Ηταν οι τελευταίες μέρες του Αυγούστου
το φως του καλοκαιριού ξεθώριαζε σιγά-σιγά
κι ανάμεσα στο κάλεσμα της ανοιχτής θάλασσας
μια παράξενη ηρεμία επικρατούσε
η αγωνία της επικείμενης αναχώρησης επέστρεφε
και μια σκληρή κι απάνθρωπη σιωπή μας έπνιγε
αλλα αν με άγγιζες ίσως να ένοιωθες
αυτό το σώμα δίπλα σου γεμάτο μοναξιά απέραντη
πόση αγάπη θα σου έδινε.
(V)
Edward Hopper "Sea Watchers "
υγ. μια ερμηνεία του πίνακα