Ο δρόμος προς την σωτηρία δεν υπάρχει

peace and solitude

Ο δρόμος προς την σωτηρία δεν υπάρχει

ούτε οι σπουδαίες πράξεις μας φανερώνουν τον παράδεισο

αναζητώντας το αβέβαιο θα περπατήσουμε μονάχοι

χιλιάδες μάτια θα σκάβουν μες το μεδούλι των οστών μας ενοχές

ξυπόλυτα παιδιά θα μας συλλαβίζουν τα βράδια προσευχές

προφήτες δίχως φωνή θα μας διαβάζουν ακατάληπτα το μέλλον

και σιωπηλοί θ’ ακολουθούμε των άλλων επιτάφιους

στις όχθες του αχέροντα αποχαιρετώντας ξένων θανάτους  

άγγελοι και διάβολοι θα εγκαταλείπουμε μαζί τα τελευταία θαύματα

τρελών αγίων που ποτέ αληθινά δεν πιστέψαμε τα οράματα 

γιατί ούτε το καρφωμένο βλέμμα στο σtαυρό του Ναζωραίου μας αρκούσε

τοτε που σκληρά χλευάζαμε καθώς ταπεινά μας συγχωρούσε 

κι ότι μισήσαμε και αγαπήσαμε κρυφά θα μας λυτρώσει

οταν διάφανα χέρια ακάλεστα σφιχτά μας αγκαλιάσουν

και το κορμί μας λίγο απο την γαλήνη του κόσμου τούτου νοιώσει

Ναι, οι σπουδαίες πράξεις δεν ωφελούν της ψυχής την αγωνία

κάνουν τα πράγματα πιο δύσκολα φτιάχνουν μια αυταπάτη

δεν συγχωρούν την προδοσία των αισθήσεων ουτε τα λάθη

τα χιλιάδες ψέματα που υποκριτικά αποκρύψαμε από τον εαυτό μας

ομολογία φόβου ενός Θεού που χωρίς ανάσταση ετάφη.

(V) 06/2013

____________

Foto from: xaxor.com