Οταν δύει ο ήλιος
στο τέλος της μέρας
σ’ αυτόν τον μεγάλο κόσμο
σ’ αυτή την βρεγμένη πόλη
όταν φυσάει ο άνεμος
όταν το κρύο παγώνει χέρια και πόδια,
χρειάζομαι μια αγάπη, οποιαδήποτε αγάπη
έστω μια περαστική αγκαλιά,
ένα κομμάτι πρόσκαιρης ευτυχίας
μετα την ομίχλη, να διώξει τα σύννεφα
ν’ απομακρύνει για λίγο την καταιγίδα.
(V)
----------------------------
Μια συμμετοχή μου στο συμπόσιο ποίησης:
https://princess-airis.blogspot.com/
V, πόσο αγάπησα τη συμμετοχή σου!
RispondiEliminaΤόσο απλή, μα πέρασε μοναδικά την ανάγκη που έχουμε όλα τα όντα για άγγιγμα, τρυφερότητα, αγάπη!
Πολύ σε ευχαριστώ για τη συμμετοχή σου (που αγαπήθηκε, όπως θα είδες) μα και για τα λόγια που άφησες για μένα στο χώρο μου!
Καλή χρονιά να έχεις και κυρίως υγεία και αγάπη στη ζωή σου!
♥
Κι εγω ευχαριστω επισης για την ευκαιρια
Eliminaπου μας δινεις στο χωρο σου να εκφρασουμε τις σκεψεις μας
και να διαβασουμε αυτες των αλλων
Ευχομαι ολοψυχα,
Καλη χρονια με υγεια!
Μια μεγάλη αλήθεια εκφράζει η ποιητική σου δημιουργία με τρόπο απλό και ειλικρινή όπως θα έπρεπε να είναι και η ζωή μας!
RispondiEliminaΜπράβο σου!
Καλή Χρονιά με πολλή αγάπη και μια θερμή αγκαλιά να σου δίνει δύναμη για τη συνέχεια!
Ευχαριστω για τα λογια σου, Γλαυκη
EliminaΚαλη χρονια με οτι αγαπας!