Η βράβευση του Μπόμπ Ντύλαν με το Νόμπελ Λογοτεχνίας του 2016, αποδεικνύει ότι η απόσταση μεταξύ στιχουργικής και ποίησης δεν είναι τεράστια όπως πολλοί ισχυρίζονται. Οι περισσότεροι λογοτέχνες θεωρούν ότι άλλο στιχουργική και άλλο ποίηση. Δεν αποδέχονται δηλαδή ότι ο μελοποιημένος στίχος ενός τραγουδιού μπορεί να χαρακτηριστεί ποίηση. Αν ανατρέξουμε όμως στη αρχαιότητα θα δούμε ότι η «λυρική ποιήση» ήταν αρχικά ποιήματα τραγουδισμένα με συνοδεία μουσικής λύρας.
Ο ίδιος ο ανθρώπινος "λόγος" που εκφέρεται με το στόμα έχει μια μουσικότητα γιατι είναι ήχος. Ποια διαφορά έχει κι ο ποιητικός λόγος αν διαβάζεται η τραγουδιέται.
Ο ίδιος ο ανθρώπινος "λόγος" που εκφέρεται με το στόμα έχει μια μουσικότητα γιατι είναι ήχος. Ποια διαφορά έχει κι ο ποιητικός λόγος αν διαβάζεται η τραγουδιέται.
Στις μέρες μας η επιτυχημένη μελοποίηση μεγάλων ποιητών δεν υποβίβασε κανένα ποίημα αντίθετα το έκανε αρτιότερο. Ακόμη και ο στίχος ένα λαϊκού τραγουδιού που θεωρείται "φτωχός" γίνεται ποίηση όταν καταφέρνει να φωλιάζει στη καρδιά του καθενός και συγκινεί όποιον το τραγουδά. Εκτός κι αν η ποίηση πρέπει να παραμένει ερμητικά κλεισμένη στα σκονισμένα ράφια μιας βιβλιοθήκης και να διαβάζεται από κάποιους "εκλεκτούς" στην ακαδημία της «κρούσκας».
Γιατί όπως σωστά μας λέει ο Λέο Φερρέ:
«Η ποίηση είναι θορυβώδης και πρέπει να ακούγεται όπως η μουσική. Η ποίηση που προορίζεται μόνο για να διαβαστεί και να φυλακιστεί σε τυπογραφικό χαρτί δεν είναι ολοκληρωμένη. Η γενετήσια ορμή της προέρχεται από τις φωνητικές χορδές, όπως στο βιολί η φωνή βγαίνει από το δοξάρι»
ΥΓ.
Πιστεύω οτι άξιζε τη βράβευση ο Ντύλαν για αυτούς ακριβώς τους λόγους που δήλωσε η σουηδική ακαδημία: "επειδή δημιούργησε νέες ποιητικές εκφράσεις μέσα στη μεγάλη παράδοση του αμερικανικού τραγουδιού". Θα προτιμούσα να είχε βραβευτεί ο αγαπημένος μου Λεοναρντ Κοεν που ήταν υποψήφιος πέρσι, αλλά δεν πειράζει. Εχει ηδη κερδίσει το Νόμπελ της καρδιάς μας κι αυτό αρκεί.
Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη (μέχρι και στον Κοέν που κι εγώ λατρεύω!)
RispondiEliminaΔηλαδή τα μελοποιημένα ποιήματα παύουν να είναι ποιήματα μετά την μελοποίησή τους;
Η ποίηση είναι στα λόγια και στη ψυχή που έχουν αυτά μέσα τους! Αν αυτά συνοδεύονται με μουσική δεν χάνουν καθόλου την αξία τους!
Καληνύχτα V!
Εκεινοι που διαφωνουν είναι ορισμενοι μεγαλοσχημοι "ποιητες" που θεωρουν τους στιχουργους παρακατιανους. Δηλαδη οι στιχοι που εγραψε ο Λειβαδιτης η ο Γκατσος και εγιναν τραγουδια τι να είναι αραγε?
EliminaΣυμφωνώ με την βράβευση γιατί
RispondiEliminaαντιπαθώ τις ετικέτες
Η τέχνη έχει ένα ευρύ τοπίο έκφρασης
Σε φιλώ πολύ ♥
Ακριβως
EliminaΕπειτα τη βραβευση ουδεις αρνειται
Τους βραβευμενους είναι που φθονουμε
Ο Λέο Φερρέ εξηγεί άριστα τους λόγους για τους οποίους ο Ντύλαν άξιζε το Νόμπελ. Το βραβείο αυτό θα πρέπει να δίνεται σε κάθε άνθρωπο που πρόσφερε μέσα από τον τομέα του κάτι σημαντκό στην ανθρωπότητα. Και ο κόσμος δεν είναι μόνο επιστήμες και γράμματα.
RispondiEliminaΠολλή φασαρία για το τίποτε πάντως.
Ο φθόνος είναι τεράστιο θέμα...
Καλή σου εβδομάδα!
Τα βραβεια γενικα δεν είναι παρα μια τιμητικη διακριση για κάθε δημιουργο και καλως υπαρχουν όπως και μπορει να κρυβουν πισω τους και διαφορες σκοπιμοτητες. Επειδη η βράβευση του Ντυλαν ηταν κατι ασυνηθιστο και περα από τα καθιερωμένα σε αυτό που επικρατουσε τοσα χρονια στο χωρο της λογοτεχνίας γι αυτό και συζητηθηκε. Η επιτροπη αναγνωρισε και πολύ σωστα κατα τη αποψη μου την αξια ενός μεγαλου καλιτεχνη για το συνολο του εργου του και κατά καποιο τροπο εδειξε ότι η τεχνη γενικοτερα δεν πρεπει να εχει στεγανα και να διαχωριζει την κάθε μορφη εκφρασης και επιπλεον να μη λειτουργει ως μια "συντεχνιακη" υποθεση αναμεσα σε μια κλειστη ελιτ.
EliminaΚαλη εβδομαδα Γλαυκη