Το όνομα της Ευρώπης είναι συνδεδεμένο και προέρχεται απο την Αρχαία Ελλάδα. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία ο Δίας ερωτεύθηκε την πανέμορφη κόρη του βασιλιά Φοινίκης Αγήνορα, Ευρώπη. Για να την πλησιάσει μεταμορφώθηκε σε λευκό ταύρο και με την γοητεία του σαγήνεψε την Ευρώπη που κάθισε πάνω του. Τότε ο Δίας την απήγαγε την μετέφερε σε όλη την σημερινή Ευρώπη και μετά την πήγε στην Κρήτη όπου και έκανε τον "ιερό γάμο" δίπλα στον ποταμό Ληθαίο κάτω από ένα πλάτανο στη Γόρτυνα. Από αυτήν την ένωση γεννήθηκαν οι Μίνωας, Ραδάμανθυς και Σαρπηδόνας.
Η λέξη Ευρώπη ετυμολογείται πιθανώς από τις λέξεις ευρύς και ώψ "ευρύωπος" (η γυναίκα με τα μεγάλα και "ευρεία" μάτια). Μια άλλη θεωρία θέλει την προέλευση της λέξης από το ακκαδικό erebu («δύω»).
Απο την πριγκίπισσα Ευρώπη πήρε το όνομα της και η σημερινή ήπειρος που ονομάζεται Ευρώπη.
_____________
Η Ελλάδα ειναι η γενέτειρα μου και η Ευρώπη η ευρύτερη πατρίδα μου. Είμαι περήφανος που ανήκω και παραμένω σε αυτή την μεγάλη οικογένεια των λαών. Σ' αυτή την Ευρώπη της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και του Παγκόσμιου πολιτισμού.
__________________
Video
Ο Ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ)
Μπετόβεν - "Ωδή στη Χαρά"
Είναι ενδιαφέρον το αν «Ευρώπη» προέρχεται από την έννοια ευρεία όψη, δηλαδή μια μεγάλη γεωγραφική έκταση μπροστά από τον παρατηρητή, ή την έννοια της ευρείας οπτικής γωνίας (πραγματικής και μεταφορικής) ενός παρατηρητή, ή, πιθανότατα, ένα νοηματικό συνδυασμό και των δύο –μια που ένας παρατηρητής θα χρειαζόταν ευρεία γωνία οπτικής για να «κοιτάξει» μια ευρεία έκταση. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η κατεύθυνση ήταν η Δύση, για ένα παρατηρητή που βρισκόταν στην Αρχαία Αθήνα, Σπάρτη, Ιωνία, ή Μακεδονία των απόγονων του Έλληνα.
RispondiEliminaΚαι πράγματι ο σημερινός Δυτικός Πολιτισμός γεννήθηκε δια μέσου των Ελληνορωμαϊκών, των Ελληνιστικών και των Ελληνικών χρόνων από τα χρόνια του Ομήρου το 800 Προ Κοινής Εποχής. Όμως ο Παγκόσμιος Πολιτισμός έχει τις πολύδιακλαδωμένες ρίζες του και στον Κινεζικό (2000-500 ΠΚΕ), τον του Ινδού ποταμού (2500-1500 ΠΚΕ), τον Αιγυπτιακό (3500-550 ΠΚΕ) και εκείνον της Μεσοποταμίας (3500-550 ΠΚΕ). Και, ενώ οι Πολιτισμοί της Μεσοποταμίας, της Αιγύπτου και του Αιγαίου μπορούν να θεωρηθούν προγονικοί του Ελληνικού, οι Πολιτισμοί του Ινδού και της Κίνας δεν έχουν τόσο άμεσες συνδέσεις με την απαρχή της «Δύσης».
Μετά από τους Σκοτεινούς αιώνες του 1300-800 ΠΚΕ και 400-1500 ΚΕ, ας ελπίσουμε ότι ο Παγκόσμιος πολιτισμός του Homo Sapiens (όλων των αποχρώσεων του δέρματος και Πιστεύω της συνείδησης) δεν θα πάει για ύπνο πάλι, κι’ ας έχει αρχίσει ήδη να χασμουριέται…
Καλή ‘βδομάδα Velvet.
Περαν από τον αλληγορικο συμβολισμο του μυθου που αποτυπωνει καθαρα την σχεση της αρχαιας Ελλαδας με την Ευρωπαικη ηπειρο.
RispondiEliminaΕίναι γεγονος ότι στην σημερινη Ευρωπη αναπτυχθηκαν διαφοροι πολιτισμοι. Αυτος όμως που ενέπνευσε και καθορισε τον συγχρονο ευρωπαικο πολιτισμό ηταν η πολιτιστικη κληρονομια του Αρχαιου Ελληνικου και δευτερευοντος του Ρωμαικου.
Βεβαιως κάθε πολιτισμος επηρεάστηκε από προηγουμενους και περισσοτερο αυτό συνεβει στο χωνευτηρι της μεσογειου με τοσους διαφορετικους ιστορικους λαους και προσμείξεις στο περασμα των αιωνων.
Μεσα από αυτό το παντρεμα προέκυψε ο Ελληνικος μια και η Ελλαδα ηταν στο σταυροδρομι μεταξυ ανατολης και δυσης και στη συνεχεια αυτος που εδωσε τα φωτα στον μετεπειτα ευρωπαικο πολιτισμο που με τη σειρα του υιοθέτησε τις ιδιες αξιες της δημοκρατιας και ελευθεριας.
Ο σκοπος της αναρτησης με τον μυθο της ονοματοδοσιας της Ευρωπης ηταν να προβαλλω την σπουδαιότητα της αρχαιας ελληνικης κληρονομιας από τους μυθολογικους χρονους μεχρι σημερα, και τους ισχυρους δεσμους της με την Ελλαδα.
Κατά συνεπεια δεν νοειται Ευρωπη δίχως Ελλαδα και Ελλαδα μακρυα και αποκομμένη από την Ευρωπαικη οικογενεια γιατι η ιστορια μας, η πολιτιστικη κληρονομια και η ταυτοτητα μας είναι διαχρονικα αλληλένδετη και κοινη.
Ευχαριστω καλη βδομαδα και σε σενα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ούτε συζήτηση για το ότι ο Δυτικός πολιτισμός, στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, γεννήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα του 800-250 ΠΚΕ. Η Αρχαία Ελλάδα ήταν το σταυροδρόμι των προυπαρχόντων πολιτισμών και αυτή η τριβή γέννησε την φιλοσοφία, την σπίθα που εδραίωσε την Ελληνική εποχή, η οποία εξελίχθηκε σε Ελληνιστική και μετά σε Ελληνορωμαϊκή, που επεκτάθηκε με τον ορθολογισμό, την ισχύ και την πολιτική οργάνωση της Ρώμης, μέχρι την δολοφονία της Υπατίας και την καταστροφή της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας από ένα Χριστιανικό, φανατισμένο όχλο.
RispondiEliminaΜετά από αυτό, σκοτάδι για 1.100 χρόνια.
Η Αναγέννηση είχε σαν κινητήρια δύναμη το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα, αλλά δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την συμβολή, μέσω της επιστήμης και συγκέντρωσης γνώσης πριν την Αναγέννηση που προσέφερε ο χρυσός αιώνας του Ισλάμ και στην Μέση Ανατολή και στην Ιβηρία.
Συμφωνώ και Ιστορικά και φιλοσοφικά και συναισθηματικά μαζί σου, και βλέπω με αυτό το πρίσμα το ότι δεν νοείται Ευρώπη χωρίς Ελλάδα, και ότι φυσικά ο Δυτικός Πολιτισμός οφείλει την γέννησή του στην Αρχαία Ελλάδα. Όμως όταν μιλάμε για Παγκόσμιο πολιτισμό, αντί μόνο για τον Δυτικό, που εκ προσδιορισμού αφορά όλο τον πλανήτη, πως μπορούμε να μην αναφέρουμε άλλους πολιτισμούς που προϋπήρχαν του Ελληνικού σε άλλα μέρη της Γης και έπαιξαν και παίζουν ρόλο στο σύνολο της εξέλιξης των ανθρώπινων κοινωνιών;
Συμφωνω μαζι σου και δεν αμφισβητω ουτε υποτιμω την συνεισφορα των αλλων πολιτισμων που προυπηρχαν του ελληνικου στην παγκόσμια ιστορία.
RispondiEliminaΠιστευω ομως ότι η συμβολη του ελληνικου πολιτισμου ηταν απειρως μεγαλυτερη από κάθε άλλο προηγούμενο πολιτισμο και όχι μονο στον δυτικο κοσμο.
Το ελληνικο πνευμα παραμενει οικουμενικο, ακομη και σημερα σε ολους τους λαους του κοσμου. Μεσα από το δημοκρατικο συστημα, στη φιλοσοφια, την αστρονομια, την αρχιτεκτονικη, τις τεχνες, το θεατρο, τη λογοτεχνία, τη ποιηση, τον αθλητισμο. Και χωρις να παραλειψω την χρηση της ελληνικη γλωσσας σε ολους σχεδον τους επιστημονικους ορους.
Επειτα θεωρω τον Παρθενωνα το μεγιστο ανθρωπινο επιτευγμα ολων των εποχων. Εκει που η ανθρωπινη δημιουργια καταφερε να πλησιασει τον ιδιο τον δημιουργο της. Τον Θεο!
Ευχαριστω για τον διαλογο.
Θα έλεγα ότι η Ευρώπη (από τη μυθολογία) έχει αποδείξει το "ubi bene ibi patria".
RispondiEliminaΘα έλεγα επίσης ότι είναι θέμα τύχης το αν θα γεννηθεί κανείς στην Ευρώπη "της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και του Παγκόσμιου πολιτισμού"... ή στην Ευρώπη "της ανθρώπινης μιζέριας", η οποία υπάρχει - και πάντα υπήρχε - παραδίπλα, μαζί, εξ αιτίας της πολιτισμένης συνονόματής της... η οποία δεν εξαφανίζεται, αν την αγνοήσουμε κι οπού τα περιθώρια για περηφάνια και χαρά είναι ... άκρως περιορισμένα.