Remembering Leonard Cohen

La prima volta che incontrai Leonard fu una notte buia e fredda, mentre ero a casa a guardare la TV, quando lo sentii parlare con me. Rimasi lì ad ascoltarlo, incantato e immobile, mentre cantava per me con la sua chitarra e la sua voce profonda, accattivante e malinconica.

Che privilegio conoscerti e avere la tua voce e la tua musica, che mi hanno tenuto compagnia per migliaia di ore in tutti questi anni della mia vita. Sono stato nutrito dalla tua arte e dalla tua poesia, che ho avuto la fortuna di conoscere e amare.

Ascoltando le tue canzoni, ho capito che questa impercettibile malinconia, quando ci avvolge, diventa una forza creativa da cui possiamo apprezzare la bellezza e il significato profondo della vita. Tutto ciò che dobbiamo fare è lasciare che qualche raggio di luce penetri nelle crepe.

Mi dispiace che tu non ci sia più, ma la tua presenza, la tua musica, le tue parole rimarranno per sempre nel mio cuore.

Riposa in pace amico mio!

-------------------

Η πρώτη φορά που συνάντησα τον Leonard ήταν μια σκοτεινή κρύα νύχτα, ενώ ήμουν στο σπίτι βλέποντας τηλεόραση, όταν τον άκουσα να μου μιλάει. Στάθηκα εκεί και τον άκουγα, μαγεμένος και ακίνητος, καθώς μου τραγουδούσε με την κιθάρα και τη βαθιά, σαγηνευτική, μελαγχολική φωνή του.

Τι προνόμιο να σε γνωρίζω και να έχω τη φωνή σου και τη μουσική σου, που μου κράτησαν συντροφιά για χιλιάδες ώρες σε όλα αυτά τα χρόνια της ζωής μου. Τράφηκα απο την τέχνη και την ποίησή σου, την οποία είχα την τύχη να γνωρίσω και να αγαπήσω.

Ακούγοντας τα τραγούδια σου, συνειδητοποίησα ότι αυτή η ανεπαίσθητη μελαγχολία, όταν μας αγκαλιάζει, γίνεται μια δημιουργική δύναμη από την οποία μπορούμε να εκτιμήσουμε την ομορφιά και το βαθύ νόημα της ζωής. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε μερικές ακτίνες φωτός να διαπεράσουν τις ρωγμές.

Λυπάμαι που έφυγες, αλλά η παρουσία σου, η μουσική σου, τα λόγια σου θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μου.

Αναπαύσου εν ειρήνη φίλε μου!