Οίνος λόγος Θεού
Παραίσθηση του νου
Σου ξαναφέρνει τη χαρά
Παρέα σου κάνει στη μοναξιά
Οπως ο χείμαρρος σε κατακλύζει
Σαν ένα τραγούδι σε χρωματίζει
Το αδύνατο σε κάνει να πιστεύεις
Τις δυσκολίες της ζωής ν’ αντέχεις
Σαν ένα φιλί που σε μεθάει
Σαν μια γυναίκα που σ’ αγαπάει
Οταν τις φλέβες πλημμυρίζει
Με πάθος τη καρδιά γεμίζει
(V)
Σου ξαναφέρνει τη χαρά
Παρέα σου κάνει στη μοναξιά
Οπως ο χείμαρρος σε κατακλύζει
Σαν ένα τραγούδι σε χρωματίζει
Το αδύνατο σε κάνει να πιστεύεις
Τις δυσκολίες της ζωής ν’ αντέχεις
Σαν ένα φιλί που σε μεθάει
Σαν μια γυναίκα που σ’ αγαπάει
Οταν τις φλέβες πλημμυρίζει
Με πάθος τη καρδιά γεμίζει
(V)
Foto: Bacco di Caravaggio
🍷🍷🍷🍷🍷🍷🍷🍷
Ανέλπιστο το ποίημα σου σήμερα
RispondiEliminaΔεν σε έχω συνηθίσει στην ρίμα
Σε φιλώ πολύ ♥
Οσο κι αν προσπαθησα να τις απομακρυνω (τις ριμες)
RispondiEliminaδεν καταφερα να τις αποφυγω
και δεν ειχα πιει παραμονο δυο ποτηρακια
Γεια σου Ελεν!
Δηλαδή τί άλλο θα μπορούσα να προσθέσω εκτός από το:
RispondiElimina"Το πιο δυνατό κρασί, είναι αυτό που φτιάχνεις με Υπέρβαση Εαυτού. Μία φορά αν μεθύσει ο Νους, δεν επιστρέφει η Ύπαρξη στις νηφαλιότητες."
:))
Παντα μεθυσμενοι λοιπον
RispondiEliminaΗ νηφαλιοτητα προκαλει στασιμοτητα
Γεια σου Κακια!