Μιχάλης Κατσαρός - Η Διαθήκη μου (Αντισταθείτε)

Αντισταθείτε

σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι

και λέει: καλά είμαι εδώ.

Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι

και λέει: Δόξα σοι ο Θεός.

Αντισταθείτε

στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών

στον κοντό άνθρωπο του γραφείου

στην εταιρεία εισαγωγαί - εξαγωγαί

στην κρατική εκπαίδευση

στο φόρο

σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε

σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες

ατελείωτες τις παρελάσεις

σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει

έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν

σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι

στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε

στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες

σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε

πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι

σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή

δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα

στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις

από γραφιάδες και δειλούς 

για το σοφό αρχηγό τους.

Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών

και διαβατηρίων

στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία

στα εργοστάσια πολεμικών υλών

σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια

στα θούρια

στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους

στους θεατές

στον άνεμο

σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς

στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας

ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ

αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την

Ελευθερία.

Μιχάλης Κατσαρός - Η Διαθήκη μου (Κατά Σαδδουκαίων) 1953

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Η διαθήκη μου πριν διαβαστεί

– καθώς διαβάστηκε –

ήταν ένα ζεστό άλογο ακέραιο.

Πριν διαβαστεί

όχι οι κληρονόμοι που περίμεναν

αλλά σφετεριστές καταπατήσαν τα χωράφια.

Η διαθήκη μου για σένα και για σε

χρόνια καταχωνιάστηκε στα χρονοντούλαπα

από γραφιάδες πονηρούς συμβολαιογράφους.

Αλλάξανε φράσεις σημαντικές

ώρες σκυμμένοι πάνω της με τρόμο

εξαφανίσανε τα μέρη με τους ποταμούς

τη νέα βουή στα δάση

τον άνεμο τον σκότωσαν –

τώρα καταλαβαίνω πια τι έχασα

ποιος είναι αυτός που πνίγει.

Και συ λοιπόν

στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις

από φωνή

από τροφή

από άλογο

από σπίτι

στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:
Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.

Το ποίημα «Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ» δημοσιεύτηκε, τον Οκτώβριο του 1950 στην αριστερή εφημερίδα «Δημοκρατικό Τύπο» αφου πετσοκόφτηκε άγρια, αφαιρώντας τους παρακατω στίχους: 
- στην κρατική εκπαίδευση
- στο φόρο
- σ΄αυτον που χαιρετάει ώρες ατέλειωτες τις παρελάσεις
- στον πρόεδρο του εφετείου
- σε ολους αυτούς που γράφουν λόγους δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
- στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
- στα εργοστάσια πολεμικών υλών
- στα θούρια

Η οργισμένη απάντηση του ποιητή ήρθε μ΄ενα αλλο ποίημα το «ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ» που τελειώνει με το στίχο: «Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν»

Ο ίδιος ο Κατσαρός σε συνέντευξη του αργότερα αναφέρει: «Η αριστερά μη εννοώντας τι είναι η «Διαθήκη» δυστυχώς τη λογόκρινε». Η ιδια αριστερά που αργότερα θα του ζητήσει συγγνώμη

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ 

Ο Μιχάλης Κατσαρός έζησε αδιαφορώντας για σαλόνια και θεσμούς, πορεύτηκε ανεξάρτητος και ανένταχτος, μακρια απο οργανωμένα πολιτικά συμφέροντα μεχρι την τελευταία μέρα της ζωής του. Η ζωή και το έργο του ήταν το ιδιο με την ποίηση του

Η ποίηση του ρεαλιστική με αντιεξουσιαστικό χαρακτήρα αλλα βαθιά ανθρώπινη, εντιμη και πιστή στο όραμα της ελευθερίας.
Κι οπως ο ιδιος έλεγε: «Η ποιηση μου ακολουθεί τα γεγονότα της ζωής...Η αναγκαιότητα της ποιησης μου βαδίζει με την αναγκαιότητα της ζωής...Η ποιητική ιδέα γεννιέται απο την πραγματικότητα»
Κι εσείς: «Μην αμελήσετε, παρτε μαζί σας "νερό". Το μέλλον μας θα έχει πολλη ξηρασία»

Video

Θανάσης Γκαιφύλιας, τραγουδά το «Αντισταθείτε»