Chissà non lo sapremo mai
né il perché né di cosa realmente siamo
da dove veniamo
in quale direzione nudi e solitari
sotto il cielo di questo universo
camminiamo.
Ποιος ξέρει, δεν θα το μάθουμε ποτέ
ούτε το γιατί, ούτε τι πραγματικά είμαστε
από που ερχόμαστε
σε ποια κατεύθυνση, γυμνοί και μοναχοί
κάτω από τον ουρανό αυτού του σύμπαντος
βαδίζουμε.
Cosa resterà di noi
dopo questo vivere irrequieto
di un percorso pallido ed incerto
che assomiglia a un breve sogno illusorio
proveniente da un sonno profondo.
Τι θα μείνει από εμάς
μετά από τούτη την ανήσυχη ζωή
από μια ωχρή κι αβέβαιη πορεία
που μοιάζει μ' ένα σύντομο απατηλό όνειρο
και προέρχεται από ένα βαθύ ύπνο.
Forse di nulla siamo
come i miraggi nel deserto
oppure un soffio di vento
uno spirito celeste
sospeso nell' eternità immensa
che vola via silenziosamente.
Ίσως να μην είμαστε τίποτα
όπως οι αντικατοπτρισμοί στην έρημο
ή μια πνοή ανέμου
ένα ουράνιο πνεύμα
που αιωρείται στην απέραντη αιωνιότητα
και σιωπηλά μακριά πετάει.
(V)
___________
Foto - Santa Giustina di Padova
Να καταλαβαίνουμε κι εμείς όμως τίποτα, ε; :)
RispondiEliminaΧριστός Ανέστη!
Εσυ καταλαβαινεις.
RispondiEliminaΧαιρομαι που σε ξαναβλεπω.
Αληθως!