Οι τελευταίοι μιας άλλης εποχής

Και φτάσαμε εδώ αποκαμωμένοι και σιωπηλοί

ποιος ξέρει αν αύριο όλα αυτα θα φαίνονται ξεχασμένα και μακρινά

οι εταίροι, τα μνημόνια, η λιτότητα, ο φόβος, τα capital controls

η δημοκρατία, η αξιοπρέπεια και οι οργισμένες κραυγές

η επαναστατική διάθεση και ο πολιτικός αμοραλισμός

οι μέρες μας που γέμισαν με ύβρεις, μίση και διχασμό

η αφέλεια του κόσμου με την ελπίδα στο πουθενά

ο καιροσκοπισμός που γλύφει τα κόκκαλα της εξουσίας

η χυδαιότητα της παρακμής που λερώνει τις καθαρές συνειδήσεις   

οι φίλοι που σε κατηγόρησαν ότι ήσουν στην άλλη πλευρά

τουλάχιστον εμείς θα ξέρουμε ότι προσπαθήσαμε
χωρις ν΄ακολουθήσουμε των υπολοίπων τις διαχωριστικές γραμμές

γιατι ο δικός μας πλούτος δεν είναι στατιστικοί αριθμοί και τα πλεονάσματα

οι παρωχημένες ιδεολογίες και οι κομματικοί μηχανισμοί

είναι η ομορφιά της ζωής και η αγάπη για τους ανθρώπους

καιρός να επιστρέψουμε λοιπόν εκεί που ανήκουμε

ισως τελικα να είμαστε οι τελευταίοι ρομαντικοί μιας άλλης εποχής

υγ.

Μερικές σκέψεις διασχίζοντας την Αδριατική

_____________

Foto by Velvet