André Gorz - Γράμμα στην Ντοριν / Ιστορία ενός έρωτα

«Μόλις συμπλήρωσες τα ογδόντα δυο, όμορφη, χαριτωμένη, ποθητή. Έχεις κοντύνει κατά έξη εκατοστά και δεν ζυγίζεις παρά μονο σαράντα πέντε κιλά. Ζούμε 58 χρόνια μαζί και σ' αγαπώ σήμερα, περισσότερο από ποτέ. Προσφάτως σε ξανα-ερωτεύτηκα άλλη μια φορά, και να γνωρίζεις, ότι φέρω μέσα μου ένα "κενό", το οποίο εντούτοις με κατακλύζει, και που ξεπερνιέται κάθε φορά μόνον όταν σε αγκαλιάζω»

«Τη νύχτα βλέπω μερικές φορές την εικόνα ενός ανθρώπου σε ένα άδειο δρόμο κι ένα έρημο τοπίο να περπατά πίσω από μια νεκροφόρα. Αυτός ο άνθρωπος είμαι εγώ. Κι εσύ εκείνη που η νεκροφόρα μεταφέρει. Δεν θέλω να παρακολουθήσω την καύση σου. Δεν θέλω να παραλάβω ένα βάζο με την στάχτη σου.»

«Ακούω τη φωνή της Kathleen Ferrier να τραγουδά, (Die Welt ist Leer, Ich θα Leben nicht mehr) (ο κόσμος είναι άδειος, δεν έχω καμία επιθυμία να ζήσω) και ξυπνάω. Αφουγκράζομαι την αναπνοή σου, το χέρι μου σε αγγίζει. Και οι δυο θα θέλαμε να μην χρειαστεί να ζήσουμε μετά τον θάνατο του άλλου. Έχουμε πει πολλές φορές ο ένας στον άλλο πως στην απίθανη περίπτωση που θα είχαμε μια δεύτερη ζωή, θα θέλαμε να την περάσουμε μαζί»

Αυτά γράφει στην τελευταία επιστολή του ο γάλλος φιλόσοφος Αντρέ Γκορζ, στη γυναίκα της ζωής του Ντοριν. Που τη βλέπει να γίνεται ογδόντα δυο χρονών, να κατανικιέται απο μια ανίατη ασθένεια να ζυγίζει «όλο κι όλο σαράντα πέντε κιλά», αλλά να παραμένει ακόμα, «όμορφη, γοητευτική και επιθυμητή».

«Σου γράφω για να καταλάβω τι έζησα, τι ζήσαμε μαζί. Χρειάζεται ν’ ανασυνθέσω την ιστορία του έρωτά μας για να κατανοήσω όλο το νόημά της. Αυτή μας έκανε να γίνουμε αυτό που είμαστε, ο ένας με τον άλλον και ο ένας για τον άλλο»

«Κατάλαβα μαζί σου πως η ηδονή δεν είναι κάτι που το παίρνουμε ή το δίνουμε. Είναι τρόπος να δίνεσαι και να ζητάς το δόσιμο του άλλου»

(Τον Σεπτέμβριο του 2007, ο Αντρέ και η Ντορίν ύστερα από μια μακρόχρονη συμβίωση 58 ετών, αποφασίζουν να φύγουν κι οι δυο μαζί. Τους βρίσκουν νεκρούς, ξαπλωμένους και τους δυο πλάι-πλάι. Κοντά τους μερικές επιστολές προς συγγενείς και φίλους. Όμως όσα χρειάζεται να ειπωθούν, έχουν ήδη γραφτεί ένα χρόνο πριν, στο γράμμα που ο ίδιος ο Γκορζ της είχε ήδη απευθύνει).

Αντρέ Γκόρζ – «Γράμμα στην Ντ.» Ιστορία ενός έρωτα

Τα αποσπάσματα προέρχονται απο το βιβλιο που έγραψε ο Γκορτζ πρός την Ντοριν το 2006. Μια ερωτική εξομολόγηση και ταυτόχρονα μια προαναγγελία θανάτου. Ένα χρόνο μετά αυτοκτόνησε μαζί με τη σύζυγό του, που αγάπησε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
(V)

Foto:

André Gorz & Dorin (1947)