Το τελευταίο τρένο

 

Συχνά βρίσκεσαι σ’ ένα άδειο δωμάτιο

και σκέφτεσαι το παρελθόν

κοιτάς τις φωτογραφίες όταν ήσουν παιδί

το κεφάλι σου τρελαίνεται, το μυαλό σου ταξιδεύει 

είσαι παγιδευμένος στο κενό 

ανάμεσα σε φαντάσματα και αναμνήσεις

κρυφά συναισθήματα σε στοιχειώνουν

δύσκολο να ξεχάσεις και να ξεφύγεις

Υπάρχουν αλήθειες και εξομολογήσεις που θα έλεγες

και ίσως κάποιοι σε συγχωρούσαν και σ’ αγαπούσαν 

αλλά είναι πολύ αργά να γιατρευτείς

και δεν υπάρχει κανείς να σε ακούσει

οι τελευταίοι ταξιδιώτες έχουν αναχωρήσει 

έφυγαν ξαφνικά χωρίς να προλάβεις να πεις ένα αντίο

τώρα μονάχα μέρες και νύχτες σιωπής 

στον σταθμό κανένας δεν έμεινε να περιμένει 

πάρε το τελευταίο τρένο που έρχεται και φύγε μακριά

ακόμα κι αν δεν ξέρεις πού πηγαίνει.

(V)

Chris Rea | Last Train