Εκείνη με γλυκύτητα αγκάλιαζε το παιχνίδι της
Πριν το καταστρέψει
Κι είχε μια λαχτάρα
Μα δεν ήξερε ποια, δεν ήξερε ποια
Επειδή ήταν μοναχική
Και κατάξανθα ήταν τα μαλλιά της
Και τα χείλη της κατακόκκινα σαν το κρασί
Όποιος έπινε από αυτό το κρασί
Ποτέ πια δεν μπορούσε να γίνει ευτυχισμένος
Μα κάποιος την άνοιξη είπε:
«Βλέπω ότι κι εσύ νιώθεις πόνο και χαρά»
Και μάζεψε για κείνη χίλια τριαντάφυλλα
Μα κείνη την καρδιά του έκανε κομμάτια
Επειδή ήταν μοναχική
Και κατάξανθα ήταν τα μαλλιά της
Και τα χείλη της κατακόκκινα σαν το κρασί
Κανένα στόμα δεν μπορούσε να φιλήσει
Κι έτσι παρέμεινε μόνη
Τι άλλο πια απέμενε από την ζωή της
Ένα τραγούδι, που κανείς δεν τραγουδούσε
Ακόμη κι ο Άγιος Πέτρος την άφησε να περιμένει
Για δυο αιωνιότητες
Επειδή ήταν μοναχική
Και κατάξανθα ήταν τα μαλλιά της
Και η καρδιά της σαν μια πέτρα νεκρή
Εκείνος αναφώνησε: «Ελα φτωχό μου παιδί
άλλο δεν πρέπει να μείνεις μόνη»
(Μετάφραση - Velvet)
_______________
"Το τραγούδι της μοναχικής κοπέλας" είναι ένα τραγούδι του Γερμανού συνθέτη Werner Heyman σε στίχους Robert Gilbert.
Το τραγούδι ακούγεται στη ταινία "Μανδραγόρας" του Hildegard Knef και κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1952 ως το πρώτο single, στην Polydor. Το 1984 ηχογραφήθηκε από την γερμανίδα τραγουδίστρια Νίκο για το άλμπουμ της "Camera Obscura".
Das Lied vom Einsamen Mädchen
RispondiEliminaSie herzte sanft ihr Spielzeug
Bevor sie es zerbrach
Und hatte eine Sehnsucht
Und wußte nicht wonach
Weil sie einsam war
Und so blond ihr Haar
Und ihr Mund so rot wie Wein
Und wer von diesem Wein trank
Konnt' nie mehr glücklich sein
Doch einer sprach im Frühling:
"Auch Du fühlst Lust und Schmerz"
Und brach ihr tausend Rosen
Doch sie brach nur sein Herz
Weil sie einsam war
Und so blond ihr Haar
Und ihr Mund so rot wie Wein
Ja, keine konnt' so küssen
Und doch so einsam sein
Was blieb von ihrem Leben
Ein Lied, das niemand sang
St. Peter ließ sie warten
Zwei Ewigkeiten lang
Weil sie einsam war
Und so blond ihr Haar
Und ihr Herz so tot wie Stein
Dann rief er: "Armes Kind, komm,
Sollst nie mehr einsam sein"
(Werner R. Heyman/Robert Gilbert, 1952)
Performed by Nico
“La canzone della ragazza solitaria"
RispondiEliminaLei abbracciava dolcemente il suo giocattolo
prima di distruggerlo
E aveva un nostalgico desiderio
Ma non sapeva di cosa
Poiché era sola
E biondi erano i suoi capelli
E la sua bocca rossa come il vino
E chi beveva di questo vino
Mai più poteva essere felice
Uno disse in primavera:
Anche tu sentivi desiderio e dolore
E le portò mille rose
Ma lei gli spezzò solamente il cuore
Poiché era sola
E biondi erano i suoi capelli
E la sua bocca rossa come il vino
Sì, nessuno poteva baciare in quel modo
Ed essere così sola
Ciò che è rimasto della sua vita
Una canzone, che nessuno cantò
San Pietro la lasciò aspettare
Per due eternità
Poiché era sola
E biondi erano i suoi capelli
E il suo cuore morto come una pietra
Allora lui chiamò; povera piccola, vieni
Non dovrai mai più essere sola
“La canzone della ragazza solitaria" è una canzone del compositore tedesco Werner Richard Heymann su testo di Robert Gilbert nel 1952.
La canzone è stata cantata per il film "Mandrake" di Hildegard Knef e pubblicato nel dicembre 1952 come il primo singolo, e gomma lacca sulla Polydor.
Il pezzo è cantato dal cantante tedesca Nico nel suo album "Camera Obscura" nel 1984.