Δεν θα γράψω για την απουσία σου
ποσο βαριά έγινε στα χρόνια που πέρασαν
ούτε για τη φωτογραφία σου
τη μόνη ανάμνηση που έμεινε βουβή
κρυμμένη ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου,
δεν θα σου γράψω γιατί έφυγα μακριά
χωρίς να σε αποχαιρετήσω
ήμουν εγώ αυτός που χάθηκε,
αλλά τώρα είμαι μόνος σε αυτό το δωμάτιο
ακουμπισμένος στο παράθυρο, κοιτάζοντας τον δρόμο,
το οξυγόνο λιγοστεύει, ο ουρανός σκοτεινιάζει
η θύμησή σου μια γλυκιά παρηγοριά,
συγχωρέσε με αν μπορείς.
(V)
Μια συμμετοχή μου στο 33o συμπόσιο ποίησης
Nessun commento:
Non sono consentiti nuovi commenti.