Oltre il tramonto

 

Oltre il tramonto

Oltre il mondo

Verso le strade del cielo

Camminerò e mi perderò

Un giorno come oggi

Ti ritroverò 

(V)

Cinque ragazze martiri / Πέντε μαρτυρικά κορίτσια

C’è un video recentemente diffuso che si riferisce alla mattina del 7 ottobre 2023, poche ore dopo l’inizio del massacro di 1.200 innocenti giovanni nel sud di Israele dai terroristi di Hamas.

Si vedono cinque ragazze ferite, insanguinate e picchiate dai mostri di Hamas, inchiodate al muro, con gli occhi pieni di terrore, minacciate di stupro e la frase che qualcuno dice: «Ecco, queste sono le ragazze che possono rimanere incinte.»

I genitori di Liri Albag, 19, Naama Levy, 19, Daniela Gilboa, 20, Agam Berger, 19, e Karina Ariev, 19, hanno preso la dolorosa decisione di pubblicare il video perché le loro figlie, le cinque donne più giovani, sono tenute in ostaggio a Gaza da Hamas per più di 230 giorni.

Attualmente sono 125 gli ostaggi tenuti da Hamas a Gaza.

------------------------

Υπάρχει ένα βίντεο που κυκλοφόρησε πρόσφατα και αναφέρεται στο πρωινό της 7ης Οκτωβρίου, 2023, λίγες ώρες μετά την έναρξη της σφαγής 1.200 αθώων νέων παιδιών στο νότιο Ισραήλ από τους παλαιστίνιους τρομοκράτες της  Χαμάς.

Δείχνει πέντε τραυματισμένα και αιμόφυρτα κορίτσια, χτυπημένα από τα τέρατα της Χαμάς, κολλημένα σε έναν τοίχο, με μάτια γεμάτα τρομο να απειλούνται με βιασμό και τη φράση που ακούγεται καποιος να λεει: «Εδώ, αυτά είναι τα κορίτσια που μπορούν να μείνουν έγκυες»

Οι γονείς της Liri Albag, 19, Naama Levy, 19, Daniela Gilboa, 20, Agam Berger, 19, και Karina Ariev, 19, πήραν την οδυνηρή απόφαση να δημοσιεύσουν το βίντεο επειδή οι κόρες τους, οι πέντε νεότερες γυναίκες, κρατούνται ακόμη όμηροι στη Γαζα, απο την Χαμάς για περισσότερο από 230 ημέρες.

Μεχρι τωρα υπάρχουν 125 όμηροι που κρατά η Χαμάς στη Γάζα.

Eden Golan - Hurricane (Israel) / Eurovision 2024

URAGANO

Compositore della mia sinfonia

Suona con me

Guardami negli occhi e vedi

Le persone se ne vanno ma non dicono mai addio

Qualcuno ha rubato la luna stanotte

che mi ha tolto la mia luce

Tutto è bianco e nero

Chi è lo stupido che ha detto: "I ragazzi non piangono?"

Ore e ore, ci fortifica

La vita non è un gioco, ma è nostra

Mentre i tempi diventano più selvaggi

Ogni giorno che passa perdo la testa

Resistendo in questa lotta misteriosa

Ballando nella tempesta, 

Νon ho niente da nascondere

Prendi tutto e lascia il mondo alle spalle

Amore, promettimi che mi abbraccerai di nuovo

Sono ancora spezzata da questo uragano

Questo uragano

Viviamo in una fantasia, in estasi

Tutto è destinato ad essere

Potremmo perderci ma l'amore non muore mai

Ore e ore, ci fortifica

La vita non è un gioco, ma è nostra

Mentre i tempi diventano più selvaggi

Non servono grandi parole, solo preghiere

Anche se è difficile da vedere

Tu lasci sempre un po di luce

(Trad.Velvet)

-----------------

ΤΥΦΩΝΑΣ

Συνθέτη της συμφωνίας μου

Παίξε μαζί μου

Κοίτα με στα μάτια και δες

Οι άνθρωποι φεύγουν αλλά ποτέ δεν λενε αντίο

Κάποιος έκλεψε το φεγγάρι απόψε

και μου πήρε το φως 

Ολα είναι ασπρόμαυρα

Ποιος είναι ο ανόητος που είπε: «Τα αγόρια δεν κλαίνε;»

Ώρες και ώρες, μας δυναμώνει 

Η ζωή δεν είναι παιχνίδι, είναι δική μας

Καθώς οι καιροί αγριεύουν

Κάθε μέρα που περνά χάνω το μυαλό μου

Αντιστέκομαι σε αυτή τη παράξενη πορεία 

Χορεύοντας στην καταιγίδα

Δεν έχω τίποτα να κρύψω

Παρε τα όλα και αφησε το κόσμο πίσω

Αγάπη, υποσχέσου μου ότι θα με ξαναγκαλιάσεις

Με κομματιάζει ακόμα αυτός ο τυφώνας

Αυτός ο τυφώνας

Ζουμε σε μια φαντασίωση, σε μια έκσταση

Ολα είναι γραφτό να συμβούν 

Μπορει να χαθούμε αλλά η αγάπη δεν πεθαίνει ποτέ

Ώρες και ώρες, μας δυναμώνει 

Η ζωή δεν είναι παιχνίδι, είναι δική μας

Καθώς οι καιροί αγριεύουν

Δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια, μόνο προσευχές

Ακόμα κι αν ειναι δύσκολo να το δεις

Εσυ μου αφήνεις πάντοτε λίγο φως.

(Μεταφραση-Velvet)

----------------------

Eurovision 2024

Eden Golan - Hurricane (Israel)

Λουλούδια μάζεψα τ’ Απρίλη

 

Τώρα που η μέρα μεγαλώνει 

και η ανάγκη σκοτεινιάζει τη ψυχή μου

συνέχεια χάνομαι σ’ αυτό το μονοπάτι

ανάμεσα στις ανεμώνες και τη θάλασσα

κι έρχομαι κρυφά να σε συναντήσω 

καθώς αόρατη περνάς και φτερουγίζεις 

σαν χρυσαφένια πεταλούδα διάφανη και λαμπερή  

ντυμένη μ’ ενα φόρεμα απο κλωστές ανέμου

αλλάζεις χρώματα χορεύεις και γελάς

γλυκιά αίσθηση απο όνειρο και νοσταλγία

η μακρινή μορφή σου αιώνια παρουσία

λουλούδια μάζεψα τ’ Απρίλη 

στα μακριά μαλλιά σου να φοράς.

(V)

--------------------

Στα φυτά αρέσει ο Μότσαρτ!

Όπως οι άνθρωποι αγαπούν τη μουσική, έτσι και τα φυτά. Με τον ιδιο τρόπο που αντιλαμβάνονται το φως, τις μυρωδιές, την αφή ή τον άνεμο, αντιλαμβάνονται επίσης τις παλμικές δονήσεις που εκπέμπει η μουσική μέσω των αγγείων στα οποία είναι τοποθετημένα. 

Προφανώς δεν μπορούν να χορέψουν, να τραγουδήσουν η να «αισθανθουν» συναισθηματικά ένα τραγούδι. Μπορούν όμως να «νιώσουν» τα ηχητικά κύματα που εκπέμπει η μουσική τα οποία αντανακλώνται στα φύλλα και τα βοηθούν να αναπτυχθούν και να βελτιώσουν την εμφάνιση τους. Μάλιστα τείνουν να στρέφουν τα φύλλα και τις ρίζες προς την πηγή του ήχου σαν να την αγκαλιάζουν.

Ακριβως όπως εμείς ετσι και τα φυτά έχουν τις δικές τους «μουσικές προτιμήσεις». Δυστυχώς για μένα δεν τους αρέσει να ακούνε ροκ, προτιμούν την κλασική μουσική. Οι μουσικές τους προτιμήσεις είναι σονάτες για πιάνο και ο  Μότσαρτ είναι ο αγαπημένος τους.

υγ. Οχι αλλα φυτοφάρμακα μονο Μότσαρτ