Κάθεσαι στον μώλο του λιμανιού και περιμένεις
χρόνια και χρόνια από το πρωί ως το βράδυ
βλέπεις ταξιδιώτες ν' αναχωρούν
τα πλοία που πάνε κι έρχονται
τις μέρες να βουλιάζουν στη θάλασσα
αλλο ενα ηλιοβασίλεμα χαμένο στον ορίζοντα
Όταν ήσουν νέος, η ζωή σου φαινόταν μακρινή
έτρεχες στον άνεμο αναζητώντας την περιπέτεια
χόρευες τρελά ζούσες χωρίς έγνοια
τώρα ανάμεσα στο απρόσωπο πλήθος
ακούς το μπλουζ ενός κουρασμένου τραγουδιστή
και σκέφτεσαι πόσο άσχημα ξοδεύτηκε ο χρόνος σου
μεσα στην απέραντη δίνη του κόσμου
Εζησες χρόνια εδω, ξεχνάς πότε γεννήθηκες
είδες πολλούς να μεγαλώνουν και να φευγουν
δεν θυμάσαι πια πρόσωπα και ονόματα
ομως σε αυτό το μέρος είναι δύσκολο να κρυφτείς
μα ούτε πισω πια να γυρίσεις
οι δρόμοι που βλέπεις δεν οδηγούν πουθενά.
(V) 17/01/22
Snowy White-Riding the Blues
