Μικρά κι αδέσποτα #3

I
σου αρέσει να φλυαρείς
να φτιάχνεις λέξεις
και να μιλάς ακατάπαυστα
δεν σκέφτηκες ότι στο τέλος
θα σε έθαβε το ίδιο τους το βάρος
II
είσαι γεμάτη κρίκους,
στα πόδια στη μύτη στη ψυχή
χαράζεις τατουάζ στο δέρμα σου
από μόδα, άγνοια, επιδειξιομανία 
είναι γιατί δεν άκουσες ποτέ
το θόρυβο από τις αλυσίδες 
που έσερναν στα πόδια οι φυλακισμένοι
III
δημαγωγοί έκλεψαν τις ελπίδες σου
και αναρριχηθηκαν στην εξουσία
κι εσύ ένας ακόμη σκλάβος στην ουρά
πληρώνεις τους λογαριασμούς
στην ώρα τους
IV
και η ζωή μας συνεχίζεται
σε αίθουσες αναμονής
υπόγεια μετρό και σουπερ μάρκετ
καταναλώνοντας τις μέρες μας
με κρεμασμένα κινητά στα χέρια
V
απ’ όλους τους δρόμους
ετούτον διάλεξες να περπατήσεις
τον πιο σκληρό, τον πιο τραχύ, τον πιο αδιάβατο
και τώρα τριγυρίζεις τρελός και έρμος
ρημάδι ξεχασμένο
VI
εμείς δεν αγαπήσαμε
εκείνη τη ποίηση μου είπες
που στις ποιητικές βραδιές
χωρίς αιδώ ξεδιάντροπα εκδίδεται 
όταν εκεί έξω ο κόσμος υποφέρει
(Velvet - Απριλιος 2016)

___________
Painting
Rene Magritte - "Golconda" 1953