριβώς πενήντα χρόνια μετά το θάνατό τους, στις 23-08-1977 ο Μαικλ Δουκάκης, κυβερνήτης της Πολιτείας της Μασαχουσέτης, αναγνώρισε επίσημα τα λάθη που έγιναν κατά την δίκη και αποκατέστησε τη μνήμη των. Οι Sacco και Vanzetti καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν όχι μονο για τις ιδέες τους αλλα και εξαιτίας των κοινωνικών και πολιτικών προκαταλήψεων της εποχής. Αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα των εργατών μεταναστών, κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων και για τους λόγους αυτους ψευδώς κατηγορήθηκαν. Ο δικαστής Θάγιερ στην αιτιολογία της απόφασης υποστήριξε κυνικά οτι: «Ακόμη κι αν οι κατηγορούμενοι δεν εχουν διαπράξει τα εγκλήματα που κατηγορούνται, ειναι ένοχοι, γιατι ειναι εχθροί των σημερινών καθιερωμένων θεσμών».

Περισσοτερα εδω: Σάκκο και Βαντσέττι

13 commenti:

  1. Η κοινωνία ξέρει πώς να κάνει έναν άνθρωπο
    Ένοχο ή αθώο..

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Και η "δικαιοσυνη" τον τροπο να τον καταδικάσει

      Elimina
  2. Τι υπέροχο τραγούδι!
    Συγκινητική η ανάρτησή σου, V, που όμως σε πεισμώνει ενάντια σε μια κοινωνία, η οποία φορτώνει με ευκολία σε εκείνους που έχουν τα χαρακτηριστικά του "διαφορετικού" (είναι τα εξιλαστήρια θύματα) όλα τα αίσχη της, τις πομπές της, τις αδυναμίες της, όλες τις βρωμιές της! Κάτι πρέπει να τα κάνει όλα αυτά... βρίσκει τον κάδο απορριμμάτων πάνω σε όσους πάνε κόντρα στα θέλω της, οι οποίοι αυτομάτως θεωρούνται αναρχικοί! Τότε ναι στην αναρχία, γιατί αξίζει να υποστηρίζεις τις αξίες σου απέναντι στη σαπίλα που μας κατευθύνει κι ορίζει τις ζωές μας!!!
    Όσο για τη δικαιοσύνη γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι σχεδόν πάντα ήταν και είναι το δεξί χέρι της εξουσίας... Τι να περιμένει κανείς από δαύτη!


    "Η επανάσταση περνά από άνθρωπο σε άνθρωπο
    από καρδιά σε καρδιά
    εμείς είμαστε τα παιδιά της ζωής
    ο θάνατος δεν είναι τίποτα"
    Τέλειο!!!

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Είναι γνωστη η πρακτικη που ακολουθείται σε οποιον θεωρείται επικίνδυνος για τη λεγομενη δημοσια «ταξη και ασφαλεια». Στο ονομα του λαου παντα αλλα μονο για την δικη τους προστασια, οι αρχες κατασκευαζουν ενοχους, τρομοκρατες, αναρχικους, και στο πρόσωπο τους καταδικαζουν κάθε ελευθερη πραξη και συνειδηση.

      Η αιτιολογηση του δικαστη Θαγιερ για τον Βαντσέττι «Ακομη κι αν δεν εχει διαπραξει το εγκλημα, είναι ενοχος γιατι είναι εχθρος των θεσμων», περιεχει ολη την κυνικη αληθεια σε οποιον εναντιωνεται στις εξουσιαστικες αρχες.

      Τα λογια του Βαντσέττι στο δικαστηριο «Αργησα να το καταλαβω ότι δεν κατηγορουμε για το φονο που δεν εκανα. Κατηγορουμε επειδη ειμαι αναρχικος, και ειμαι πραγματι. Κατηγορουμε ότι ειμαι Ιταλος και ειμαι πραγματι»

      Elimina
  3. Πόσοι μα πόσοι άνθρωποι χάθηκαν άδικα, αθώοι να κραυγάζουν την αθωότητά τους και να μην τους υπολογίζει κανείς. Και μετά τι; Ένα απλό συγνώμη και συγχωρούνται όλα; Πως αναπληρώνεται ο χρόνος που χάνεις, η ζωή η ίδια;
    Κρίμα! Γιατί όντως η "δικαιοσύνη" η πληρωμένη δικαιοσύνη ξέρει πως να σε καταδικάσει.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Στη ανθρωπινη ιστορια υπαρχουν χιλαδες αθωες ανθρωπινες ψυχες που κατηγορηθηκαν, διαπομπεύτηκαν και καταδικαστηκαν σε θανατο. Οι περισσοτεροι ειχαν ένα οραμα, ένα ονειρο για ένα κοσμο ελευθερο, χωρις εκμετάλλευση, ταξεις και φυλετικες διακρισεις.
      Πιστευω όμως ότι ολοι αυτοι εζησαν και πεθαναν ελευθεροι. Τα παρακατω λογια στο αποχαιρετιστήριο γραμμα του Μπαρτολομέου Βαντσεττι το καταμαρτυρουν.

      «Αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά, η ζωή μου θα είχε μείνει μια ασήμαντη αποτυχημένη ζωή. Τώρα πλέον ξέρουμε πως δεν αποτύχαμε: αυτή ήταν η πορεία μας και ο θρίαμβός μας. Ποτέ στη ζωή μας δεν ελπίζαμε ότι θα μπορέσουμε να κάνουμε τόσα πολλά για την ανοχή, τη δικαιοσύνη, την κατανόηση των ανθρώπων, όσα κάναμε τώρα κατά λάθος. Τα λόγια μας, η ζωές μας, ο πόνος μας, δεν υπήρξαν για το τίποτα. Η αφαίρεση των ζωών μας, της ζωής ενός καλού παπουτσή και ενός τίμιου ψαρά, οι τελευταίες μας στιγμές, μας ανήκουν. Η αγωνία αυτή είναι ο θρίαμβός μας. »

      Elimina
  4. Οι στίχοι είναι τραγικά επίκαιροι, η ιστορία επαναλαμβάνεται και οι ασυμβίβαστες ιδέες εξακολουθούν να θανατώνονται. Με συνοπτικές διαδικασίες πλέον. Και δίχως την μετά θάνατον αναγνώριση. Ούτε αυτό πια...
    Καλό (όσο καλό μπορεί να είναι) απόγευμα Κυριακής!

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Μπορει η μνημη των να αποκατασταθηκε εν μερη μετα την επισημη συγγνώμη του κυβερνητη της Μασαχουσέτης. Αλλα όχι και η αθωοτητα τους.
      Επειτα τι αλλαξε στις ΗΠΑ από τοτε. Η θανατικη ποινη παραμενει ακομα σε ισχύ. Ακομα και για τους αθωους.
      Η θυσια και ο αγωνας τους, εναντια στη κρατική καταστολη, για ένα κοσμο χωρις εκμετάλλευση και φυλετικες διακρισεις, ας παραμεινει ζωντανη κι ας γινει ένα παραδειγμα που πρεπει να συνεχιστει από ολους μας

      Elimina
  5. «Δεν θα ευχόμουν σε ένα σκυλί ή σε ένα φίδι, στο πιο χαμερπές και δύστυχο πλάσμα στη γη, δεν θα ευχόμουν σε κανένα από αυτά όσα έχω υποφέρει για πράγματα για τα οποία δεν είμαι ένοχος. Όμως, πεποίθησή μου είναι πως έχω υποφέρει για πράγματα για τα οποία είμαι ένοχος. Υποφέρω γιατί είμαι ριζοσπάστης, και πράγματι είμαι ριζοσπάστης. Υποφέρω γιατί είμαι Ιταλός, και πράγματι είμαι Ιταλός. Όμως, είμαι σίγουρος πως έχω το δίκιο με το μέρος μου, ώστε αν μπορούσατε να με εκτελέσετε δύο φορές, και αν μπορούσα να ξαναγεννηθώ άλλες δύο, θα ζούσα την ίδια ζωή και θα έκανα όσα έχω ήδη κάνει».

    Τα λόγια του Βαντσέτι όταν απευθύνεται για τελευταία φορά στον δικαστή Ουέμπστερ Θάγιερ…

    RispondiElimina
  6. «Ναι, Δάντη μου, μπορεί κάλλιστα να σταυρώσουν το σώμα μας, οπως κάνουν εδώ και επτα χρόνια, αλλα ποτέ δεν θα μπορεσουν να καταστρέψουν τις ιδέες μας, οι οποίες θα είναι ακόμη πιο όμορφες για τις μελλοντικές γενιές που θα έρθουν»

    (Επιστολη του Nicola Sacco, στον γιο του Δάντη - 1927)

    RispondiElimina
  7. Ανατριχιαστική ιστορία, ανατριχιαστικά όμορφο τραγούδι (υπέροχη φωνή της Joan), και μια ιστορία που προκαλεί οργή .."Η αστυνομία ξέρει πώς να κάνει έναν άνθρωπο αθώο ή ένοχο"
    Το ζούμε και το ξαναζούμε διαρκώς!
    V ..σε ευχαριστώ για τις εύ-στοχες αναρτήσεις σου!

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Δεν υπαρχει αμφισβητηση ότι η δικαιοσυνη στο διαβα των αιωνων χρησιμοποιήθηκε από τους εκαστοτε ισχυρους της εποχης για να δικασουν και να καταδικασουν οποιον θεωρουσαν ότι οι ιδεες του αποτελουσαν κίνδυνο για το εξουσιαστικό πολιτικο και θρησκευτικο κατεστημενο.

      Μερικες διασημες στημενες δικες και όχι απονομη δικαιοσύνης:

      Ξεκινωντας από την αρχαιοτητα με την περιφημη δικη του «αρχαιου φιλοσοφου Σωκρατη» το 399πχ
      Η διπλη δικη και η τελικη καταδικαστική αποφαση με τη σταυρωση του «Ιησου του Ναζωραιου» το 33μχ
      Η δικη του «Γαλιλαιου» το 1633, ως αιρετικου, επειδη τολμησε να αντιταχθει στις μεχρι τοτε αποδεκτες αντιλήψεις για τον κοσμο της ρωμαιοκαθολικής εκκλησιας.
      Η δικη του Θεοδωρου Κολοκοτρώνη και αλλων αγωνιστων του ΄21
      Η «υποθεση Αλφρεντ Ντρευφους» στη Γαλλια τα τελη του 19ου αιωνα.

      Elimina
  8. Με την ευκαιρια θα ηθελα πω ότι ειμαι κατά της θανατικης ποινης.
    Γιατι καμιά πραξη ακομη και το πιο αποτροπαιο εγκλημα, δεν δικαιολογει την θανατικη ποινη ως τιμωρια. Η καταδικαστικη τιμωρια με θανατο ως ανταποδοτικη ποινη, «οφθαλμου αντι οφθαλμου δεν θεωρείται δικαιοσυνη αλλα καθαρη δολοφονια.
    Η προταση μου είναι εξάλειψη των αιτιων που προκαλουν τετοιες αρνητικες συμπεριφορες. Ανθρωπινη μεταχειριση και φυλακιση, και όχι επιδειξη βαρβαροτητας, πραγμα απαραδεκτο από μια πολιτισμένη κοινωνια.

    Υποστηρίζει ο Καμύ: «ο άνθρωπος καταστρέφεται από την αναμονή της θανατικής ποινής πολύ προτού πεθάνει. Του επιβάλλουμε δύο θανάτους εκ των οποίων ο πρώτος είναι χειρότερος από τον άλλο, ενώ αυτός δεν σκότωσε παρά μια φορά

    RispondiElimina